تاريخ : یک شنبه 6 فروردین 1391  | 4:57 PM | نویسنده : قاسمعلی
در جهان امروز تفکر، کارآفرینی و استفاده از آن در سازمان‌ها امری اجتناب ناپذیر است. همان طور که تولد و مرگ سازمان‌ها به بینش، بصیرت و اندیشه‌موسسان بستگی دارد، رشد و بقای آنها نیز به عواملی نظیر توانایی، خلاقیت و نوآوری منابع انسانی آنها وابسته است.

اگر برنامه‌ریزان، تصمیم گیرندگان و کارکنان سازمان خلاق باشند، فرصت‌ها را بهتر درک کرده و قادرند از منابع موجود به منظور نوآوری استفاده ‌بیشتری کرده و در نتیجه با رشد سریع‌تر بیشتر دوام آورند.


بنابراین به منظور رسیدن به این نتیجه باید فعالیت‌های کارآفرینانه را در سازمان‌ها ترویج داد که به آن اصطلاحاً "کارآفرینی سازمانی" نیز می‌گویند.


برای کارآفرینی فردی و یا کارآفرینی سازمانی نیاز به دو ویژگی اصلی و اساسی است که آن دو عبارت است از خلاقیت و نوآوری


اما خلاقیت و نوآوری چیست؟


خلاقیت و نوآوری از آن واژه‌ها هستند که بیشتر وقت‌ها با یکدیگر اشتباه می‌شوند برخی در این اندیشه‌اند که این دو با یکدیگر مترادفند، اما در واقع آنها تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند.


خلاقیت به زبان ساده یعنی تولید یک اندیشه و فکر نو و یا حتی نگاهی کنجکاوانه به پدیده‌ای قدیمی در حالی که، نوآوری، عملی ساختن آن اندیشه و فکر است.


به عبارت دیگر، خلاقیت به توانایی ایجاد اندیشه‌ها و ایده‌های نو اشاره دارد ولی نوآوری به معنای کاربردی ساختن، به اجرا گذاشتن یا تولید کالاها یا خدمات جدید است که هدف از آن ایجاد فایده و منفعت اجتماعی است. به نظر برخی از پژوهشگران فرد خلاق ممکن است نوآور نباشد. یعنی می‌تواند دارای ایده‌های جدید و نو باشد ولی توانایی تولید، عرضه و یا فروش آنها را نداشته باشد ولی فرد نوآور غالباً خلاق است .



برگرفته از سایت:آسیا



نظرات 0