نقش مدیر در سازمان را به نقش ارتباطی که خود شامل تشریفات و رهبری و نقش اطلاعاتی که شامل نقش‌هایی همچون رابط، رئیس اطلاعات سازمانی، اطلاع‌رسان و نماینده یا سخنگوی سازمان و نقش تصمیم‌گیری که در بر گیرنده نقش‌هایی به عنوان خلاق و نوآور، مسئول رفع بحران تخصیص دهنده منابع و مذاکره کننده می‌باشد تفکیک نموده‌اند.

رئیس تشریفات: بیشتر جنبه نمایشی و تشریفاتی دارد. مانند لوح تقدیر که مدیر در طی یک مراسم به کارکنان نمونه می‌دهد.
رهبری: مسئولیت ایجاد انگیزش در کارکنان و زیردستان و تحریک بخشیدن در آنان.
ارتباط (ربط): تماس گرفتن با افراد خارج از سازمان به منظور کسب اطلاعات از آنان و بستن قرارداد با سازمان‌هایی که اطلاعات مفیدی را به سازمان می‌دهند.
رئیس اطلاعات: مدیران از طریق خواندن مجله یا صحبت کردن با سایرین سعی می‌کنند تا از سازمان‌ها و مؤسسات دیگر اطلاعاتی را دریافت کنند تا از نظرات و سلیقه مردم باخبر شوند و بتوانند با سازمان‌های دیگر همکاری و یا رقابت و مقابله نمایند.
اطلاع رسان: مدیر، اطلاعات موجود را که از کارکنان و با دیگران بدست آورده است را به تمامی اعضاء سازمان منتقل نماید.
سخنگوی سازمان: درباره برنامه و سیاست‌ها و فعالیت‌ها و نتایج اقدامات اطلاعات لازم را به افراد و سایر سازمان‌ها می‌دهد.
خلاقیت و نوآوری: مدیر در نقش نوآوری دست به کارهای تازه می‌زند و برای ایجاد تحول در سازمان به تحقق و بررسی پرداخته تا اقدامات اصلاحی را بعمل آورد.
مسئول رفع بحران: هنگامی که سازمان با بحران و یا حالت غیرقابل پیش‌بینی مواجه شد مدیر باید در جهت رفع بحران بکوشد و با ارائه راه‌حل‌ها، اقدامات اصلاحی بعمل آورد.
تخصیص دهنده منابع: مسئولیت تخصیص منابع اعم از مالی و انسانی بین بخش‌های مختلف سازمان بر عهده مدیران می‌باشد و او تصمیمات مهم را در این رابطه اتخاذ می‌کند.
مذاکره کننده: مذاکره و چانه زدن و بستن قرارداد با سازمان‌های مختلف از جمله نقش‌هایی است که مدیران به عنوان نماینده سازمان دارا می‌باشند.
برگرفته از کتاب اصول و مبانی مدیریت )مدیریت عمومی ( تالیف مهدی شریعتمداری انتشارات کوهسار

نوشته شده توسط : دکتر مهدی شریعتمداری
blogfa53.blogfa.com