درمان بواسیر خارجی بدون جراحی و هموروئید بیرون زدگی
بیماری هموروئید یا بواسیر خارجی (بیرون زدگی) شایع ترین بیماری مقعدی است. به طور کلی بواسیر به دو نوع خارجی و داخلی تقسیم می شود. که در نوع اول رگ های خارج از مقعد و در نوع دوم یعنی داخلی، عروق یا سیاهرگ های داخل کانال مقعد درگیر بیماری شده است.
هموروئید خارجی به تورم یا گشاد شدن سیاهرگ هایی که بیرون زده و در زیر پوست اطراف مقعد بر روی عضله اسفنکتر قرار دارد گفته می شود.
- علائم هموروئید خارجی
- برخی از علائم این بیماری:
- خارش اطراف ناحیه مقعد یا رکتوم
- درد، خونریزی یا خون در مدفوع
- توده های متورم در نزدیکی مقعد
علت
این عارضه اغلب فشار به مقعد در اثر یبوست مداوم است، اما علل دیگری مثل بارداری، زایمان، اضافه وزن و … نیز برای این بیماری وجود دارد.
روش های درمانی مختلفی برای بواسیر پیشنهاد می شود. اما از آنجایی که اغلب مردم از جراحی می گریزند، تصمیم گرفتیم به تشریح روشهای درمان هموروئید خارجی بدون جراحی بپردازیم :
درمان با لیزر
درمان هموروئید خارجی با لیزر را می توانیم به عنوان بهترین روش برای درمان این بیماری معرفی کنیم. لیزر می تواند با کمترین میزان آسیب سیاهرگ های متورم را برطرف نماید. در این روش لیزر جایگزین تیغ جراحی شده، و به طور کامل و بدون وارد آمدن آسیب به نواحی اطراف توده بواسیر آن را برطرف می کند.
بهترین ویژگی لیزر قطعی بودن درمان است، زیرا امکان عود مجدد را به حداقل کاهش میدهد. آمار ها نشان داده، لیزر در ۹۸% از مواقع در درمان بواسیر خارجی موثر واقع شده است. از سایر ویژگی های این روش درمانی می توانیم به این موارد اشاره کنیم:
- درمانی سریع، قطعی و سرپایی
- بدون درد و یا خونریزی
- کاهش دوره نقاهت پس از درمان به سبب تسریع بهبود زخم
- به جای ماندن اسکار کمتر حاصل از زخم
- هزینه مناسب و پرداخت آن تنها برای یکبار
- کاهش خطر عود مجدد بیماری به حداقل
- بدون نیاز به بستری در بیمارستان
- کاهش خطر عفونت پس از درمان
اسکلروتراپی
اسکلروتراپی یا تزریق دیگر روش پرکاربرد درمان هموروئید خارجی بدون جراحی است. هدف از تزریق، قطع جریان خون رسانی به بافت آسیب دیده است. زیرا اگر در این بافت گردش خون نباشد، پس از مدتی خشک شده و از بین می رود.
برای انجام این درمان ماده به نام اسکلروزان به سیاهرگ آسیب دیده تزریق می شود. این ماده با ایجاد چسبندگی در سیاهرگ ها، موجب تورم دیواره آن شده و جریان خون را متوقف می کند و در نتیجه بافت متورم شده در طی چند روز از بین می رود.
این روش تنها برای بواسیر خارجی پیشرفت نکرده اثر گذار است. از مزایای اسکلروتراپی می توانیم به این موارد اشاره کنیم:
- سرپایی و سریع
- بدون درد و خونریزی
- بدون نیاز به بستری شدن در بیمارستان
- بدون نیاز به طی کردن دوره نقاهت
- تسریع در روند بهبودی
- هزینه مناسب در مقایسه با سایر روشهای درمان
از عوارض و معایب احتمالی این روش می توانیم به این موارد اشاره کنیم:
- میزان موفقیت این روش مشخص نبوده و شاید نیاز مجدد به انجام سایر روشهای درمانی باشد.
- تغییر رنگ پوست در ناحیه آسیب دیده
- خطر تجمع لخته خون
- درد
- سردرد پس از دریافت
- خطر بی اختیاری در کنترل مدفوع
- عفونت
درمان بواسیر خارجی ترومبوزه
ترومبوزه به معنی لخته خون است و منظور از بواسیر خارجی ترومبوزه، تجمع لخته خون در بافت بواسیری است. علت دقیق تجمع خون مشخص نیست، اما این حالت اغلب در هموروئیدهای خارجی مشاهده می شود. برای درمان، لازم است در اسرع وقت و در کمتر از ۴۸ ساعت از لخته شدن، خون را تخلیه نمایید.
هرگز خود در منزل برای تخلیه لخته اقدام نکنید، بلکه لازم است این کار توسط پزشک در محیطی استریلیزه انجام گیرد. برای این منظور پزشک برشی بر روی بواسیر ایجاد کرده و لخته را تخلیه می نماید. در صورتی که بیماری با این روش درمان نشود، پزشک انجام سایر روشهای درمانی را پیشنهاد می نماید.
منبع: https://bit.ly/2RlEnvb
ادامه مطلب
علائم چسبندگی روده چیست – نحوه تشخیص و درمان
عارضه چسبندگی روده که احتمالا نام آن زیاد به گوشتان خورده است، وضعیتی است که در آن مسیر حرکت مواد غذایی داخل روده کوچک یا بزرگ مسدود می‌شود و شرایط خطرناکی را بوجود می آورد. چسبندگی یا انسداد روده باعث تجمع مواد غذایی و مایعات در روده شده و تحت این شرایط دفع مدفوع یا گاز برای بیمار بسیار دشوار می‌شود.
این عارضه هم در کودکان و نوزادان و هم در بزرگسالان دیده می‌شود و می‌تواند دلایل بسیاری داشته باشد. معمولا افراد دیر متوجه این بیماری می‌شوند و به همین دلیل بیماری خطرناک می‌شود. انباشته شدن مواد غذایی در روده اگر طولانی شود، علاوه بر ایجاد باکتری و مشکلات دیگر ممکن است خطر پارگی روده را به دنبال داشته باشد.
فردی که دچار چسبندگی روده شده چه علائمی دارد؟
بروز این بیماری معمولا با ایجاد نفخ و دردهای شکمی همراه است. در ادامه به علائم شایع دیگری که نشان دهنده چسبندگی روده است می‌پردازیم:
- احساس تهوع
- درد زیاد در شکم
- اسهال
- انقباض و تورم در شکم
- بی اشتهایی
- ناتوانی در دفع مدفوع و گاز
- استفراغ
اگر مدتی است که علائم بالا را تجربه می‌کنید ممکن است خطری جدی سلامتی شما را تهدید کند. بنابراین در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید تا مشکلتان بررسی شود. معمولا انسداد روده با جراحی درمان می‌شود.
بررسی علل ایجاد چسبندگی روده
علت ایجاد چسبندگی می‌تواند ناشی از یک نقص در روده‌ها (نقص عملکردی) و یا وجود یک مانع در مسیر حرکت مواد داخل روده (نقص مکانیکی) باشد. به هر حال برخی از دلایل شایع این انسداد عملکردی یا مکانیکی را بررسی می‌کنیم:
- وجود یک شیء خارجی
- بیماری التهاب روده که به دلیل افزایش ضخامت دیواره‌ها ممکن است باعث چسبندگی شود
- عمل جراحی اندام های داخلی شکم شامل آپاندیس، کیسه صفرا یا جراحی لگنی
- پیچ خوردگی روده
- وجود عفونت
- وجود التهاب در اجزای شکم مثل آپاندیس
- فتق
- برخی از اختلالات عصبی یا عضلانی
- آماس واگراهه
- تومور یا سرطان روده و معده
- فلج روده بر اثر مصرف برخی از داروها مثل داروهای شیمی درمانی، ضد افسردگی یا مخدرها
- بیماری کرون
موارد بالا بخشی از عوامل ایجاد چسبندگی روده است که با توجه به بیشترین علائمی که بیمار تجربه می‌کند، تشخیص محل گرفتگی تا حدی امکان پذیر است.
پزشک چگونه این انسداد را تشخیص میدهد؟
اولین مرحله برای تشخیص انسداد روده که توسط پزشک انجام می‌شود، معاینه فیزیکی و بررسی سابقه پزشکی بیمار است.
دکتر با لمس نقاط مختلف شکم وجود هرگونه گرفتگی و برآمدگی سفت در شکم را بررسی می‌کند. همچنین با استفاده از گوشی پزشکی فعالیت‌های روده و صدای حرکت آنها را گوش می‌کند. در مرحله بعدی دکتر انجام تست هایی را توصیه می‌کند که در ادامه به توضیح مختصر هر یک می‌پردازیم:
سی تی اسکن: انجام این آزمایش با گرفتن تصاویر واضحی از روده، به پزشک برای بررسی دقیق تر کمک می‌کند.
آزمایش خون: برای بررسی فعالیت کلیه، کبد و شمارش الکترولیتها
کولونوسکوپی: اگر پزشک مشکوک شود که انسداد در بخشی از روده بزرگ اتفاق افتاده، انجام کولونوسکوپی را تجویز می‌کند. طی این آزمایش بیمار بیهوش شده و لوله ای که در ابتدای آن یک دوربین قرار دارد، از طریق مقعد وارد می‌شود تا امکان بررسی دقیق این بخش را برای دکتر معالج فراهم کند.
تصویر برداری از شکم با اشعه ایکس: تصاویری که در این روش گرفته می‌شود، مشابه سی تی اسکن به تشخیص محل چسبندگی کمک می‌کند.
منبع مقاله چسبندگی روده
ادامه مطلب
انگل دمودکس چیست؟
دمودکس Demodex یک سرده از مایت‌های کوچک است که در داخل یا نزدیک فولیکول مو پستانداران زندگی می‌کنند. نزدیک به ۶۵ گونه از دمودکس‌ها شناخته شده‌اند. اکثر انسان‌ها دارای حداقل یک گونه از مایت‌ها بر روی بدن خود هستند. دو گونه‌ای که بر روی انسان زندگی می‌کنند عبارتند از:
دمودکس فولیکولوروم و دمودکس برویس که به هر دوی آنها اغلب مایت مژه می‌گویند. گونه‌های مختلفی از حیوانات میزبان گونه‌های مختلفی از دمودکس‌ها هستند. دمودکس کنیس بر روی بدن سگ‌های خانگی زندگی می‌کند. آلودگی به دمودکس‌ها رایج و معمولاً از خود نشانه بیماری را بروز نمی‌دهند، اگرچه گاهی اوقات بعضی از بیماریهای پوستی به علت وجود مایت‌ها بر روی بدن به وجود می‌آیند.
انواع دمودکس‌ها
- فولیکولوروم (D. folliculorum)
- برویس (D. brevis)
- کِی نِس (D.canis)
فولیکولوروم و برویس
به‌طور معمول در انسان یافت می‌شوند. فولیکولوروم اولین بار در سال ۱۸۴۲ توسط سیمون و برویس بعدها در سال ۱۹۶۳ توسط اکبولاتووا شناخته شد. فولیکولوروم در فولیکول‌های مو یافت می‌شود، در حالی که برویس در غدد چربی وابسته به فولیکول‌های مو زندگی می‌کند. هر دو گونه در درجه اول در صورت، در نزدیکی بینی، مژگان و ابروها دیده می‌شوند، اما در جاهای دیگر بدن نیز وجود دارند.
ساختاربدن
کنه‌های بزرگسال فقط ۰٫۳–۰٫۴ میلی‌متر طول دارند، برویس کمی کوتاه‌تر از فولیکولوروم است. هرکدام دارای بدن نیمه شفاف و دراز هستند که از دو بخش متصل تشکیل شده‌است. هشت پای کوتاه بندبند به قسمت اول بدن متصل است.
بدن برای لنگر انداختن خود در فولیکول مو از مقیاس پوشیده شده‌است و کنه دارای دهانه‌هایی سوزنی مانند برای خوردن سلول‌های پوستی و چربی ای که در فولیکول‌های مو جمع می‌شوند. کنه‌ها می‌توانند فولیکول‌های مو را ترک کرده و به آرامی با سرعت ۸ تا ۱۶ سانتی‌متر در ساعت به خصوص در شب بپیوندند، چون از نور دوری می‌کنند.
انتقال
کنه‌ها از طریق تماس با مو، ابرو و غدد سباسه صورت بین میزبان‌ها منتقل می‌شوند. ماده فولیکولوروم از نرها بزرگتر و گردتر است.
ادامه مطلب
عمل جراحی شقاق با روشهای گوناگون و خطرات آن
شقاق مزمن به نوعی از این بیماری اطلاق می‌شود که بیشتر از ۶ هفته طول بکشد و دیگر با روش های خانگی و دارویی قابل درمان نباشد. حتی در معاینات بالینی هم این نوع فیشر به راحتی قابل تشخیص است، چون عمق پارگی ایجاد شده در دهانه مقعد زیاد است. در این مرحله تنها راه درمان، عمل جراحی شقاق است که به روش های گوناگون انجام می‌شود.
عمل جراحی تحت بیهوشی و یا بی حسی موضعی انجام می‌شود و معمولا با درد و خونریزی همراه است. همچنین بعد از انجام هر یک از روشهای جراحی شقاق یا فیشر مقعد، نیاز به چند روز استراحت و مراقبت از زخم می‌باشد تا این ناحیه عفونت نکند.
کارهایی که قبل از جراحی باید انجام شود!
معمولا اگر زخم در نواحی جانبی دریچه مقعد ایجاد شده باشد، احتمال وجود بیماری های زمینه ای مثل کرون یا اختلالات دیگر وجود دارد. بنابراین در این شرایط، انجام آزمایشاتی برای بررسی بیشتر قبل از عمل لازم است.
آزمایشاتی که ممکن است قبل از عمل شقاق انجام شود شامل:
سیگموئیدوسکوپی: در این آزمایش یک لوله باریک و انعطاف پذیر برای بررسی بخش سیگموئید روده از طریق مقعد وارد شده و معمولا برای افراد زیر ۵۰ سال انجام می‌شود. این آزمایش هیچگونه خطری برای فرد نخواهد داشت.
آنوسوکوپی: این دستگاه یک لوله باریک است که و برای معاینه ناحیه انتهایی روده و مقعد از آن استفاده می‌شود.
کولونوسکوپی: این آزمایش زمانی انجام می‌شود که پزشک قصد بررسی کامل روده بزرگ را داشته باشد.
وقتی که فرد علائمی مثل درد شکم و اسهال را تجربه می‌کند که از عوامل خطر ابتلا به سرطان روده و سایر بیماریها به شمار می‌رود، پزشک برای اطمینان خاطر انجام کولونوسکوپی را تجویز می‌کند. بخصوص مشاهده این علائم در افراد بالای پنجاه سال نیاز به انجام آزمایشات دقیق تری دارد.
راه‌های عمل جراحی شقاق
راه های مختلفی برای جراحی شقاق وجود که با توجه به محل ایجاد شکاف و شرایط پیشرفت بیماری، یکی از آنها انتخاب می شود.
اسفنکتروتومی
طی این روش در عضلات اسفنکتر اطراف مقعد برشی ایجاد می شود تا اسپاسم ایجاد شده در این ناحیه از بین برود و روند بهبود زخم شقاق آغاز شود. اسفنکتروتومی در دو نوع باز و بسته انجام می‌شود.
اسفنکتروتومی باز: این جراحی تحت بیهوشی کامل و در اتاق عمل انجام می‌شود. طی این عمل برشی روی عضله اسفنکتر ایجاد می‌شود و در انتهای جراحی برش ایجاد شده را بخیه نمی زنند تا بصورت خود به خود و به مرور زمان بهبود یابد.
اسفنکتروتومی بسته: کاملا مشابه روش باز انجام می‌شود، با این تفاوت که در انتهای جراحی پزشک محل برش را با بخیه می‌بندد.
خطرات و عوارض
با وجود اینکه اسفنکتروتومی در بین روش های جراحی بسیار موثر عمل می کند اما این روش با عوارض بسیاری همراه است. شایع ترین عارضه عمل شقاق به روش اسفنکتروتومی، بی اختیاری مدفوع و گاز است و معمولا از هر ۱۰ نفر، ۳ نفر دچار این عارضه می شوند. البته عدم توانایی در کنترل حرکات روده گاهی یک مشکل جزئی است که بعد از مدتی بهبود می یابد اما در مواردی هم ممکن است این عارضه دائمی باشد.
همچنین از دیگر عوارض این روش می‌توان به احتمال بروز عفونت بعد از جراحی اشاره کرد. البته در صورتیکه بهداشت و مراقبت های بعد از عمل به درستی رعایت شود، احتمال بروز عفونت بسیار کاهش می یابد.
فلپ پیشرفته
در روش فلپ پیشرفته با گرفتن پوست از قسمت سالم مقعد و استفاده از آن برای پیوند به بخش آسیب دیده این بیماری را درمان می کنند. کمتر از این روش برای درمان شقاق استفاده می شود و معمولا برای نوعی از شقاق که چندین بار عود کرده مناسب تر است.
منبع: https://darmanlaser.com/blog/%d8%ac%d8%b1%d8%a7%d8%ad%db%8c-%d8%b4%d9%82%d8%a7%d9%82/
ادامه مطلب
علل شایع خارش پوست چیست؟
دلایل متعددی برای خارش پوست وجود دارد که برخی از آنها مربوط به بیماریهای پوستی است و برخی مربوط به بیماری های سیستمیک.
گاه خارش محدود به کف سر است، مانند کسانی که مبتلا به درماتیت سبوره هستند که باعث شوره سر و التهاب خارش دار می شود.
گاه فرد مبتلا به آلرژی، خشکی پوست یا اگزما است. این افراد از خارش شدیدی رنج می برند و به سبب آن، بیشتر قسمت های بدن خود را با خاراندن، زخم می کنند و نیاز به درمان طولانی مدت، زیر نظر پزشک متخصص پوست دارند.
در برخی بیماری های داخلی، خارش علامت مهمی محسوب می شود.
از مهم ترین علل خارش، هپاتیت و بیماری کبدی همراه با زردی و گاهی بدون آن است
همچنین نارسایی کلیه، کم کاری یا پرکاری تیروئید، کم خونی فقر آهن، پلی سیتمی ورا، برخی سرطان های خون شامل لوسمی و لنفوم (به خصوص لنفوم هوچکین)، انگل های روده ای و بیماری های روحی ـ روانی نیز از جمله علل خارش می باشند.
دیابت نیز جزء علل داخلی خارش مطرح می شود، اما اغلب افراد مبتلا به دیابت، خارش ندارند. اگر بیمار مبتلا به دیابت، فاقد بیماری پوستی خارش دار باشد و با خارش مراجعه کند، ابتدا باید به دنبال علتی غیر از دیابت گشت.
برخی بدخیمی های داخلی می توانند با خارش همراه باشند، لذا اگر فردی با خارش معمولی مزمن مراجعه کرد باید یک معاینه کامل و آزمایشات لازم برای بررسی بدخیم های داخلی و نیز آزمایشاتی جهت بررسی عملکرد تیروئید، کبد و کلیه و نیز بررسی های هپاتیت و حتی کم خونی فقر آهن، بر اساس صلاحدید پزشک مد نظر باشد.
کبد انسان
بیماری های کبدی مختلف می توانند با خارش همراه باشند و بطور کلی 20 تا 50 درصد بیماران مبتلا به یرقان (زردی) خارش دارند. خارش در این افراد احتمالاً منشأ مغزی دارد، زیرا مشاهده شده است که در سیستم اعصاب مرکزی، سطح پپتیدا اوپیوئید (مخدر) افزایش یافته و گیرنده های آنها کاهش یافته است. در این افراد، سطح اسیدهای صفراوی سرم با شدت خارش هماهنگی ندارد.
سیروز صفراوی اولیه نیز یکی از بیماریهای کبدی است که بیشتر در خانم های بالای 30 سال رخ داده و می تواند با خارش شدیدی همراه باشد.
از بیماری های داخلی، نوعی پرخونی به نام پلی سیتمی ورا وجود دارد که در آن بیش از یک‌سوم افراد از خارش رنج می برند. خارش این افراد بیشتر با تغییرات حرارت و به خصوص دقایقی بعد از استحمام است. علت خارش در این بیماری مشخص نیست، ولی آسپیرین موجب تخفیف فوری خارش در آنها می شود (تحت نظر پزشک).
از بحث بیماریهای داخلی که بگذریم، بیماری های پوستی متعددی وجود دارند که خارش در آنها وجود داشته یا علامت و شکایت اصلی است. به عنوان مثال مشخصه اصلی بیماری هایی مانند اگزمای سرشتی، گال و درماتیت هرپتی فرم، خارش فراوان است.
بیشتر خارش ها با گرما تشدید می شوند. همچنین استرس، اضطراب و ترس می تواند خارش را تشدید نمایند. اکثر خارش ها، شب هنگام زمانی که فرد از کار و فعالیت روزانه فارغ می شود، تشدید می یابند
کانال گوش خارجی، پل و سوراخ بینی و ناحیه اطراف مقعد و ناحیه تناسلی نواحی مستعد خارش محسوب می شوند.
برخی خارش ها در حیطه بیماری های پوست و مو بسیار مرتبط با مسایل روحی و روانی هستند که به همین علت به آنها درماتیت های عصبی (نورودرماتیت) می گویند. در این بیماریها، فرد تمایل بسیار زیادی به خاراندن برخی نواحی در دسترس پوست مثل ناحیه پشت گردن، پلک فوقانی، ناحیه تناسلی و پشت پا یا جلوی ساق پا دارد.
خارش زیاد در این بیماران، موجب پیدایش پوست ضخیم شبیه به بیماری پسوریازیس (داءالصدف) می گردد. در درمان این افراد باید به مسائل روحی توجه شود و درمان جسمی کافی نمی باشد.
بسیاری از مواد مخدر نیز باعث خارش می شوند و در لیست مواد خارش زا، باید این مواد را نیز در نظر داشت.
ادامه مطلب در سایت بیتوته
ادامه مطلب
