تیر بر مشک زن ای سرو سر نی

سوت پایان بزن ای قاضی بازی

دوری و باده و سرگرمی ، تا کی ؟

برو ای جان بسر اصل مطلب

سفر مرو ندارد گذر از ری

پر پرواز ندارم که کنم باز

پر و بالم ده و پر پرده کن این نی

من تو را خواهم و هیچم نیست حاجت

کم کنم صحبت و این ناله کنم طی

همه بیهوده سخن من چه بگویم

بود از بازار گرمی همه اش پی

در بین غوغای بازار                                 من دوره گردی خموشم

غم را به یک کفه گیرم                            جان را به جانم فروشم

بازار مملو ز حرف است                           من لیک دنبال گوشم

حرفی برای نگفتن                                  ماهی دریای اوشم

از حلم او در هراس و                              از جود او در خروشم

در صبر خود بی قرار و                             از دوریش باده نوشم

یارا بیا باده کم کن                                   من لولی ای خرقه پوشم

از من بگیر این منِ من                             از سر ببر عقل و هوشم

قافیه ها را تو پر کن                                 بر کن ز سر عقل و هوشم