وقتى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مسلمان را با هم برادر ساخت و بين آنها صيغه برادرى جارى كرد، به على (عليه السلام ) فرمود: اى على ! تو برادر منى ، نسبت تو به من همچون هارون است نسبت به موسى ؛ جز اينكه بعد از من پيغمبرى نمى آيد.

اى على ! اول كسى كه در روز قيامت خوانده شود منم ، كه در سمت راست عرش مى ايستم و حله سبزى از حله هاى بهشتى مى پوشم و پس از آن پيغمبران الهى را يك به يك دنبال هم فرا مى خوانند و آنها در دو صف سمت راست عرش خداوند در زير سايه آن بايستند و جامه هاى سبز بهشتى بر تن كنند.

آگاه باش ! اى على ! به تو خبر مى دهم كه امت من اولين امتى است كه در قيامت خداوند آنها را محاسبه مى كند و تو را بشارت مى دهم كه تو اول كسى هستى كه دعوت مى شوى ، سپس پرچم حمد است به تو مى دهند و تو ميان آن دو صف آن را بدوش مى گيرى و آدم و همه مردم در روز قيامت همه در سايه پرچم من هستند، كه درازى و بلند اين پرچم برابر با هزار سال راه است ، نوك پرچم از ياقوت سرخ است ....

اين پرچم سه نور دارد يكى در مشرق و ديگرى در مغرب و سومى در وسط دنيا است و سه جمله بر آن پرچم نوشته شده است .

اول : بسم الله الرحمن الرحيم ، دوم : الحمد الله رب العالمين ، سوم : لا اله الله محمد رسول الله ، طول هر يك از اين جملات هزار سال مسافت و پهناى اين جملات هزار سال مسافت مى باشد، يا على ! تو پرچم را بر مى گيرى و حسن سمت راست توست و حسين سمت چپ ... آنگاه جامه سبزى از جامه هاى بهشتى را بر تن مى كنى ،... على جان !، به تو مژده دهم كه تو با من دعوت مى شوى و با من جامه در تن كنى و با من زنده مى شوى