این دارو تحت نام تجارتی تامی­فلو، به صورت کپسول یا سوسپانسیون به فروش می­رسد.

از سال 1999 ، تامی­فلو در درمان و پیشگیری از عفونت ویروس آنفلوانزای نوع A و ویروس آنفلوانزای نوع B، در بیش از 50 میلیون نفر مورد استفاده قرار گرفته است.

اسلتامیویر  در بدن وقتی که از میان کبد عبور می­کند فعال می­شود.

مکانیسم اثر:

اسلتامیویر یک پیش دارو می باشد که به وسیله­ی کبد به متابولیت فعال آن یعنی کربوکسیلات اسلتامیویر آزاد ، هیدرولیز می­گردد. اسلتامیویر یک مهارکننده­ی نورآمینیداز است که به عنوان مهارکننده­ی رقابتی به طرف اسید سیالیک (Sialic acid) که در سطح پروتئین­های سلولهای سالم میزبان یافت می­شود، هجوم می­برد. اسلتامیویر با متوقف ساختن و بلوک نمودن فعالیت آنزیم نورآمینیداز ویروسی، از آزاد شدن ذرات ویروسی جدید توسط سلولهای آلوده و عفونی جلوگیری می­نماید.

* نورآمینیداز ویروسی برای آزاد شدن ذرات ویروسی جدید از سلولهای آلوده ضروری می­باشد.

اندیکاسیون و دوزاژ:

اسلتامیویر توسط شرکت Roche تحت نام تجارتی Tamiflu بفروش می­رسد که بصورت کپسول (محتوی 98.5 mg اسلتامیویر فسفات معادل 75 mg اسلتامیویر) و نیز به شکل پودر برای تهیه سوسپانسیون خوراکی (اسلتامیویر فسفات معادل 12 mg/ml اسلتامیویر) عرضه می­گردد.

• اسلتامیویر برای درمان و پیشگیری از عفونت های ناشی از آنفلوانزای ویروسی نوع A و B بکار برده می شود.
• دوز معمول بزرگسالان برای درمان آنفلوآنزا 75 میلی­گرم دو بار در روز به مدت 5 روز می­باشد که ظرف 2 روز از ظهور علائم بیماری شروع می­شود.
• در بیماران نارسایی کلیه و اطفال دوزاژ آن کاهش می­یابد.
• دوز پروفیلاکسی استاندارد آن 75 میلی­گرم یکبار در روز برای بیماران 13 سال به بالا می­باشد.

• اهمیت درمان اولیه و زود هنگام در آن است که مهار پروتئین نورآمینیداز در عرض 48 ساعت اول موثرتر است .

• مرکز پیشگیری و کنترل بیماریها CDC توصیه می­نماید که پزشکان معالج بیماران زیر را در تجویز اسلتامیویر در اولویت ویژه قرار دهند:

• بیماران بستری که وضعیت وخیم­تری دارند یا شدت بیماری در آنها بیشتر است.
• بچه­هایی که بالای 2 سال سن دارند.
• بزرگسالان بالاتر از 65 سال.
• زنان حامله.
• کسانی که بیماریهای مزمن شناخته شده دارند یا دارای وضعیت ضعف ایمنی می­باشند.
• و بزرگسالان زیر 19 سال که به مدت طولانی تحت آسپرین تراپی قرار دارند.

• با این وجود آنها همچنین توصیه می­کنند که در اطفال و بزرگسالان مشکوک به آنفلوانزا که علائم بیماری دستگاه تنفسی تحتانی را دارند یا اینکه وضعیت بالینی آنها بدتر شده است، بایستی بی­درنگ و بدون توجه به سابقه سلامتی قبلی یا سن آنها، تحت درمان آنتی ویرال تراپی بصورت تجربی قرار گیرند.
• مصرف اسلتامیویر همراه با غذا باعث تحمل بهتر آن در برخی بیماران می­شود. ولی با معده­ی خالی هم می­شود مصرف نمود.
• در بیماران نارسایی کلیه که کلیرنس کراتینین در آنان 10 تا 30 میلی­لیتر در دقیقه می­باشد، دوز پیشنهادی 75 میلی­گرم تامی­فلو یکبار در روز به مدت 5 روز می باشد.
• دربیمارانی که آسیب کبدی دارند نیازی به تنظیم دوزاژ نیست و دوز معمول توصیه می­گردد.
• در بیماران مسن تغییر دوزاژ لازم نیست.
• در بچه­های زیر 12 سال، کارایی و ایمنی تامی­فلو ثابت نشده است.

• در صورت حساسیت مفرط به اسلتامیویر ویا اجزای دارو ،کنتر اندیکاسیون دارد و نبایستی مصرف شود.
• مصرف تامی­فلو در حاملگی و شیردهی در انسان مطالعه نشده است و فقط در صورتی برای مادر حامله یا شیرده مورد استفاده قرار می­گیرد که منفعت آن برای مادر حامله یا شیرده بیشتر از خطر آن برای جنین یا نوزاد باشد.

عوارض جانبی احتمالی:                                                                     Possible side effects

واکنش­های ناسازگاری دارویی شایع (ADRs) همراه با اسلتامیویر تراپی  (که در بیش از 1%  درصد شرکت کنندگان در آزمایش بالینی مشاهده شده است) عبارتند از:

تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم و سردرد.

واکنشهای ناسازگاری دارویی نادر عبارتند از:

هپاتیت و افزایش آنزیم های کبدی، راش، واکنش های آلرژیک شامل واکنش آنافیلاکسی و سندرم استیون-جانسون.

عوارض جانبی گوناگون دیگری که درپایش های پس از فروش دارو گزارش شده اند، عبارتند از:

نکرولیز اپیدرم سمیToxic epidermal necrolysis ، آریتمی قبلی، حمله ناگهانیSeizure  ،گیجی ، تراکم دیابت Aggravation of diabetes  ، و کولیت هموراژیک.

گزارشاتی وجود دارد که اسلتامیویر ممکن است منجر به عوارض جانبی روانی، عصبی- روانی، و روانشناختی گردد که شامل صدمه به خودSelf harm  در برخی از بیماران می­باشد.

عوارض جانبی خطرناک معمولا در اطفال بیشتر از بزرگسالان دیده می­شود.

عوارض جانبی رفتاری شامل اختلال هشیاری، رفتار غیر طبیعی، توهم، هذیان و دیگر رفتارهای مرتبط ممکن است در نوجوانان (10 تا 19 سال) مشاهده شود.

ترجمه: جلیل نیستانی کارشناس پرستاری - آذر 88

منابع: www.en.wikipedia.org و بروشور شرکت Roche