ایرنا-مقوله کارآفرینی، بیش از چند دهه در کشورهای دیگر و کمتر از یک دهه در ایران تجربه دارد به طوری که در آن کشورها زیرساخت ها برای حمایت از فعالیت های کارآفرینانه تدبیر شده اما در ایران، هنوز این مهم نیاز به زیرساخت های بنیانی دارد.تجربه موفق بسیاری از کشورها نظیر مالزی و کره جنوبی، نشان می دهد زیرساخت های اقتصادی برای توسعه کارآفرینی در آن کشورها، ایجاد شده است بطوری که فعالیت های کارآفرینانه همواره مورد حمایت جدی از سوی دولت های آن کشورها، می باشد.برنامه ریزان اقتصادی و اجتماعی در کشور مالزی، در صدد هستند این کشور را تا سال 2020 میلادی به مرتبه کشورهای توسعه یافته، ارتقا دهند.این کشور که تا سال 1960 میلادی فقط صادرکننده لاستیک و قلع بود اکنون با اتخاذ تدابیری خردمندانه که بر ارتقا رفاه جامعه مبتنی است، گام های مهمی جهت تحقق توسعه یافتگی برمی دارد .

برنامه هایی که این کشور در جهت توسعه یافتگی تدوین کرده مبتنی بر توسعه و حمایت از توسعه کارآفرینی و شرکت‌های کوچک و متوسط، است.مهمترین برنامه حمایت از شرکت های کوچک و متوسط در کشور مالزی شامل راه‌اندازی کسب و کار با ارائه تسهیلات به کارآفرینان جدید، تأمین مالی درازمدت با بهره‌گیری از وام های مؤسسات وام‌دهنده، بیمه ‌شدن اعتبارات صدور کالا، تشکیل صندوقی برای فعالیت‌های خاص، دسترسی به اطلاعات لازم برای شناخت بازار، توسعه منابع انسانی از طریق کسب آموزش، نوآوری فناوری، توسعه مدیریت بهینه، تشویق کار منطقی،حمایت از کیفیت از طریق افزایش آگاهی‌ها در زمینه مدیریت کیفیت و ترویج تضمین کیفیت، حمایت از مدیریت محیط زیست، دسترسی به بازار، گسترش کارهای تبلیغاتی برای شناساندن محصولات و خدمات، پدید آوردن امکانات لازم برای دستیابی به بازارهای خارجی، بهره‌گیری از شیوه‌های مشارکت در کسب و کار، ایجاد زیرساختهای سخت‌افزاری (مانند زمین صنعتی) و زیرساختارهای نرم‌افزاری (مانند سیستم کامپیوتر) و دیگر امکانات لازم در این زمینه از جمله کارهایی است که این کشور در جهت توسعه، برداشته است.اقدامات ارزشمند دیگری که این کشور در خصوص توسعه کارآفرینی برداشته ایجاد وزارت پرورش کارآفرین است.با توجه به اهمیت کارآفرینی در رشد و توسعه اقتصادی، وزارت پرورش کارآفرین در این کشور متولی کارآفرینی است. ساختار این وزارتخانه مبتنی بر توسعه کسب ‌و کار، تأمین مالی و آموزش است.بی شک با اتخاذ چنین تدابیری و همچنین متعهد بودن به اهداف یادشده از سوی مسئولان و برنامه ریزان، می توان دورنمای مطلوبی را برای این کشور در زمینه های اقتصادی و اجتماعی، انتظار داشت.همواره کارشناسان اقتصادی بر این باورند زمانی که رفاه اقتصادی جامعه فراهم شود به تبع آن شرایط مطلوبی نیز برای توسعه اجتماعی مردم فراهم خواهد شد. به عبارتی ارتقا فرهنگی و اجتماعی جامعه در بستر رفاه و توسعه اقتصادی، شکل می گیرد.اقتصاد مالزی که دهه 60 میلادی متکی به صادرات مواد خام بود، طی چهار دهه توانست با اجرای برنامه ‌های توسعه اقتصادی (بویژه در بخش کارآفرینی) به موقعیت امروز، دست یابد.کشور کره جنوبی از دیگر کشورهایی است که طی دهه های اخیر توانسته گام های ارزشمندی جهت توسعه اقتصادی و اجتماعی، بردارد.کره جنوبی با توسعه بنگاه های خرد و متوسط در میان کشورهای شرق آسیا، یکی از موفقترین این کشورها در دهه های اخیر، محسوب می شود.این کشور با درآمد سرانه 17هزار دلار در رتبه کشورهای توسعه یافته قرار دارد. این مهم در این کشور با ایجاد حدود 2 میلیون و 640 هزار بنگاه کوچک و متوسط که سهمی برابر با 99.5 درصد از کل بنگاههای کشوررا، به خود اختصاص داده، میسر شده است .
اصلاحات اقتصادی در کشور کره جنوبی طی چند دهه با سرعت و جدیت تمام پیگیری شد بطوری که پس از دو دهه رشد شتابان آن، زبانزد کشورهای دیگر است.تعامل میان دولت و مردم یکی از ویژگی های توسعه اقتصادی در کشور کره است. بعبارتی توسعه برای مردم و مردم در جهت توسعه از ویژگی های مهم اقتصادی در این کشور محسوب می شود.برنامه ریزان کشور کره جنوبی با تاکید بر آموزش کارآفرینی در مقاطع مختلف تحصیلی معتقد هستند باید دانش آموزان را برای پذیرش نقش کارآفرینانه در جامعه آماده ساخت. نظام آموزشی این کشور برخلاف نظام آموزشی ایران که جوینده کار برای بازار کار تربیت می کند به حضور انسان های خلاق و توانمند در عرصه های مختلف اقتصادی و اجتماعی، اعتقادی راسخ دارند .
تجربه کشورهای یادشده، در صورتی که به درستی از سوی برنامه ریزان و مسئولان مورد تعمق قرار گیرد می تواند بستر مناسبی برای توسعه این مهم، در ایران باشد.اقتصاد این کشورها مبتنی بر تولید است و تنها در این راستا می توانند از فعالیت های کار آفرینانه حمایت کنند.تفکر کارآفرینی با اینکه در ایران بسیار نوپا است اما تا زمانی که نتوان بسترهای حضور کارآفرینان در جامعه را به درستی تبیین کرد، این مهم راه به جایی نمی برد.طی چهار سال فعالیت وزارت کار در دولت نهم گام های مهمی جهت ترویج این تفکر در جامعه برداشته شده است اما در صورتی که زمینه های عینی این موضوع در جامعه فراهم نشود پس از اندک مدتی کارآفرینی می تواند فقط بعنوان تفکری ناپخته که مدتی هزینه هایی را به جامعه تحمیل کرد، تلقی شود.معاون سرمایه انسانی و توسعه اشتغال وزارت کار و امور اجتماعی"حمید حاجی عبدالوهاب" چندی پیش خبر از تشکیل نهادی برای حمایت از کارآفرینی داد. این سازمان در صورتی که بدور از مسائل بوروکراسی بتواند فعالیت هایی را در جهت توسعه کارآفرینی در کشور شکل دهد بی شک موجب دلگرمی کارآفرینان، خواهد بود.توسعه کارآفرینی به معنای اعتقاد به تولید، اعتقاد به نیروی انسانی خلاق و کارآمد و در نهایت اعتقاد به کار است. جوامعی که این سه عنصر در آن رشد یافته باشد بی شک می تواند در زمینه کارآفرینی گام بردارند.فرهنگ کار طی سال های اخیر در کشور مخدوش شده است . متاسفانه برخی از جوانان بدون عنصر کار و تلاش می خواهند به درآمدهای کلان دست یابند. این تفکر نظیر سمی است که بر پیکر جامعه تزریق می شود و می تواند، بنیان های اخلاقی جامعه را تهدید کند.حاجی عبدالوهاب پیشتر اعلام کرد: امیدوارم با تشکیل سازمان حمایت از کارآفرینان، کارآفرینان برتر از این پس مورد حمایت جدی این سازمان قرار گیرند و پس از برگزاری جشنواره ها که طی چهار سال گذشته همواره در کشور برگزار شده است، در جامعه رها نشوند و از تجارب و اندیشه های ارزشمند آنها در سازمان یاد شده، استفاده شود.کارآفرینی تفکری است که باید از ابتدای دوره های آموزشی به روح و روان کودکان،نوجوانان و جوانان دمیده شود. متاسفانه هم اکنون مشکلات متعددی در خصوص این نوع آموزش ها در کشور مشاهده می شود و تا زمانی که تفکر سیستمی در جامعه حل نشود هر ساله با گروههای مختلف فارغ التحصیلانی از مدارس و دانشگاه های کشور مواجه هستیم که در صدد هستند برای کسب درآمد به دولت تکیه و از آن محل، ارتزاق کنند. همچنین اقتصادی که مبتنی بر واردات بی رویه کالا باشد با تولید و مهارت نیروی انسانی بیگانه است.خلاقیت، نوآوری، شجاعت به همراه مهارت ارکان مهم کارآفرینی هستند. تفکراتی از این دست نیاز به نهادینه شدن دارند و نمی توان آن را در مدت کوتاهی به جامعه، تزریق کرد. دانش آموزان ایرانی بطور معمول نمره محفوظات ذهنی خود را می گیرند و بطور عام از نوآوری و خلاقیت در آموزش هایی که کسب می کنند، خبری نیست.آنچه مسلم است تفکر کارآفرینی در کشورهایی که در این زمینه تلاش کرده اند هم اکنون نهادینه شده است و این موضوع شاید چندین دهه در آنجا، زمان برده است.تفکر نوپای کارآفرینی در ایران نیاز به زمان دارد و در این مدت نه تنها باید نظام آموزشی کشور موجب تغییر شود بلکه بسترهای اقتصادی آن در جامعه، دچار دگرگونی عظیمی شود .

برگرفته از: tafahomnews.com