مدت
زیادی است که احساس می کنم توجه نامطلوب به دیگران دارم که حالت غیر عادی
به زندگیم بخشیده است مثل کسی که همیشه در حال بازی کردن نقش است یا اینکه
زیر نظر است و مرتب میخواهم رفتارم را در دید و قضاوت دیگران متصور شوم.
به طوری که گاهی کارهای مجاز برای خودم را چه عمومی یا خصوصی.با قایم باشک و ترس و لرز نسبت به دیدن یا ندیدن دیگران انجام میدهم.
یک احساس گناه یا وانمود کردن در مورد همه مسایل همیشه همراه من است.
البته
این دو وجهی است و خود من هم در رفتار دیگران چه نسبت به خودم و چه نسبت
به افراد و مسایل دیگر حساس و زودرنج و گاهی ایرادگیر شده ام.
طوری که
رفتار دیگران نسبت به خودم را مورد بازبینی و تحلیل های مختلف قرار میدهم
که موجب روحیه بدبینی یا شاید کج اندیشی برایم شده است.
در نهایت این
موجب توجه بیش از حد من به خودم شده که گاه تصویر وسواس و ایرادگیری و سعی
در تربیت کردن خودم گرفته حتی کنترل چگونه پلک زدن یا نفس کشیدن(دم و
بازدم).
لطف کنید به زبان ساده و با راه حلی راحت و کاربردی در حد توانتان مرا راهنمایی کنید.
دوست
خوبم این نوع افکار وسواس گونه درمورد خود و دیگران دیر یا زود شما رو به
اضطراب و کسالت ها و کناره گیری خواهد کشاند. شما چه کسی رو سراغ دارید که
تا این حد نقش بازی کند. بسیاری از اعمال روزمره ما در بین افراد مشترکه و
اگر ما این اعمال رو نداشته باشیم به نظر خشک و رسمی و غیر معمول به نظر
میایم و باعث میشه روابطمون با دیگران هم آسیب ببیند و حتی دیگران
ارتباطشون رو با ما کاهش بدهند. بهتره خودتون باشید. کافیه یک روز این
"خودبودن" رو امتحان کنید. البته پیش از آن بهتره مجموعه رفتارهایی رو که
شما از نظر دیگران پنهان می کنید درحالی که در دیگران مشاهده می کنید
یادداشت کنید و در آن یکروز قرار بگذارید که از این رفتارها ممانعت نکنید.
در این یکروز خیلی آرام و ریلکس باشید. بذارید بهتون خوش بگذره. خودتون رو
مثل یک مهمان مورد احترام قرار بدین و خواسته هاتون رو برآورده کنید.
ممکنه دیگران در جریان این وارهیدگی از شما متعجب شوند اما مطمئن باشید
تنها چند روز طول می کشه و برای همه به صورت عادت درمی آید. آنوقت می
بینید که چه لذتی رو در زندگی از خود دریغ کرده بودید. درکنار آن دید خود
را به اطراف هم تغییر بدین. همه وقایع رو مثبت ببینید تا خلاف آن ثابت شود.