الگويى براى رزمندگان
در زیر داستانی از زندگانی سردار شهيد سيد مهدى زينالدين می آورم انشاءالله استفاده کنید.
آخرين شب جمعهاى بود كه با «آقا مهدى» دعاى كميل مىخوانديم. از اول دعا عجيب گريه مىكرد و امام زمان (عج) را صدا مىزد. نيمههاى شب از خواب بيدار شد و به سجده افتاد.
صبح، اذان گفت و بچهها را براى نماز بيدار كرد. به امامت او نماز جماعت خوانديم. بعد از نماز هم زيارت عاشورا را زمزمه كرديم. گريههاى او عجيب روى بچههاى لشكر اثر گذاشت تا آن جا كه برادر « محسن رضايى » فرماندهى كل سپاه مىگفت: «هفتاد درصد نيروهاى لشكرش اهل نماز شب بودند»