2) بیم از کشته شدن :

زراره گوید امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: برای حضرت قائم قبل از ظهورش غیبتی است . پرسیدم : چرا ؟ فرمود : « یخاف علی نفسه الذبحه » ؛ « بر جانش از کشته شدن می ترسد » . (شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النمعه، ج 2، باب 44، ج 11، ص 482)

حضرت مهدی  (عج) همواره در معرض کشته شدن بوده و هست زیرا حکام ستمگری که در طول دوران اسلامی حکم رانده اند (عباسیان و کسانی که به ویژه در منطقه خاورمیانه حکومت نموده اند) بیشترین تلاش و کوشش خود را صرف پایان بخشیدن به زندگانی حضرت مهدی (عج) می نمودند . خصوصاً پس از آن که می دانستند که حضرت مهدی (عج) همان کسی است که تخت های حکمرانان ظلم و جور را متزلزل نموده ، در هم خواهد شکست و همان کسی است که هستی ظالمان را نابود و از استیلاء آنان بر بندگان خدا و کشورها جلوگیری خواهد کرد .

هیچ یک از امامان معصوم علیهم السلام به مرگ طبیعی از دنیا نرفتند

بلکه طاغوت های این امت ، آنان را شهید کردند با این که می دانستند

بشارت ها و اخباری که راجع به حضرت مهدی (عج) وارد شده ،

درباره آنان (یازده امام علیه السلام) وارد نشده است .

مثلاً درباره هیچ یک از ائمه علیهم السلام حتی یک حدیث به این مضمون وارد نشده که دنیا را از عدل و داد پر خواهد ساخت و تمام وسایل پیروزی و ظفر برای وی فراهم خواهد آمد جز درباره وجود مقدس حضرت مهدی (عج) .

با چنین خبرهایی ، حکومت های جور و ستم در قبال شخصیتی بزرگ که می خواهد حاکمیت ظلم و ستم را از بین برده و حاکمیت عدل و داد را در سراسر جهان بگستراند، دست روی دست نگذاشته و سکوت نمی کردند و همواره مترصد کشتن چنین انسانی بودند.

3) کسب آمادگی لازم و استعداد مردم :

قانون عرضه و تقاضا در جوامع بشری همواره و در همه جا ، جاری است و عرضه مطابق تقاضا می باشد در غیر این صورت نظام زندگی به هم خورده و تعادل خود را از دست می دهد . این قانون تنها جنبه اقتصادی ندارد بلکه در مسائل اجتماعی نیز جاری است . بدون تقاضا ، عرضه بی فایده است . نیاز به رهبر و پیشوا برای جامعه نیز از این فایده و قانون مستثنی نبوده و در قالب استعداد و آمادگی مردم تحقق پیدا می کند .

 حضرت علی علیه السلام فرمودند :

« بدانید زمین از حجت خدا خالی نمی ماند

ولی خداوند به خاطر ظلم و جور و اسراف مردم بر خودشان ،

آنها را از دیدار او کور خواهد ساخت »

در دوران غیبت ، مردم جهان به تدریج برای ظهور آن مصلح حقیقی و سامان دهنده وضع بشر ، آمادگی عملی و اخلاقی پیدا می کنند. روش آن حضرت مانند روش انبیاء و اولیاء گذشته نیست تا مبتنی بر اسباب و علل عادی و ظاهری باشد بلکه روش او در رهبری بر جهان بر مبنای حقایق و حکم به واقعیات و ترک تقیه و ... است که انجام این امور نیاز به تکامل علوم و معارف و ترقی و رشد فکری و اخلاقی بشر دارد ، به طوریکه قابلیت برای حکومت واحد جهانی در راستای تحقق احکام الهی فراهم باشد و جامعه بشری به این مطلب برسد که :

هیأت های حاکمه با روش های گوناگون نمی توانند از عهده اداره امور برآیند

و مکتب های سیاسی و اقتصادی مختلف دردی را درمان نمی کنند .

اجتماعات و کنفرانس ها و سازمان های بین المللی و طرح ها و کوشش های آنها به عنوان حفظ حقوق بشر

نمی توانند نقشی را ایفاء کنند و از تمام این طرح ها که امروز و فردا مطرح می شود ، مأیوس شوند.

وقتی اوضاع و احوال اینگونه شد و مردم از تمدن منهای دین ، معنویت و انسانیت به ستوه آمدند و تاریکی و ظلمت جهان را فرا گرفت ، ظهور یک مرد الهی در پرتو عنایت حق ، مورد استقبال مردم جهان قرار می گیرد. در این شرایط ، پذیرش جامعه از ندای روحانی یک منادی آسمانی بی نظیر خواهد بود ، زیرا در شدت ظلمت و تاریکی ، درخشندگی نور نمایان تر می گردد .

4) خالی نماندن زمین از حجت حق :

حضرت علی علیه السلام فرمود: « لا تخلوا الارض من قائم بحجة الله » ؛ « هیچگاه زمین از کسی که قائم به امر الهی باشد خالی نخواهد ماند » .

از سنت های دائمی الهی این است که از آغاز آفرینش ، بشر را تحت سرپرستی یک راهنما و رهبر قرار داده است و برای هر قوم و ملتی ، رسولی فرستاده تا آن رسول ، مردم را از عذاب الهی بترساند و وصی و خلیفه و جانشین و امام پس از او نیز همان سیره و روش پیامبر را عمل کرده و مردم را به اهداف الهی نزدیک کرده است .

امام صادق علیه السلام می فرماید :

« اگر در دنیا دو نفر وجود داشته باشند ، یکی از آنها امام و حجت خدا است » .

(علامه حائری، الزام الناصب، ص 4، ر.ک زندگانی حضرت صاحب الزمان، ص 164)

امام صادق علیه السلام می فرماید :

« آخرین کسی که از این دنیا خواهد رفت ، امام است

و او حجت خدا بر خلق است و باید او آخرین نفر باشد که از دنیا می رود ،

برای این که کسی بدون حجت و رهبر نماند تا با خدای احتجاج کرده ،

شکایت نماید که تکلیف خود را در دنیا نمی دانسته است » .

(علامه حائری، الزام الناصب، ص 4، ر.ک زندگانی حضرت صاحب الزمان، ص 164)

حضرت علی علیه السلام فرمودند :

« بدانید زمین از حجت خدا خالی نمی ماند

ولی خداوند به خاطر ظلم و جور و اسراف مردم بر خودشان ،

آنها را از دیدار او کور خواهد ساخت » .

(کافی، ج 2، ص 164، ر. ک مکیال المکارم، ص 160)

با توجه به روایات فوق و بررسی دوران زندگی امامان معصوم علیهم السلام که هیچ کدام با مرگ طبیعی از دنیا نرفتند ، اگر آخرین حجت الهی نیز غایب نمی شد و در میان مردم حضور عادی می داشت ، یقیناً به سرنوشت امامان دیگر دچار می شد و مردم برای همیشه از فیض الهی محروم می شدند . خداوند متعال با حکمت بالغه اش آخرین حجت خود را به وسیله غیبت ، حفظ و صیانت نموده تا زمین از حجت حق خالی نماند .