بررسی ها نشان می دهد، حدود 100 میلیون نفرکه در فقر مطلق بسر می برند درکشور های جنوب صحرای افریقا و غرب آسیا، زندگی میکنند.شکی نیست که افزایش قیمت مواد غذایی در جهان بر دیگر عرصه های زندگی تاثیر دارد به گونه ای که توان آنها را در تهیه دیگرکالاهای ضروری، با مشکل مواجه خواهدکرد .

یکی از اهداف مهم تحقق آرمان نخست هزاره توسعه دستیابی به اشتغال کامل، تولیدی وکار شرافتمندانه برای زنان و مردان در جوامع مختلف است اما بطور یقین اشتغال کامل برای تمام افرادکه در سنین مختلف فعالیت قرار دارند، غیرمحتمل است. بدون اشتغال بهره ور برای همه،کاهش فقر میسر نخواهد شد و در نتیجه نخستین آرمان توسعه هزاره محقق نمی شود.اشتغال، مهمترین رکن درکاهش فقر و گرسنگی است. بررسی ها نشان می دهد هم اکنون 55 تا 75 درصد افرادی که در سنین فعالیت هستند بهکار اشتغال دارند. این نسبت برای زنان کمتر از 25 درصد است. متاسفانه این نسبت در ایران برای زنان کمتر از 20 درصد گزارش شده است .

درکشورهای شرق آسیا نسبت اشتغال به جمعیت جوان و سایر اقشار جمعیت تفاوت چشمگیری وجود دارد. ضمن فرار از بیکاری شدید جوانان که در سایر مناطق وجود دارد، جوانان شرق آسیا بجای اینکه با تحصیل علم برای آینده خود سرمایه گذاری کنند،کار می کنند.برای میلیون ها انسان در جهان کنونی، داشتن یک شغل بر رهایی از فقر تاثیر چندانی ندارد زیرا حقوق ناچیزی دریافت میکنندکه فقط موجب ادامه بقا آنها می شود .

بررسی ها نشان می دهد، یک سوم کارگران فقیر (کارگرانی که کمتر از یک دلار در روز دستمزد دریافت میکنند) در منطقه جنوب صحرای افریقا، زندگی میکنند.شکی نیست بدون افزایش بهره وری از تعداد فقیران کارگرکاسته نخواهد شد. طی 10 سال گذشته در جنوب و شرق آسیا و جامعه کشورهای مستقل مشترک المنافع بهره وری تا حداقل چهار درصد، در حال افزایش است.کارشناسان سازمان ملل معتقدند : مشاغل دستمزدی به تنهایی پاسخی برای فقر نیست.مشاغل باید میزان خاصی از امنیت را تامینکنند. نسبت نیروی کار در جهان که با اشتغال آسیب پذیر امرار معاش میکنند به آهستگی کاهش یافت و از 53 درصد در سال 1997 میلادی به 50 درصد در سال 2007 میلادی، رسیده است.هدف دیگر آرمان نخست توسعه هزاره به نصف رساندن نسبت افرادی است که از گرسنگی رنج می برند. برآوردها نشان می دهد تعدادکودکان زیر پنج سال که دچار سوء تغذیه هستند از 33 درصد در سال 1990 میلادی به 26 درصد در سال 2006 میلادی،کاهش یافته است.برآوردهای آماری حاکی از آن است تا سال 2006 میلادی 14 میلیون کودک کماکان درکشورهای در حال توسعه دچارکم وزنی بودند با توجه به اینکه سوء تغذیه درکودکان زیر پنج سال نمایان گر میزان گرسنگی درکل جمعیت است.کشورهای شرق آسیا بویژه چین موفق شد بین سال های 1990 تا 2006 میلادی تعدادکودکان کم وزن خود را به نصف تقلیل دهد اما علیرغم بهبودهای حاصل شده از سال 1990 میلادی حدود 50 درصدکودکان در جنوب شرق آسیا، دچارکم وزنی هستند.کم وزنی کودکان زیر پنج سال در حالی استکه این میزان برای کودکان دختر بیش از پسران است. همچنین کم وزنی کودکان در مناطق روستایی بیش از مناطق شهری مشاهده می شود .

آرمانهای توسعه هزاره تا سال 2015 میلادی باید محقق شود اما اکنون که حدود یک دهه از این خواست مهم در جهان می گذرد اهداف یادشده تا چه میزان تحقق یافته استکه در 6 سال آینده باید منتظر تحولی عظیم بود .

فقر و نابرابری در برخی ازکشورهای فقیر آنچنان گسترده است که شاید بتوان گفت نیاز به عزمی دارد که تنها از سر وظیفه حاصل نمی شود بلکه این مهم وجدان هایی را می طلبد که به رستگاری تمام انسان ها اعم از شهری و روستایی، سیاه و سفید، فقیر و غنی، مرد و زن، پیر و جوان و در نهایت بشریت، اعتقاد داشته باشد .

برگرفته از: روزنامه تفاهم