يكى از شاگردان مقام معظم رهبرى ، تعريف مى كرد:

رهبر عزيز، چند سال قبل از پيروزى انقلاب ، در خانه خود جلسه تشكيل مى دادند و ما در آن جلسه شركت مى كرديم . خانه ايشان فرش مناسبى نداشت . يك روز به اين فكر افتاديم كه فرشى برايشان تهيه كنيم .

بنابراين به بازار رفتيم . دو قالى خريديم و بدون اين كه به ايشان بگوييم ، قالى ها را در خانه ايشان فرش كرديم . ايشان در آن ساعت در خانه نبودند.

وقتى آمدند، از ديدن قالى ها خيلى ناراحت شدند و گفتند:

خوب بود اول از من راهنمايى مى خواستيد و بعد اين قالى ها را مى خريديد. زندگى ما را اين چيزها سازگار نيست . اگر مى خواستيد فرشى بخريد گليم مى خريديد. بنابراين ما مجبور شديم قالى ها را بفروشيم و براى خانه ايشان گليم بخريم