مقام معظم رهبرى نسبت به حساسيت روزهاى اوج انقلاب بعد از ورود امام به وطن عزيز مى فرمايد: نسبت به مقر حضرت امام (رض ) در مدرسه علوى و مدرسه رفاه كه اجتماع ما بود و دولت موقت نيز روز پانزدهم بهمن در همان مدرسه رفاه كارهاى خودش را شروع كرده بود، احتمال حملات بيشترى وجود داشت . مى گفتند ممكن است بيايند آن جا را بمباران كنند يا چتر باز پياده كنند و يك كارهايى انجام بدهند. مثلا فرض كنيد دست به يك كارهاى خطرناكى از قبيل آتش سوزى بزنند و به هر حال احتمال چنين چيزهايى وجود داشت . لذا شب ها را مصرا از ما مى خواستند برويم در جاهاى مختلفى و يك جا نباشيم ، براى اين كه اگر حادثه اى پيش آمد كرد، همه با هم از بين نروند و چند نفرى باقى بمانند. البته ما خودمان ترجيح مى داديم برويم مدرسه علوى و محل اقامت امام همان جا باشيم لكن خبر آوردند امام گفتند: اين جا جمع نشويد و متفرق بشوند كه بعدا شب ها را در منازل مختلف مى خوابيديم و در شب را من با مرحوم شهيد بهشتى و شهيد باهنر همان نزديكى ها منزل حاج محسن لبانى بودم ، چون خانه هايى را انتخاب مى كرديم كه نزديك مدرسه رفاه باشد و من آن شب ها را فراموش ‍ نمى كنم كه فكر و مطالعه مى كرديم ببينيم براى فردا چگونه برنامه ريزى كنيم . و دائما صداى انفجار گلوله و حتى گلوله هاى منورى را كه تصور مى كرديم به طرف بيت امام (رض ) پرتاب مى شود، مشاهده مى كرديم كه خيلى شب هاى هيجان انگيزى بود.