1. عن الصادق (عليه السلام ) قال ان رجلا اتى النبى (صلى الله عليه و آله و سلم ) فقال : يا رسول الله اوصنى فقال لاتشرك بالله و ان حرقت بالنار و عذبت الا و قلبك مطمئن بالايمان و والديك فاطعهما و برهماحيين كانا اوميتين و ان امراك ان تخرج من اهلك و مالك فافعل فان ذلك من الايمان .(1)
مردی رسيد و عرض كرد مرا دستورى بده .
فرمود هرگز مشرك مشو اگر چه تو را بسوزانند يا بيازارند در هر حال بايد قلبت به ايمان استوار باشد و با پدر و مادر خود نيكى كن و فرمانبردار آنها باش . در زندگى آنها و بعد از مردنشان هرگاه تو را گفتند دست از خانواده و مال خود بردار انجام ده زيرا فرمان بردارى آنها از نشانه هاى ايمان است .
2. عن ابى جعفر (عليه السلام ) قال ان العبد ليكون بارا لوالديه فى حيوتهما ثم يموتان فلا يقضى عنهما الدين و لا يستغفر لهما فيكتبه الله عاقا.(2)
حضرت باقر (عليه السلام ) فرمود بعضى در حال زندگى پدر و مادر جزء نيكوكاران به آنهايند ولى بعد از فوتشان جزء ستم كنندگان به ايشان محسوب مى شوند زيرا غرض آنها را ادا نمى كنند يا براى ايشان طلب آمرزش نمى نمايند.
3. عن على بن الحسين قال جاء رجل الى النبى فقال يا رسول الله ما من عمل قبيح الا قد عملته فهل من توبة فقال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم ) فهل من والديك احد حى قال ابى قال فاذهب فبره قال فلما ولى قال رسول الله لو كانت امه .(3)
امام زين العابدين (عليه السلام ) فرمود مردى خدمت پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) آمد و عرض كرد هر گناه زشتى را من كرده ام آيا توبه ام پذيرفته مى شود؟ حضرت فرمود از پدر و مادرت يكى زنده هستند؟ گفت آرى پدرم زنده است . فرمود با او نيكى كن . وقتى كه او رفت پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود اگر مادرش زنده مى بود (گناهش زودتر بخشيده مى شد.)
4. عن ابى جعفر (عليه السلام ) قال ان ابى نظر رجل و معه ابنه يمشى و الابن متكى ء على ذراع الاب قال فما كلمه مقتاله حتى فارق الدنيا.(4)
حضرت باقر فرمود پدرم مردى را ديد كه با پسر خود راه مى رفت و آن پسر تكيه بر دست پدر كرده بود ديگر تا زنده بود پدرم با آن پسر سخن نگفت به واسطه خشمى كه بر او داشت از كارش .
5. عن النبى قال ان موسى بن عمران قال رب اين صديقى فلان الشهيد قال تعالى فى النار قال اليس قدوعدت الشهداء الجنة قال بلى و لكن كان مصرا على عقوق الوالدين و انا لااقبل مع العقوق عملا.(5)
پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود حضرت موسى ، عرض كرد خدايا آن رفيق من كه شهيد شد حالش چگونه است ؟ خطاب رسيد او در جهنم است . عرض كرد پروردگارا مگر شهداء را وعده بهشت نداده اى ؟ فرمود چرا ولى او اصرار داشت به آزردن پدر و مادر و من عمل كسى را كه ستم بر پدر و مادر روا دارد قبول نمى كنم .
6. قال على بن موسى الرضا (عليه السلام ) اما يكره احدكم ان ينفى عن ابيه و امه اللذين والده قال بلى قال فيلجهد ان لا ينفى عن ابويه اللذين هما افضل من ابوى نفسه .(6)
حضرت رضا (عليه السلام ) فرمود شما بى ميل نيستيد اگر پدر و مادر نسبى بگويند اين فرزند ما نيست ؟ همه گفتند هرگز ميل به چنين نداريم . فرمود پس سعى و كوشش كنيد دو پدر روحانى شما (محمد و على (عليهما السلام ) كه گرامى تر از پدر و مادر نسبى هستند شما را از خود نفى نكنند و فرزندى شما را رد ننمايد.
