رهبر عزيز از وقايع روز تلخ شنبه مى گويد:

در همان روز تلخ شنبه ، ظهر جمعى از برادران بازنگرى قانون اساسى را من دعوت كردم و به آنها گفتم حال امام خوب نيست قبل از آن حادثه ناراحتى شديد عصر آن روز كه براى ايشان پيش بيايد نشانه هايى ديده بوديم كه دل ما مى لرزيد مى خواستم به آنها بگويم كار بازنگرى را يك قدرى تسريع كنيم ، چون از ما خواسته بودند كار بازنگرى در قانون اساسى را هر چه زودتر به انجام برسانيم و مژده اش را روى تخت بيمارستان به ايشان بدهيم و دل ايشان را شاد كنيم ، شايد در روحيه ايشان اثر كند، اين ها را مى خواستم به آن برادرها بگويم ، لكن از تصور آن چيزى كه ممكن بود پيش بيايد قلبم لرزيد، صدايم شكست و نتوانستم حرفم را تمام كنم . تا دو سه ساعت از آن اين وديعه الهى و اين گوهر ارزنده را از دست داديم ، اما چه بايد كرد؟

همه پيغمبران و اولياء رفتند، چاره اى هم نيست حالا كه مقدر بود. كه ما زنده بمانيم بايد طاقت برخورد با اين حادثه بسيار تلخ را هم در خودمان ايجاد مى كرديم و بايد ايجاد كنيم ، خداوند به پيغمبرش 6 فرمود: انك ميت و انهم ميتون مفرى از اين گونه حوادث تلخ نيست . اما ميراث او كه جمهورى اسلامى است ، با ارزش هايى كه او در اين جمهورى بوجود آورد، يا بهتر بگوييم ، با ارزش هايى كه او جمهورى اسلامى را با آن ارزشها ساخت در دست ما هست . (24) من همان صبح آن شبى كه آن بزرگوار به جوار رحمت الهى پيوسته بودند شب ساعت 20/10 دقيقه بود كه روح ايشان عروج كرد ما تا حدود ساعت 12 آنجا بوديم بعد من آمدم . سحر در يك حالت التهاب و حيرت گفتم درباره امام تفاءل با قرآن بزنم . اين آيه شريفه سوره كهف آمد و اتفاقا از اول آيه هم بود:

بسم الله الرحمن الرحيم

و اما من آمن و عمل صالحافله جزاء الحسنى و سنقول له من امرنا يسرا (25) ديدم واقعا مصداق كامل اين آيه همين بزرگوار است ، ايمان و عمل صالح و جزاء حسنى و اين بهترين پاداش است .