"با هر قدم سمت حرم لبیک یا زینب
در عشق سر میآورم لبیک یا زینب..."
این را که گفتی شوری افتادهست در جانم
در اعتقادم... باورم... لبیک یا زینب...
عمری سرِ این سفره نانم داد و با خود گفت
در روضههایش مادرم: لبیک یا زینب
هرچند دستم خالی خالیست، میخوانم
تا ربنای آخرم: لبیک یا زینب
این شور عاشوراست در دلها که میگوید:
"جانم فدای خواهرم، لبیک یا زینب"
تو با تفنگت رفتی و در معرکه خواندی:
"من نیز ابن الحیدرم! لبیک یا زینب!"
رفتی و گفتی اذن نزدیک است اما تا
لب تر نکرده رهبرم لبیک یا زینب!...
حالا که بیسر آمدی حک میکنم این را
بر پیکر انگشترم: "لبیک یا زینب"
شاید قلم روزی تفنگی شد که بنویسم
با خون میان دفترم: "لبیک یا زینب!"
شاعر : خانم وحیده گرجی
ملتی که زن و مردش برای جانفشانی حاضرند و طلب شهادت میکنند، هیچ قدرتی با آن نمیتواند مقابله کند.عطر شهادت فرزندان غیور ایران زمین این بار نه از خاکهای تفتیده جنوب بلکه از خرابههای شام و صحرای حلب به مشام میرسد.تاریخ باید بداند دفاع از حرم عمه سادات حضرت زینب(س) دلیل نمیخواهد،راهنمایش دل است و بهانهاش هم دل و بیعت حسینیان زمان بیعتی است بهرنگ خون که جلوهای از این عهد و پیمان را پیکر مطهر شهدای مدافع حرم به تصویر کشیدهاند.
.jpg /_WebsiteData/Article/ArticleImages/1/1388/Azar/Rasekhoon1.jpg)
......... ..... ..... .... >