دانشمندان از محتوای جت‌های سیاهچاله‌ای مرموز رمزگشایی کردند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیمی بین‌المللی از منجمان به یک پرسش قدیمی در خصوص جت‌های معماگونه‌ای که توسط سیاهچاله‌ها ساطع می‌شوند، پاسخ دادند.

جت‌ها پرتوهای باریکی از ماده هستند که با سرعت بالا از نزدیک یک شیء مرکزی مانند سیاهچاله ساطع می‌شوند.

تیم علمی حاضر در این مطالعه، امواج رادیویی و اشعه‌های ایکس ساطع‌شده توسط سیاهچاله‌ای را مطالعه کرد که جرم آن چند برابر جرم خورشید است.

سیاهچاله مورد بحث فعال بود، اما مشاهده‌های رادیویی هیچ نوع جتی را نشان نمی‌داد و طیف اشعه ایکس نیز هیچ چیز غیرمعمولی را آشکارسازی نمی‌کرد.

با این حال، چند هفته بعد، دانشمندان مشاهدات دیگری را صورت دادند و این بار انتشارات رادیویی را مشاهده کردند که با ظهور ناگهانی این جت‌ها مطابقت داشت و خطوطی نیز در منشور اشعه ایکس و حول سیاهچاله ظاهر شدند.

دکتر جیمز میلر-جونز از مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی (ICRAR) و رهبر ارشد این مطالعه در این رابطه گفت: بسیار جالب بود که ما دریافتیم خطوط در آنجایی که باید می‌بودند، نبودند و به طور قابل‌توجهی تغییر کرده بودند.

همین موضوع هنگام تغییر صدای آژیر از وسیله نقلیه‌ای که به سمت فرد می‌آید یا از آن دور می‌شود، رخ می‌دهد، زیرا موج صوتی همزمان با حرکت کوتاه یا بلند می‌شود.

دکتر سیمون میگلیاری نیز معتقد است که ذرات برای افزایش سرعت در درون جت‌ها شتاب‌دهی می‌شدند و یکی از این جت‌ها به سمت زمین و دیگری نیز در جهت مخالف حرکت می‌کرد.

دانشمندان مدعی هستند که این نخستین مدرک قوی دال بر وجود چنین ذراتی در جت‌های ساطع‌شده از یک سیاهچاله کوچک نوعی است.

آن‌ها مدتها است می‌دانند که جت‌ها حاوی الکترون‌هایی هستند، اما بار کلی آنها منفی نبوده و بنابراین باید بار مثبت نیز داشته باشند.

دکتر میلر جونز در این رابطه گفت: تاکنون مشخص نبود که آیا بار مثبت از پوزیترون‌ها (ضدماده الکترون‌ها) بدست آمده یا اتم‌های دارای بار مثبت و چون مطالعات ما منجر به کشف نیکل و آهن در این جت‌ها شد، می‌دانیم که ماده معمولی می‌تواند ارائه‌دهنده بار مثبت باشد.

اتم‌های دارای بار مثبت، بسیار سنگین‌تر از پوزیترون‌هایی هستند که منجمان تصور می‌کردند جت‌ها را تشکیل می‌دهند و بنابراین جت‌ها می‌توانند انرژی بسیار بیشتری را از سیاهچاله‌ حمل کند.

وی اضافه کرد: همچنین منجمان مطمئن‌ نیستند که‌ آیا جت‌ها با چرخش خود سیاهچاله چرخان نیرودهی می‌شوند یا این که بطور مستقیم از دیسک ماده‌ای اطراف سیاهچاله پرتاب می‌شوند.

مطالعات نشان می‌دهد احتمالا دیسک مسئول کانال‌زنی ماده به درون جت‌هاست و محققان در حال مطالعه بیشتر برای تایید این ادعا هستند.

افزون بر این، با استفاده از داده‌های اشعه ایکس، دکتر میلر-جونز و همکارانش نشان دادند جت‌ها با سرعت 66 درصد سرعت نور (یا 198 هزار کیلومتر بر ثانیه) حرکت می‌کردند که این دقیق‌ترین تخمین سرعت جت از سیاهچاله‌ تا به امروز است.

تیم علمی از ماهواره XMM-Newton آژانس فضایی اروپا برای مشاهده انتشار اشعه ایکس سیاهچاله و همچنین آرایه فشرده تلسکوپ CSIRO استرالیا برای انجام مشاهدات رادیویی بهره بردند.

جزئیات این مطالعه در Nature منتشر شد.

کشف محتوای جت‌های سیاهچاله‌ها