معرفی یک نوزاد با مشکلات متعدد
نوزاد به محض به دنیا آمدن به دلیل تاکی پنه و دیسترس تنفسی تحت اکسیژن تراپی با هود قرار می گیرد.
شکاف کام خلفی نوزاد، آنومالی گوش راست و ایکتریک بودن نوزاد در پذیرش نوزاد شناسایی گردید.
با تشخیص ایکتر، سوفل قلبی، تاکی پنه، اشک ریزش دوطرفه، هیپوتونی، شکاف خلفی کام، آنومالی گوش راست به بخش نوزادان منتقل و بستری می شود. پس از بستری شدن با توجه به علایم نوزاد تشخیص سپسیس گذاشته شد.
نوزاد NPO می شود. آزمایشات قندخون هر 8 ساعت، کراتنین، کشت وکامل ادرار، کشت خون و شمارش گویچه های خونی انجام می شود.
در ابتدا هر هشت ساعت و سپس هر چهارساعت قند خون به وسیله گلوکومتر اندازه گیری شد هیچکدام از مقادیر قند خون زیر 50 نبود.
ایکتر
به زرد شدن پوست در اثر تجمع بیلیروبین، زردی Icterus یا Jaundice گفته می شود. ظهور زردی در نوزادان از سر به اندام است. هیپر بیلی روبینمی یک یافته رایج در نوزاد بوده و در اکثر مواقع خوش خیم است. به هر حال ممکن است نشانه ای از وضعیت پاتولوژیک باشد. هیپربیلی روبینمی ممکن است ناشی از افزایش بیلیروبین کونژوگه یا غیرکونژوگه باشد. نوع غیر کونژوگه رایج است و در نوزادان دیده می شود.
دلایل احتمالی آن ارتباط با تغذیه ازپستان، افزایش تولید بیلی روبین، ظرفیت مختل کبد از نظر ترشح بیلی روبین کونژوگه مثلا کمبود آنزیم، انسداد مجرای صفراوی)، تولید زیاد و دفع کم، سپسیس، هیپوتیروئیدیسم، گالاکتوزمی، شیرخواران مادران دیابتی، درجه زردی با بیلی روبین سرم سنجیده می شود.
ارزش طبیعی بیلی روبین غیرکونژوگه، 0.2 تا 1.4 است.
در نوزاد باید سطح ان به بیش از 5 میلی گرم در دسی لیتر برسد تا اینکه زردی قابل رویت را ایجاد کند.
تدابیر درمانی در این نوزادان با توجه به نوع و میزان ایکتر متفاوت است درمان ها شامل تغذیه مکرر از شیر مادر استفاده از فتوتراپی و در موارد شدید تعویض خون است.
باید توجه داشت تشخیص زودتر و درمان به موقع از آسیب های شدید مغزی جلوگیری می کند.
سپسیس
یکی دیگر از بیماری های شایع در نوزادان سپسیس می باشد به مجموعه واکنش های سیستمیک در مقابل عفونت گفته می شود برای تشخیص آن لزومی به باکتریمی یا کانون مشخص عفونی نیست. اگرچه تقریبا همیشه در مراحل اولیه بیماری باکتریمی وجود دارد. زمانی که سپسیس با اختلال پرفیوژن بافت ها به صورت هایپوکسمی، اسیدوز متابولیک اولیگوری و تغیرات ناشی از وضعیت مغزی باشد سندرم سپسیس اطلاق می شود.
شیوع سپسیس از یک مورد در نوزادان با وزن بیش از 2500 گرم تا 80 مورد، در نوزادان با وزن کمتر از 1000 گرم در 1000 نوزاد زنده به دنیا آمده متفاوت بو ده و میزان مرگ و میر آن نیز بالاست. 15-50درصد.
براساس زمان بروز به دو نوع زودرس (3روز اول تولد) و دیر رس (4 تا 28 روزگی) تقسیم می شود.
علائم ممکن است در ابتدا فقط به صورت بی حالی و خوب شیر نخوردن، هایپوترمی و یا زردی نشان دهد.
با استقرار و پیشرفت بیماری واکنش های سیستمیک بروز می کند. اساس کار در درمان سپسیس انتی بیوتیک معمولا یک پنی سیلین و یک آمینوگلیکوزید است.
با توجه به اینکه سپسیس از عفونت های مهم و شایع درنوزادان با عوارض و مرگ ومیر بالا همراه است لذا با تشخیص و درمان به هنگام عوامل ومساعد کننده از بسیاری از این عوارض و مرگ و میر میتوان جلوگیری کرد.
شکاف لب
یکی از مالفورماسیون های رایج جمجمه شکاف کام همراه یا بودن شکاف لب است. به نسبت یک در 800 موالید زنده رخ می دهد. شکاف کام در جنس مونث دیده می شود. در اکثریت موارد وراثت چند عاملی در وقوع آن دخالت دارد سیگاری بودن مادر نیز موثر است.
برای درمان از ترمیم جراحی استفاده می شود. ممکن است نیاز به پیوند استخوان کام در سنین بالاتر باشد. موضوع مهم در برخورد با این نوزادان تغذیه و واکنش سازشی والدین است. به دلیل اینکه ممکن است مایع موجود در دهان از طریق شکاف کام به بینی راه پیدا کند شیر دادن در وضعیت نشسته و استفاده از سر پستانک مخصوص برای تغذیه می تواند نیاز تغذیه ای نوزاد را برآورده کند. از انجایی که شکاف کام یکی از دلایلی است که واکنش شدید عاطفی در والدین ایجاد می کند لزوم به ارائه حمایت های عاطفی و راهنمایی های لازم در برخورد با این مشکل و جود دارد.
هیپربیلی روبینمی
به افزایش میزان بیلیروبین در خون اطلاق شده و با ایکتروس مشخص می شود. دلایل احتمالی آن تولید زیاد و دفع کم بیلی روبین دربرخی بیماری ها نظیر سپسیس نوزاد، دیابت مادر است که نوزاد ما نیز به سپسیس و مادر نوزاد به دیابت بارداری مبتلا بوده است. یکی از ملاک های سنجش ایکتر سطح بیلی روبین سرم است که برای نوزاد ما اندازه گیری شد و بالا تشخیص داده شد.
فتوتراپی یکی از روش های کاهش سطح بیلی روبین است شروع فتو تراپی علاوه بر سطح بیلی روبین بر اساس قضاوت بالینی شخصی است به دلیل علایم زرد بودن پوست بیمار وبا توجه سطح بیلی روبین برای این نوزاد فتو تراپی شروع شد.
تشخیص سپسیس
غالبا با علایم و نشانه های مشکوک است نوزاد اکثرا دچار تاکی پنه، آپنه، تنگی نفس، هیپورفلکسی، کاهش تون عضلانی، بی نظمی ضربان قلب و... است. تشخیص قطعی بر اساس بررسی آزمایشگاهی و رادیوگرافی است. بر اساس این علایم و گرافی برای نوزاد ما تشخیص سپسیس گذاشته شد اما قبل از آنکه تشخیص قطعی شود، پزشکان درمان با آنتی بیوتیک را شروع می کنند در این مورد نیز اینگونه بوده است. درمان حمایتی در سپسیس شامل تجویز اکسیژن تنظیم دقیق مایعات است. برای نوزاد مورد مطالعه مایعات وریدی و اکسیژن تراپی صورت گرفت.
شکاف کام بدون شکاف لب
با لمس کام توسط انگشت (با دستکش) در زمان بررسی نوزاد انجام می گیرد. شکاف کام توان شیرخوار را از نظر مکیدن کاهش داده لذا تغذیه از پستان را برای نوزاد مختل می سازد. مایع موجود در دهان از طریق شکاف کام به بینی راه پیدا می کند. لذا از وسایل خاصی مانند سرشیشه های مخصوص باید استفاده کرد. از آنجایی که دربررسی نوزاد ما به شکاف کام او پی برده شد و نوزاد تحمل تغذیه از پستان را نداشت با سرشیشه مخصوص در روز اول به او شیر داده شد. سپس به دلایل سایر مشکلات نوزاد NPO بوده و تغذیه وریدی برای او برقرار می شد. اقدامات انجام شده در نوزاد مورد مطالعه سبب بهبود وضعیت تنفسی و تخفیف سایر علایم بیماری در وی شد.