قرآن پر از پرسشهاي رازآميزي است که پاسخ آنها را در خودش ميتوان يافت
راز عدد هفت در قرآن
تعارف که ندارد، سراغ ذهن هر کسي ميآيد. کوچک و بزرگ هم نميشناسد. به علم و سواد کسي نگاه نمياندازد. اجازه نميگيرد تا وارد شود. گاهي بسياري را درگير ميکند و گاه ميشود مهمترين مساله يک نفر؛ «سوال».
علت تکرار عدد هفت در قرآن چيست؟ اين عدد 24 بار به بهانههاي مختلف در قرآن تکرار شده.
ابتدا بد نيست بدانيد که عدد هفت از گذشتههاي دور مورد توجه اقوام مختلف جهان بوده و در تاريخ هم نمونههاي آن بسيار مطرح شده؛ مثلا قوم « سومر» قديميترين قومي بودند که به اين عدد توجه خاص داشتند. آنان متوجه سيارات هفتگانه شدند- آنچه امروز هم از کرات منظومه شمسي با چشم غيرمسلح ديده ميشود. و به پرستش آنها پرداختند.
از جمله مواردي که عدد هفت در آنها به کار رفته و شما هم حتماً شنيدهايد، ميتوان به اينها اشاره کرد؛ تقسيم جهان به هفت اقليم، هفت طبقه زمين، هفت طبقه آسمان، هفت طبقه جهنم، هفت فرشته مقدس در بنياسرائيل و... همه اينها به علاوه بعضي افسانهها نشان ميدهند که عدد هفت هميشه مورد توجه بشر بوده است.
معادل هفت در عربي واژههاي «سبع» و «سبعه» است که در احاديث و روايات هم کثرت قابل اعتنايي دارد؛ هفت سلام قرآني، هفت بار طواف بر گرد خانه کعبه، هفت طبقه جهنم، هفت بار تطهير در قوانين طهارت، هفت عضوي که در سجده بايد روي زمين باشد، هفت شبانه روز بلاي قوم عاد، بازخواست مردم از هفت چيز در قيامت و تقسيمبندي عمر فرزندان به سه هفت سال. (دوره اول: دوره سيادت و سروري، دوره دوم: دوره اطاعت و فرمانبرداري و دوره سوم: دوره مشورت و همراهي)
در قرآن هم 20 بار واژه «سبع» و چهار بار واژه «سبعه» به کار رفته و به بعضي از عددها مانند سه، هفت، 70 و 40 توجه ويژهاي شده است. به اعتقاد کارشناسان، کاربرد هر يک از اين عددها حکمتي دارد که بعضي را قرآن و روايات يادآور شده و بعضي را هم علوم جديد کشف کرده است.
در کتابهاي لغت عربي عدد هفت را (همچون عدد هزار در فارسي) نمادي از کثرت و فراواني ميدانند. شايد انتخاب عدد هفت براي کثرت به خاطر بسياري از امور هفتگانه ثابت در جهان هستي باشد؛ همچون يک دوره کامل هفت روزه زمان (يک هفته). به همين دليل اين شماره صرفا يک عدد رياضي نيست، بلکه نشانه کمال يک چيز است.
با يکي دو مثال، ميتوان نشانه اکمال بودن اين عدد را در قرآن بيشتر و بهتر بشناسيم؛«ولو انّما في الارض من شجره اقلام و البحر يمدّه من بعده سبعه ابحر ما نفدت کلماتالله انّالله عزيز حکيم»(لقمان،27)
« و اگر آنچه درخت در زمين است، قلم باشد و دريا را هفت درياي ديگر به ياري آيد، سخنان خدا پايان نپذيرد. قطعاً خداست که شکستناپذير حکيم است». در اين آيه، قرآن به جاي اينکه بگويد؛ مخلوقات خداوند در پهنه هستي عددي بسياربسيار بزرگ دارند، ميگويد؛ اگر تمام درختان روي زمين، قلم و همه درياها مرکب شود، تمام قلمها ميشکند و از بين ميرود ولي حقايق عالم هستي و معلومات پروردگار هستي پايان نميپذيرد. عظمت سخن آنگاه روشنتر ميشود که عدد هفت نمادي از کثرت باشد. در اين آيه براي مجسم ساختن عدد بينهايت و نزديک ساختن معناي علم بيپايان خدا و گستردگي فوقالعاده جهان هستي به افکار ما، از عدد زندهاي مانند هفت استفاده شده است.
«و ان جهنم لموعدهم اجمعين لها سبعه ابواب لکلّ باب منهم جزء مقسوم» (حجر، 43- 44)
«و قطعا وعدهگاه همه آنان دوزخ است، (دوزخي) که براي آن هفت در است و از هر دري بخش معيني از آنان (وارد ميشوند).»
