برون ده قلبي مهمترين ايندكس و وظيفه قلبي عروقي است. برون ده قلبي حجمي از خون است كه در هر دقيقه به بافت‌ها مي رسد. آن برابر است با مقدار خون خارج شده از بطني چپ درهر ضربه (حجم ضربه‌اي) ضربدر تعداد ضربان قلب (HR  ). در يك فرد متوسط، حجم ضربه‌اي 70ccو ضربان قلب تقريباً 70 بار در دقيقه است. اين برون ده قلبي 4900cc در دقيقه را مي‌دهد. اين وضعيت با فعاليت تغيير پيدا مي‌كند و در طول ورزش شديد به min/ 25L وحتي بيشتر در ورزشكاران مي‌رسد. تغيير در حجم ضربه‌اي يا ضربان قلب بر برون ده قلبي تأثير مي‌گذارد و اين مهم است كه يك برون ده قلبي كافي براي اكسيژن رساني به بافت‌ها وجود دارد. وقتي كه CO كاهش پيدا مي‌كند، ظرفيت اكسيژن تازه كاهش پيدا مي‌كند. به خاطر نياز قلب به پاسخ‌گويي به نيازهاي متغير بدن ، گره AV , SA زيرنظر سيستم اتونوم هستند كه ازدو زیر شاخه تشكيل شده است: سيستم پاراسمپاتيك و سمپاتيك كه از نظر عملكردي و آناتومي جدا از هم هستند.

شاخه پاراسمپاتيك بيشتر در وضعيت‌هاي بدون استرس فعال است و انرژي بدن را ذخيره مي‌كند و به مقدار كم مصرف مي‌كند. سيستم سمپاتيك پاسخگو به وضعيت‌هاي فرار يا جنگيدن در حالت‌هاي اورژانسي است. در نبودهر گونه كنترل هورموني و عصبي، ضربان قلب در حدود bpm  100است. ايمپالس‌هاي پاراسمپاتيك توسط عصب واگ به قلب مي‌رسد كه ضربان قلب را به bpm  70-60  مي‌رساند. وقتي كه ايمپالس هاي پاراسمپاتيك قطع مي‌شوند، ضربان قلب افزايش پيدا مي‌كند. فعاليت سيستم سمپاتيك، عملكرد سيستم پاراسمپاتيك را خنثي مي‌كند و نورو ترانسمیتر نورآدرنالين به عنوان يك تسريع كننده عمل مي‌كند و ضربان قلب را بالا مي‌برد. بعلاوه ايمپالس‌هاي سيستم سمپاتيك بوسيلة افزايش قدرت انقباضي عضلات بطني، حجم ضربه‌اي را افزايش مي‌دهد. ضربان قلب براي پرشدن قلب مهم است . اگر يك SV   مناسب را داشته باشيم، پس زمان كافي بين انقباضات براي اجازه دادن كافي را براي پرشدن بطن‌ها وجود دارد. اگر زمان كافي براي پرشدن بطن‌ها وجود نداشته باشد، برون ده قلبي كاهش پيدا خواهد كرد و بيمار از نظر هموديناميكي به خطر مي‌ا‌فتد.