معظم له در مورد عمامه گذارى در دوران دبستان مى فرمايد:

من فراموش نمى كنم ... از كلاس دوم ، سوم ، دبستان ، سر ما عمامه گذاشتند... از آن بچگى ، از جمله چيزهايى كه به عنوان يك عقده ، تا سال ها در ما مانده بود، اين بود كه بچه ها ما را مسخره مى كردند، عمامه را مسخره مى كردند. بزرگ هم كه شده بوديم ، تا حدودى خيال مى كرديم كه حالا مسخره ها تمام شد؛ ولى بعد ديديم كه نه ، اول مسخره كردن است . با اين كه شهر ما، مشهد بود،... ببينيد چه قدر وحشيگرى مى خواهد كه يك آدم معمولى را كه در كوچه و بازار رد مى شود مسخره كنند. هيچ كس عليه هيچ كس ديگر، اين كار را نمى كند؛ اما نسبت به روحانيون ، خيلى ها اين حق را براى خودشان قايل بودند!چون تبليغات شده بود.