پاسخ : با سلام
آقا مرتضی بی هدفی در زندگی انسان رو به پوچی سوق می دهد. البته علت بی هدفی می تونه به نوعی بی حوصلگی و نداشتن برنامه و احساس عدم مسئولیت و داشتن نگرانی و دلهره و حس ناتوانی در قبال وظائف باشد. لذا یک دور تسلسل و سیکل معیوب شما رو محاصره کرده که علت معلول رو به وجود می آورد و معلول علت رو. بنابراین باید خود را به نوعی از این تسلسل خارج کنید. برای این کار نیاز دارید که یک طرح و برنامه های جدیدی را ایجاد کنید.
1/ یک روز درمیان یک برنامه ورزشی ایجاد کنید. پیاده روی با دوستان, استخر و ...
2/ درس خواندن را هرچند سخت و دشواره و اشتیاقی برایش ندارید وارد برنامه روزمره کنید. منتها ابتدا میزان آن را اندک تنظیم کنید و سپس به تدریج هفته به هفته افزایش دهید. برای هفته اول یک ساعت در روز کافیست.
3/ تلویزیون دیدن به صورت بی هدف را کاهش بدین و فقط توجه خود را به برنامه های ورزشی, آموزشی معطوف کنید و سریال های آموزنده را آن هم به صورت گلچین دنبال کنید. نه به صورت وقت گذرانی.
4/ زمانی را برای تفکر درمورد آینده و شغلی که قراره پیدا کنید بپردازید و برای آن برنامه ریزی کنید.
5/ در هفته یک برنامه و مسئولیت را که مدتهاست به تعویق انداختید انجام دهید.
6/ از ریسک کردن و تصمیم گیری نترسید. تجارب شما در این دست به عمل زدنها جمع شده و شما رو به توانایی می رسونه. پس شروع کنید و خودتون رو محک بزنید. منتظر صددرصد نتیجه دلخواه نباشید. اما تمام تلاش رو برای کسب بهترین ها داشته باشید.