Matte Painting
در تعریف کلاسیک خود یک نقاشی از مناظر طبیعی ، وسایل و دستگاه ها و
یا فاصله های دوردست است که پیاده سازی و یا فیلم برداری در آن غیر ممکن یا بسیار
هزینه بر است. این تکنیک به فیلم سازان اجازه میدهد تا حس و حال فضایی را که در نظر
دارند در تماشاگر ایجاد کنند
.
هنرمندان
Matte Painting
و تکنسین های فیلم از
تکنیک های گوناگونی استفاده میکنند تا صحنه ی ایجاد شده بوسیله
Matte Painting
را
با صحنه فیلم برداری شده ترکیب کنند
.
Matte Painting
امروزه توسط تکنیک های
دیجیتالی ایجاد می شود و انعطاف پذیری بسیار بالایی در ایجاد و ویرایش دارند
.
در
بهترین حالت و بسته به مهارت هنرمندان و تکنیسین ها ، صحنه های نهایی ، فضای شگفت
انگیزی خلق میکنند که در غیر این صورت پیاده سازی بسیار سنگینی داشتند
.
به نظر اکثر هنرمندان این رشته ، Matte Painting بوسیله هنرمندانی که با استفاده از رنگ و پاستل بر روی صفحهات شیشه ای بزرگ سعی در خلق تصاویر جدید در فیلم ها را داشتند ، ایجاد شده است.
اولین شات Matte Painting شناخته شده در تاریخ در سال 1907 در فیلم "ماموریت هایی از کالیفورنیا" (Missions of California) ساخته ی Norman Dawn است که در آن فرو ریختن عبارت California Missions با کشیدن آن بر روی شیشه خلق شد .
از نمونه های برجسته و کلاسیک Matte painting می توان به صحنه گفتگوی دروتی در شهر زمردی (Emerald City) در فیلم جادوگر شهر از (The Wizard of Oz) ،
زانادوی چارلی فاستر کین (Xanadu به یک مکان اسرار آمیز یا شگفت انگیز اطلاق میشود) در فیلم همشهری کین (Citizen Kane)
و tractor-beam های جابجا کننده ی (همان اشعه که در فیلم های علمی تخیلی از سفینه های فضایی منتشر میشوند) فیلم جنگ ستارگان (Star Wars.) اشاره کرد.
در اواسط دهه 80 میلادی ، پیشرفت چشم گیر نرم افزارهای گرافیکی به هنرمندان Matte Painting اجازه کار در محیط دیجیتال را میداد. اولین شات Matte painting دیجیتال توسط کریس اونس (Chris Evans) در سال 1985 و در فیلم "شرلوک هولمز جوان" (Young Sherlock Holmes) خلق شد.در این شات با استفاده از انیمیشن کامپیوتری ، شوالیه (یکی از کاراکترهای فیلم) از پنجره ای شیشه ای بیرون میپرد.
کریس ابتدا پنجره را روی اکرلیک نقاشی کرد سپس نقاشی را برای دستکاری های بیشتر کامپیوتری در سیستم پیسکار شرکت لوکاس فیلم اسکن کرد.
تکنولوژی های جدید
در طول دهه 90 ، Matte Painting سنتی هنوز استفاده میشدند اما در ترکیب با کامپوزیت دیجیتال.
"جان سخت 2 : سخت تر بمیر" (Die Hard 2: Die Harder (1990)) اولین فیلمی بود که از کامپوزیت دیجیتال بر روی تصویر فیلم برداری شده به همراه Matte Painting سنتی (که بر روی شیشه نقاشی و در کامپیوتر اسکن شده بود) استفاده می کرد. این کار برای صحنه آخر فیلم که در باند پرواز فرودگاه اتفاق می افتاد، استفاده شد.
تا پایان دهه ، دوره Matte Painting سنتی یا همان نقاشی با دست کم کم به پایان میرسید . گرچه تا سال 1997 هم بعضی از Matte Painting های سنتی هنوز استفاده میشدند به عنوان مثال نقاشی "کریس اونس"( Chris Evans) از کشتی نجات کارپاثیا (Carpathia) در فیلم تایتانیک جیمز کامرون.
امروزه نقاشی دستی جای خود را به تصاویر دیجیتالی ایجاد شده با کامپیوتر داده اند. این تصاویر با استفاده از آرشیو های عکس ، مدل های سه بعدی و قلم نوری ایجاد میشوند.
هنرمندان Matte Painting تصاویر دیجیتال ایجاد شده را با تصاویر فیلم برداری شده و یا محیط سه بعدی ایجاد شده بوسیله کامپیوتر تلفیق میکنند. کار با محیط سه بعدی کامپیوتری این امکان را به هنرمندان می دهد تا بافت ها ، نورپردازی و حتی حرکت دوربین را کنترل کنند . امری که در گذشته به هیچ عنوان قابل پیاده سازی نبود.
الگوریتم های نورپردازی برای شبیه سازی منابع نوری در حدود سال 1995 تکامل چشمگیری پیدا کردند . برای اولین بار در فیلم "کازینو"(Casino) ساخته "مارتین اسکورسیزی" از تکنیک رندر Radiosity استفاده شد. در این پروژه شرکت Matte World Digital با همکاری LightScape توانستند افکت نوری حاصل از میلیون ها چراغ نئون در لاس وگاس در دهه 70 را شبیه سازی کنند.
سریع تر شدن پروسه های کامپیوتری در حال تغییر و توسعه تکنیک ها و تکنولوژی ها Matte Painting است.
