این تلسکوپ بیش از هزار سیاره‌ی احتمالی را به دانشمندان معرفی کرده است اما گروهی چهارتایی از دانشمندان برجسته، کشف سیاره‌ی Kepler-452-b را اعلام کردند که سیاره‌ای بزرگ‌تر از زمین بوده و در فاصله‌ی ۱۴۰۰ سال نوری از آن قرار دارد. این سیاره‌ی فراخورشیدی که در اعماق فضا است، ۶۰ درصد بزرگ‌تر از زمین است و فاصله‌ای تقریبا یکسان با فاصله‌ی زمین تا خورشید، از ستاره‌ی خود قرار دارد، ستاره‌ای که اتفاقا شباهت زیادی به خورشید دارد. جان گرانسفیلد، مدیر ارشد بخش ماموریت‌های علمی ناسا، می‌گوید:

کپلر که وظیفه‌ی جستجوی سیارات فراخورشیدی را دارد، موفق به کشف سیستم سیاره و ستاره‌ای شده است که نزدیک‌ترین سیستم به زمین و خورشید ما هستند. این نتیجه‌ی شگفت انگیز ما را یک قدم دیگر به کشف زمین نسخه‌ی دوم نزدیک‌تر می‌کند.

ناسا می‌گوید قرار است ارزیابی بیشتری بر روی این داده‌ها و مشاهدات زمینی داشته باشد اما بیان می‌کند که به احتمال زیاد Kepler-452b از جنس صخره بوده و دارای دمایی مناسب برای ایجاد آب است. ماده‌ای که شرط اساسی وجود حیات است. ستاره‌ی این سیاره‌ی جدید در حدود ۶ میلیارد سال سن دارد که در حدود ۱.۵ میلیارد سال بیشتر از عمر خورشید ما است. ناسا معتقد است این عمر طولانی می‌تواند شرایط را برای ایجاد حیات بر روی سطح سیاره فراهم کند. جان جنکینس که سرپرست گروهی است که مسئولیت تحلیل داده‌های تلسکوپ را در کالیفرنیا بر عهده دارند، می‌گوید:

این که سیاره‌ای توانسته ۶ میلیارد سال یعنی حتی بیشتر از زمین، در فضای قابل زیستن ستاره‌ی خود قرار بگیرد بسیار شگفت انگیز است. اگر تمامی مواد و شرایط بر روی این سیاره فراهم باشند، بهترین فرصت برای ایجاد حیات بر روی آن، محیا شده است.

او می‌افزاید:

ما Kepler-452b را به عنوان برادر بزرگ‌تر زمین می‌دانیم که بهترین فرصت را برای درک بهتر تحول محیط زیستی زمین، ایجاد کرده است

.


 

دانشمندان در حال حاضر از وجود حیات بر روی این سیاره اطمینان ندارند اما می‌گویند شدت نور بر روی سطح آن با شدت نوری که از خورشید به زمین می‌رسد، یکسان است. آقای جنکینس مدعی است اگر گیاهی از روی زمین بر روی سیاره‌ی Kepler-452b برده شود، این گیاه شروع به فتوسنتز خواهد کرد. او می‌گوید:

این سیاره از نظر نوری که به سطح آن می‌رسد، حسی مانند زمین را به شما منتقل خواهد کرد.

ناسا می‌گوید این سیاره نیروی جاذبه‌ای معادل دو برابر نیروی جاذبه‌ی زمین دارد و سال آن ۳۸۵ روز است. در بیانیه‌ای رسمی این آژانس می‌افزاید:

در حالی که جرم و ترکیبات آن سیاره شناخته نشده است، تحقیقات گذشته به نشان از صخره‌ای بودن Kepler-452b دارند.

دانشمندان همچنین می‌گویند سن بالاتر این ستاره، گوشه‌ای از آینده‌ی زمین را به ما نشان می‌دهد. Kepler-452b، ۱۰ درصد انرژی بیشتر از ستاره‌ی خود دریافت می‌کند و در نتیجه‌ی آن اثر گلخانه‌ای را نیز تجربه می‌کند. دکتر داوگ کالدول، متخصصی در موسسه‌ی SETI که بر روی این پروژه کار می‌کند، می‌گوید:

انرژی مضاعفی که از ستاره‌ی سالخورده‌ی آن به سطح سیاره می‌رسد می‌تواند باعث تبخیر اقیانوس‌ها از سطح آن شود. ممکن است بخار آب برای همیشه از این سیاره رخت بسته باشد.

Kepler-452b شرایطی مانند زمین یک میلیارد سال بعد را تجربه می‌کند چرا که با پیرتر شدن خورشید و روشن‌تر شدن آن باید منتظر دریافت انرژی بیشتر از خورشید در سال‌های آینده باشیم.

ناسا معتقد است قدم بعدی تمرکز تلسکوپ‌های زمینی بر روی این سیاره است تا ترکیب و وجود یا عدم وجود آب بر روی آن مورد بررسی قرار بگیرد. در مقابل این پرسش که آیا زمانی ارسال فضاپیما، مانند افق‌های نو یا سفر به Kepler-452b ممکن خواهد بود یا نه، دانشمندان موضعی محافظه‌کارانه به خود گرفتند و با احتیاط به آن پاسخ دادند. جف کاگلین، تحلیل‌گری دیگر در موسسه‌ی SETI در پاسخ به این سوال می‌گوید:

کشف این سیاره گام اول بوده است و من و شما به آن سفر نخواهیم کرد. اما ممکن است فرزند فرزند فرزندانمان به آن سفر کنند.

مترجم: میعاد با فراست

منبع: انجمن نجوم آماتوری ایران به نشانی iaas.ir

به نقل ازZoomit