دوست
عزیز پیش از هرچیز خدمتتون عرض می كنم كه تنبیه بدنی را در هیچ امری بخصوص
تحصیل توصیه نمی كنم. مخصوصاً آنكه فرزند شما در ابتدای سال تحصیلی قرار
داره و برای تطابق با شرایط جدید نیاز به تشویق و انگیزه و رفع موانع
دارد. به نظر می آید كه ابراز ناتوانی در پسر شما چند دلیل داشته باشه.
1- علائمی از افسردگی مثل احساس گناه و احساس ناتوانی.
2-
نقص تمركز: یعنی عدم توانایی در حفظ و ادامه تمركز و توجه در تكالیف كه می
تواند در ایجاد یأس و پشتكار مؤثر باشه و احتمالاً با علائم رفتاری دیگری
مثل "عدم رعایت نوبت، میان حرف دیگران پریدن، سركشی از دستورات اطرافیان
(درظاهر)، به آسانی دچار حواس پرتی شدن و عدم دقت" همراه باشد. در این
صورت بهتر است زمان انجام تكالیف را در سانس های كوتاه تری تنظیم كنید. و
رویه را با تشویق همراه كنید تا تمركز و بازدهی بالاتری داشته باشد.
3-
بی قراری و استرس و كاهش سطح تمركز: ممكن است شرایط سخت زندگی و شرایط
روحی پدر و مادر و كسالت آنها باعث افت روحیه فرزندان شود. پدر و مادر
بدون آنكه خود متوجه باشند می توانند این حالات را به كودك خود منتقل
كنند. بنابراین برای تشخیص دقیق تر بهتر است مراجعه ای خصوصی نزد روانشناس
كودك داشته باشید و پس از تشخیص صحیح رویه درمان و ترمیم را انجام دهید.
4-
تذكر: ارائه جایزه پیش از انجام تكلیف كاری اشتباه است. كودك را می توان
در قبال رفتار مثبتش تشویق كرد (هرچند اندك) تا بتوان این رفتار اندك را
با تشویق افزایش داد.