وقتى به دل داغ برادر ماند و زينب

يك كربلا غم در برابر ماند و زينب

وقتى شهادت حرف آخر را رقم زد

غمنامه تنهاى بى سر ماند و زينب

وقتى خزان بر سرخى آلاله ها زد

صحرايى از گل هاى پرپر ماند و زينب

وقتى كه آتش با قساوت همزبان شد

در خيمه ها توفان آذر ماند و زينب

وقتى غزالان حرم هر سو رميدند

موى پريشان ، ديده تر ماند و زينب

وقتى فضا خالى شد از پرواز ياران

يك آسمان بى كبوتر ماند و زينب

تا كربلا در كربلا مدفون نگردد

در نينوا فرياد آخر ماند و زينب

ديديم جاى گريه ، جاى ناله كردن

((قد قامت )) غوغاى ديگر ماند و زينب

دست على از آستينش شد نمايان

روح شجاعت هاى حيدر ماند و زينب

هنگامه اى ديگر به پا شد كربلا را

اوج تعهد، حفظ سنگر ماند و زينب

تكميل نهضت در بيانش جلوه گر شد

وقتى پيام خون رهبر ماند و زينب