ای كه روی دوش منه
تا به قیامت علمت
دست خدا پشت سرِ
مدافعان حرمت
روبه روی گنبد تو
همیشه تعظیم می كنم
برا دفاع از حرمت
جونمو تقدیم می كنم
روزای من با حسرت
زیارت تو شب میشه
شهادتینم آخرش
لبیك یا زینب میشه
چیكار كنم كه خاك غم
نشینه رو مرقد تو
باد مخالف نزنه
به پرچم گنبد تو
رو خون این همه رفیق
مگه میشه پا بزاریم
مگه میتونیم حرمو
یه لحظه تنها بزاریم
اون كه با سنگ تفرقه
نورِ چراغ و می زنه
پاش برسه با تبرش
ریشه ی باغ و می زنه
دلم می خواد هر جا میرم
عشق تورو جار بزنم
تو دهنِ دشمنا با
دست علمدار بزنم
اونا كه هر دفه میام
بهم میگن دیگه نرو
یه روز رو سنگ قبرمن
می نویسن اسم تورو
شاعر : محسن عرب خالقی
ملتی که زن و مردش برای جانفشانی حاضرند و طلب شهادت میکنند، هیچ قدرتی با آن نمیتواند مقابله کند.عطر شهادت فرزندان غیور ایران زمین این بار نه از خاکهای تفتیده جنوب بلکه از خرابههای شام و صحرای حلب به مشام میرسد.تاریخ باید بداند دفاع از حرم عمه سادات حضرت زینب(س) دلیل نمیخواهد،راهنمایش دل است و بهانهاش هم دل و بیعت حسینیان زمان بیعتی است بهرنگ خون که جلوهای از این عهد و پیمان را پیکر مطهر شهدای مدافع حرم به تصویر کشیدهاند.
.jpg /_WebsiteData/Article/ArticleImages/1/1388/Azar/Rasekhoon1.jpg)
......... ..... ..... .... >