مقام معظم رهبرى در سال 1342 از طرف امام ماءموريت يافت سه پيام را به مشهد ببرد. سه پيامى كه با محرم سرنوشت سازى كه پانزده خرداد در آن اتفاق افتاد، ارتباط داشت . پيام اول ، براى علماء خطباء، منبريها و سران هياءتهاى مذهبى ، راجع به حمله به اسرائيل و مساءله فيضيه . پيام دوم و سوم ، براى مرحوم آيت الله العظمى ميلانى (رض ) و يكى از علماى مشهد راجع به شروع مبارزه علنى از هفتم محرم . سهم مقام معظم رهبرى شهرستان بيرجند بود. روز هفتم محرم با وجود اينكه وقت خيلى ضيق بود روضه فيضيه را خواند و اين منبر در شهر خيلى صدا مى كند و صبح روز نهم روز تاسوعا ايشان منبر داغى مى روند و اوضاع به گونه اى مى شود كه عوامل رژيم به شدت نگران مى شوند. با اينكه در روزهاى تاسوعا و عاشورا معمولا روحانيون را دستگير نمى كردند؛ ولى از شدت وحشت ايشان را دستگير مى كنند. دو روز در بيرجند نگه مى دارند و سپس به مشهد برده و تحويل ساواك مشهد مى دهند. ابتداء ايشان را به ساواك و از آنجا به زندان مخروبه در دژبان مى برند كه حتى از وسايل اوليه زندان هم محروم باشد تهديد هم مى كنند كه ريش ايشان را خشك خواهند تراشيد، ولى بعد تصميمشان عوض مى شود و با ماشين اصلاح ، محاسن ايشان را مى تراشند. رهبر عزيز در اين باره مى گويند: پس از اين كار هنگامى كه داشتم مى رفتم صورتم را بشويم ، ستوانى متكبر و خودخواه شروع به تمسخر كرد و با خنده بلند مى گفت : ديدى ريشت را تراشيدم با آرامش ‍ گفتم : بد هم نشد خيلى وقت بود چانه ام را نديده بودم و معلوم است كه اين به مسخره گرفتن ساواك و فشارهاى آن ، چقدر رژيم را در هم مى شكند و تحقيرش مى كند