مرحوم آیت‌الله حاج میرزا حسین نوری، صاحب مستدرک الوسائل، درباره شیخ عبدالحسین تهرانی می‌نویسد(1): «شیخی و أستاذی و من إلیه فی العلوم الشرعیه استنادی، أفقه الفقهاء و أفضل العلماء العالم الربانی، کان نادره الدّهر و أعجوبه الزمان فی الدّقه و التحقیق و جوده الفهم و سرعه الإنتقال و حسن الضبط و الإتقان و کثره الحفظ فی الفقه و الحدیث و الرجال، حامی الدین و دافع شبهۀ الملحدین...».(2)(3)

در این گفتار صاحب مستدرک، شیخ تهرانی را بالاترین فقها و فضلا، اعجوبه روزگار در تحقیق و فهم و سرعت تفهیم و حافظ ميراث شيعه در فقه، حديث، رجال، لغت و واژه‌شناسى مطالب می داند. هم چنین از وی به عنوان شخصی حامی دین و مقابله کننده شبهه دشمنان اسلام نام می‌برد که دو ویژگی قابل تأمل در احساس مسؤلیت وی نسبت به دین است.

1. مستدرک، ج3:ص397

2. در مورد شیخ العراقین رك.به: أحسن الودیعة، ج1، ص75؛ طبقات أعلام الشیعة، ج2، ص716؛ أعیان الشیعة، ج7، ص438؛ ریحانة الادب، ج3، ص329

3. مقدمه مصحح، پاسخ آیت الله تهرانی به داماد، فصلنامه علمی تخصصی محفل، شماره15، پاییز93، ص