علایم شایع:
۱. خستگی و ضعف
۲. گاهی فلج موقتی
۳. تكرر ادرار خصوصا در شب
۴. تشنگی
۵. گرفتگی‌های شدید عضلانی
۶. اختلالات بینایی
۷. كاهش سطح پتاسیم خون
۸. افزایش سطح سدیم خون
۹. افزیش فشار خون
۱۰. احساس مور مور شدن در ساعد، بازو، ساق، ران، پا، و دست‌ها و پاها.
علل بیماری:
افزایش ترشح آلدوسترون در اثر یكی از بیماری‌های زیر: وجود تومور در غده فوق‌كلیوی، افزیش فشار خون یا بیماری كلیوی، كه باعث تولید بیش از حد هورمونی به نام رنین از كلیه می‌شود. هورمون در كنترل سطح آلدوسترون خون نقش دارد.
عوامل افزایش‌دهنده خطر:
۱. رژیم غذایی حاوی مقادیر زیادی شیرین بیان سیاه‌رنگ
۲. بیماری كلیوی
۳. نارسایی احتقانی قلب
۴. سیروز كبدی
۵. مصرف داروهای تنظیم خانواده
۶. حاملگی
۷. مصرف داروهای دیورتیك (ادرارآور) كه باعث دفع پتاسیم می‌شوند.
پیشگیری:
اگر شما دچار بیماری كلیوی هستید یا فشار خونتان بالا است، تحت‌نظر پزشك خود باشید، و برنامه درمانی خود را به دقت رعایت كنید حتی اگر هیچ علامتی ندارید.
عواقب مورد انتظار:
اگر این اختلال توسط یك تومور غده فوق‌كلیوی ایجاد شده باشد، معمولاً با جراحی قابل معالجه است. اگر به علت بیماری كلیوی یا بالابودن فشار خون رخ داده باشد، درمان دارویی برای این اختلالات، علایم آلدوسترونیسم را كنترل خواهد نمود.
عوارض احتمالی:
نارسایی احتقانی قلب، آترواسكلروز، نارسایی كلیه.
درمان:
بررسی‌های تشخیصی ممكن است شامل آزمایش خون و اندازه‌گیری الكترولیتها، و نیز سی‌تی اسكن یا ام. آر. آی از كلیه‌ها و غدد فوق‌كلیوی باشند. درمان معمولاً شامل دارو و رژیم غذایی با محدودیت نمك است. وزن خود را روزانه ثبت كنید. در صورت افزایش وزن به میزان 5/1 كیلوگرم یا بیشتر در عرض 24 ساعت، پزشك خود را مطالعه سازید. جراحی برای درآوردن غده فوق‌كلیوی در بعضی از بیماران. همیشه یك دست‌بند یا گردن آویز كه نشان‌دهنده بیماری شما و داروهای مصرفی باشد به همراه داشته باشید.
داروها:
اسپیرونولاكتون برای كاهش اثر آلدوسترون. این دارو ممكن است باعث بزرگ شدن پستان و ناتوانی جنسی در مردان شود. سایر انتخاب‌های دارویی عبارتند از آمیلوراید و تریامترن، امكان دارد داروهای فشار خون تجویز شوند.
فعالیت:
اگر ضرورتی به عمل جراحی نباشد. محدودیتی برای آن وجود ندارد. اما اگر عمل جراحی انجام شود، فعالیت‌های عادی خود را تدریجاً از سر گیرید.
رژیم غذائی:
رژیم غذایی دارای سدیم كم و پتاسیم زیاد مصرف كنید. غذاهای غنی از پتاسیم عبارتند از زردآلو و هلوی خشك شده، كشمش، مركبات، عدس و غلات سبوس‌دار. از شیرین بیان سیاه‌رنگ پرهیز كنید.
در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید:
اگر شما یا یكی از اعضای خانواده‌تان علایم آلدوسترونیسم را دارید. اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در دهان ممكن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
