دوستان در اين پست هم ميخواهم در ادامه قسمت اول در مورد علل مقاومت در برابر پذيرش امام عصر (ع) بحث كنم
اگر يادتون باشه بحث رو با چند تا سوال شروع كردم خب باز هم اين سوالات رو ذكر ميكنم

به نظر شما چرا هميشه انسان هايي وجود دارند كه به مقومت در برابر پذيرش امام عصر در دوران غيبت مي پردازند!
و بدتر از آن عده اي هم طبق روايات در زمان ظهور به مقاوت در پذيرش آن حضرت سعي مي كنند!

آيا وجود يك منجي و رهبر براي برپايي عدل براي ما ناگوار است يا نبود آن...!؟
آياآموزه هاي ديني ما با شرايط زمان ظهور تفاوت دارد ؟
و مواردي از اين قبيل ...


در قسمت اول اولين دليل رو ارائه اسلام جديد بيان كردم . (براي مشاهده قسمت اول اينجا كليك كنيد)

مورد دوم كه مربوط ميشه به علل عدم پذيرش در بعد از ظهور راحت‌طلبي و عافيت‌گرايي است

از علل ديگري كه موجب مي‌شود مؤمناني كه به حضرت اعتقاد دارند، پس از عصر ظهور، حضرت را قبول نكنند بلكه در برابر او بايستند، راحت‌طلبي و عافيت‌گرايي است كه متأسفانه انسان‌ها به آن عادت داشته و معمولاً چنين‌اند. در علائم مقارن ظهور آمد كه خروج حضرت در كشاكش جنگي بزرگ و خون‌ريزي شديد و قتالي عظيم و فتنه‌هاي بسيار و ناامني‌هاي فوق‌العاده و مرض‌هاي ناگوار و بلاياي بي‌شماري است كه در تمامي جهان وجود داشته و مركز آن در خاورميانه است. در اين ميان، حضرت كه ظهور مي‌فرمايند، خود نيز در صفي مستقل با ياران صديقشان در برابر مخالفان، معاندان و منافقان مي‌ايستند و با آنها به قتال مي‌پردازند. واضح است كه در چنين شرايطي، مشكلات، مصائب و سختي‌هاي فراوان متوجه حضرت و اصحاب او شده و شدايد مضاعف خواهد گشت.


مورد سوم كه باز هم مربوط ميشه به علل عدم پذيرش در بعد از ظهور گناه و نافرماني است

يكي ديگر از علل روگرداني در عصر ظهور، معصيت و گناه است. فرد خطاكار و نافرمان از اوامر و نواهي الهي، نتيجة عمل ناپسند و زشت خود را خواهد ديد و يكي از مواقع اين مسئله هنگام خروج و قيام حضرت خواهد بود. انساني كه مدام گناه مي‌كند و توبه را پيشة خود نمي‌سازد، فردي كه غرق در حرام‌ها و نبايدها است و فكري به حال خويش نمي‌كند، چوب اين تخطّي‌ها را خواهد خورد و در زمان ظهور حضرت ولي‌عصر(ع) گناهان او را به جايي مي‌كشاند كه نه تنها از حضرت رو برمي‌گرداند بلكه در صف مخالفان او نيز قرار مي‌گيرد. از همين روست كه ائمه(ع) با لحن‌هاي گوناگون توصيه مي‌كنند كه ياران مهدي(ع) و دوستداران و محبان وي بايد متقي و پارسا باشند.18بايد از خداوند متعال و نبي اكرم(ص) و اهل بيت(ع) با تضرع خواست كه ما در زمرة اعراض كنندگان و روي‌گردانان از حضرت مهدي(ع) نباشيم كه جز خسران دنيوي و اخروي نتيجه‌اي ديگر نخواهد داشت.

پينوشت: خدايا ما را از رويگردانان از خود و حجت خود قرار مده. الهم صل علي محمد و ال محمد