تاثیر طرز فکر مثبت بر سلامتی ما

تفکر مثبت

محققان می ‌گویند تاثیر طرز فکر ما بر سطح سلامت مان قطعی است.

 

 

این که نگاه مثبت یا منفی ما به زندگی می ‌تواند بر سلامت جسم و روان‌ ما تاثیر بگذارد، مدت‌ هاست که سر زبان‌ ها افتاده است. شما تا حالا چند بار به یک بیمار یا یک فرد شکست‌ خورده گفته ‌اید که بخش خوب ماجرا را هم ببیند؟

 

 

به تازگی محققان اثبات کرده ‌اند که نوع رفتار ما در برابر هستی، به ویژه نگاه مثبت یا منفی ‌ای که به آن داریم، بیش از آنچه فکر می ‌کنیم می ‌تواند بر سلامت ما تاثیرگذار باشد.

 

 

 

تحقیقات دکتر بکالوی، استاد دانشگاه علوم اجتماعی ییل، نشان داد که داشتن دید مثبت بر سلامت ما تاثیر شگرفی دارد. او پس از زیر نظر گرفتن 660 فرد که پرسش‌ نامه ‌‌ای را در سال 1975 میلادی پر کرده بودند و در آن از نوع نگاه شان به پیری سخن گفته بودند و بررسی سن فوت هر یک از آن ها به این نتیجه رسید: "افرادی که دید مثبتی به پیری داشتند، به طور میانگین 5/7 سال بیشتر از کسانی که نگاهی منفی به آن داشتند، عمر کردند."

یک تحقیق که در سال 2003 میلادی در دانشگاه ویسکونسین مدیسون انجام شد، نشان داد واکسن آنفلوانزا بر آن هایی که نگاه مثبتی به زندگی دارند، تاثیر بیشتری دارد.

در این پژوهش 52 فرد زیر نظر گرفته شدند و به آن ها واکسن آنفلوانزا تزریق شد اما پیش از آن، پزشکان از داوطلبان خواستند به یک خاطره خوب و یک خاطره بد فکر کنند و فعالیت مغزی آن ها ثبت شد.

کسانی که بیشتر وقت خود را صرف فکر کردن به یک خاطره خوب کرده بودند تا یک خاطره بد، سمت چپ کورتکس جلوی مغزشان (که مسئول احساسات مثبت است)، فعال ‌تر بود و 6 ماه بعد، میزان پادتن مقابله با ویروس در بدن‌ شان، در مقایسه با سایر افراد، بیشتر بود.

نوع رفتار ما در برابر هستی، به ویژه نگاه مثبت یا منفی ‌ای که به آن داریم، بیش از آنچه فکر می ‌کنیم می ‌تواند بر سلامت ما تاثیرگذار باشد.

خوش ‌بین‌ ها کمتر درد می‌ کشند

داشتن نگاه مثبت به زندگی حتی می‌ تواند بر تجربیات فیزیکی هم تاثیر بگذارد. طبق تحقیقی که در سال 2005 میلادی در دانشکده پزشکی ویک ‌فارست انجام شد، به اثبات رسید که نوع نگاه ما به دنیا حتی بر میزان دردی که حس می‌ کنیم هم تاثیر می‌ گذارد. در این تحقیق، داوطلبانی که به آن ها گفته می ‌شد قدرت تحمل درد بالاتری دارند و بدن ‌شان قوی ‌تر است، در واقع، واکنش کمتری به درد نشان می ‌دادند. به عبارت دیگر، فکر آدم‌ ها می‌ تواند مانند یک مورفین در بدن عمل کند.

مثبت اندیشی

نتیجه تفکر منفی

همان ‌طور که تفکر مثبت برای سلامت خوب است، آیا تفکر منفی می ‌تواند برای سلامت مضر باشد؟ این، سوالی است که در بسیاری از کتاب ‌های قرن حاضر به آن پرداخته شده اما هنوز جوابی قطعی و علمی برای آن نیافته ‌اند.

عقاید بسیاری وجود دارد که طبق آن، استرس و افسردگی یکی از دلایل ابتلا به سرطان است. برخی بررسی ‌ها رابطه بین استرس و افزایش احتمال ابتلا به سرطان را به اثبات رسانده‌ اند اما این موضوع در همه موارد مصداق ندارد. برخی بررسی‌ ها نشان داده ‌اند بین ابتلا به سرطان پستان در زنان و مرگ همسر یا جدایی از او رابطه وجود دارد.

پیش از این، تحقیقات روشن کرده بودند که نوع احساسات ما می‌ تواند بر سلامت قلب مان تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، افسردگی می ‌تواند سبب بروز ناراحتی ‌های قلبی شود و استرس نیز می ‌تواند احتمال بروز انواع سرطان را افزایش دهد.

کشف رابطه بین نوع نگاه و شیوه زندگی

نگاه مثبت می‌ تواند بر شیوه زندگی تاثیرگذار باشد. وقتی شما بدبین هستید و همیشه استرس دارید، طبیعتا به تغذیه خود توجه چندانی نمی‌ کنید، ورزش نمی ‌کنید و خوب نمی ‌خوابید و شاید به مصرف مواد مضری مانند سیگار نیز گرایش پیدا کنید.

این شیوه زندگی درنهایت می‌ تواند دارای عوامل خطرسازی باشد که احتمال ابتلا به انواع سرطان و بیماری‌ های قلبی را افزایش می ‌دهد. محققان می ‌گویند شاید یکی از راه‌ های درمان بیماری‌ ها قبول همین موضوع باشد که احساسات ما بر بیماری‌ های جسمی تاثیر می ‌گذارند و ما با شناخت و درمان این احساسات می ‌توانیم ناراحتی ‌های جسمی ‌مان را برطرف کنیم.

داشتن دید مثبت صرفا داشتن نگاه منتقدانه به تفکرات منفی نیست؛ بلکه توجه بیشتر داشتن به دوست داشتنی ‌های زندگی و گرایش بیشتر به سمت آن ها است.

نگاه مثبت باید درونی باشد

نگاه مثبت به زندگی به این معنی نیست که لزوما انسان مثبتی باشید یا سعی کنید وقایع غیرقانونی و ناراحت‌ کننده را نادیده بگیرید. وقتی به شما گفته می‌ شود که یک بیماری حاد دارید یا دچار یک مشکل بزرگ شده‌ اید، طبیعی است که آزرده شوید و احساس ناراحتی و شکست کنید، اما با نگاهی مثبت به مسایل زندگی می ‌توانید خوش ‌بینی را در وجودتان درونی کنید.

به این ترتیب، می‌ توانید با مسایل زندگی سرسختانه روبه‌ رو شوید و آن ها را حل کنید. به عنوان نمونه، فرد مبتلا به التهاب مفاصل که دید مثبت درونی ندارد، ممکن است هنگامی که از باز کردن درب یک بطری عاجز می‌ ماند، بگوید: "من آدم بی‌ فایده ‌ای شده‌ ام!" اما آن که دید مثبت درونی دارد، این ناتوانی را می ‌پذیرد و به سراغ اموری می‌ رود که قادر به انجام آن ها است. داشتن دید مثبت صرفا داشتن نگاه منتقدانه به تفکرات منفی نیست؛ بلکه توجه بیشتر داشتن به دوست داشتنی ‌های زندگی و گرایش بیشتر به سمت آن ها است. سعی کنید ملودی زندگی خودتان را بسرایید؛ آن ‌گونه که انگار می‌ خواهید با آن برقصید. خودتان را از گذشته رها کنید؛ صفحات کتاب زندگی ‌تان را ورق بزنید و زندگی تازه‌ ای را شروع کنید.

 

منبع:

 

محمدرضا علیزاده- هفته نامه سلامت




نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 26 اسفند 1389  ساعت 5:46 PM | نظرات (0)

آیا مصرف قرص های کلسیم مانع از پوکی استخوان می شود؟

زنانی که به امید جلوگیری از پوکی استخوان در سن بالای ۵۰ سال به طور مرتب از مکمل های کلسیم استفاده می کنند، نسبت به دیگران به میزان بسیار جزئی از ابتلا به پوکی استخوان در امان هستند.

دکتر مهرداد اخوان در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفت: زنانی که از مکمل های کلسیم استفاده می کنند، از هر ۱۰ هزار مورد، ۱۰ مورد دچار شکستگی استخوان لگن می شوند، اما آنهایی که از چنین قرص هایی استفاده نمی کنند، از هر ۱۰ هزار مورد، ۱۴ مورد به این مشکل مبتلا می شوند.

وی عنوان کرد: میزان شکستگی های لگن در زنان بالای ۶۰ سالی که از مکلمل های کلسیم استفاده می کنند، ۱۹ درصد و در بقیه افراد ۲۴ درصد است، اما آنچه قابل توجه است، تاثیر روانی این مکمل ها و تلقینی است که در افراد به واسطه مصرف آنها ایجاد می شود.

دکتر اخوان به زنان توصیه کرد: به منظور جلوگیری از پوکی استخوان در سن بالای ۵۰ سال صرفا به امید قرص های کلسیم نباشند زیرا مصرف زیاد این گونه قرص ها نیز موجب بروز عوارضی نظیر ایجاد سنگ های کلیه می شود.

به گفته این متخصص ارتوپدی، در مصرف نوع کلسیم باید دقت نظر داشت زیرا نیترات کلسیم به مراتب بیشتر و بهتر از کربنات کلسیم جذب می شود ، به ویژه اگر به همراه ویتامین D مصرف شود ضمن اینکه آنچه بیش از هر چیز برای جلوگیری از پوکی استخوان موثر تشخیص داده شده، ورزش و تحرک در دوران جوانی و مصرف لبنیات به همراه سبزیجات برگ سبز است.

isna



نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 26 اسفند 1389  ساعت 5:45 PM | نظرات (0)

رابطه ی بین طاسی سر و سرطان پروستات
طاسی سر

 

 

پژوهشگران علوم پزشکی اعلام کردند، ریزش موی سر مردان در سن جوانی، با ابتلای آنان به سرطان پروستات پس از میانسالی ارتباط دارد. آنان می گویند نتایج یک تحقیق ثابت می کند که مردان طاس بیش از دیگران در خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند.

 

 

 

 

بر اساس تحقیقی که در گروهی از مبتلایان به سرطان پروستات انجام گرفته است، شیوع طاسی سر در این افراد در سن جوانی، دو برابر دیگران بوده است.

 

 

محققان بر اساس این بررسی به مردانی که در سن جوانی موهای خود را از دست داده اند توصیه می کنند بیش از دیگران، معاینات و آزمایشات دوره ای برای تشخیص سرطان پروستات را جدی بگیرند.

جالب است که نتایج یک تحقیقات در سال میلادی گذشته که در مجله اپیدمیولوژی سرطان انتشار داده شده بود، کاملا برعکس این مورد بوده است. نتایج آن تحقیقات نشان می داد، مردانی که در سنین پایین دچار طاسی سر می شوند کمتر احتمال دارد که به سرطان پروستات مبتلا شوند.

دانشمندان مدرسه پزشکی دانشگاه واشنگتن و فردهاچینسون طی تحقیقات مشترک بر روی سرطان پروستات کشف کردند که میان ابتلا به طاسی زودرس مردانه و خطر ابتلا به سرطان پروستات رابطه ای وجود دارد.

آن ها با تجزیه و تحلیل 999 مورد سرطان پروستات همه از آن ها بین سال های 2002 و 2005 تشخیص داده شده بود، به این نتیجه رسیده بودند.

پژوهشگران نشان دادند، مردان مبتلا به سرطان پروستات معمولا در سنین سی سالگی ریزش مو را تجربه نکرده بودند.

نویسندگان این مطالعه اعلام کرده بودند که  شروع  زودرس طاسی مردانه با کاهش نسبی خطر ابتلا به سرطان پروستات همراه است.

سلول سرطانی پروستات

سرطان پروستات، سرطانی است که در غده پروستات به وجود می آید. سرطان پروستات یکی از شایع‌ ترین سرطان ‌هایی است که مردان را مبتلا می ‌کند.

غده پروستات غده ‌اى است که تنها در مردان یافت مى ‌شود. این غده در زیر مثانه قرار دارد و مایعى به داخل منى ترشح مى ‌کند.

سرطان پروستات با نشانه‌ هاى مرتبط با دفع ادرار و یا درد شکم تظاهر مى ‌کند. این نشانه‌ ها با علائم بیمارى‌ هاى رایجى مانند عفونت و بزرگى خوش ‌خیم پروستات مشابهت دارد.

سرطان به نوعی بیماری گفته می شود که در آن سلول ها به شکل غیرقابل کنترلی در داخل بدن شروع به رشد می کنند و سپس بافت ها و اعضای بدن را مورد تهاجم قرار داده و تخریب می نمایند.

غده پروستات اطراف دهانه مثانه و مجاری ادرار و ماهیچه هایی که در هنگام دفع منی منقبض می گردند را احاطه کرده است و یکی از سه غده لازم برای تولید مثل در مردان می باشد. این غده، مایع چسبناک شیری رنگی متشکل از اسیدها و آنزیم ها را تولید می کند که حدود 15 درصد از حجم کل منی را تشکیل داده و در تغذیه و نگهداری سلول های اسپرم، کمک شایانی می کند.

سرطان پروستات از سلول های غده پروستات شروع به تکثیر نموده و ممکن است به سایر بخش های بدن شامل مثانه، روده بزرگ، راست روده و استخوان گسترش نماید.

میان طاسی سر و سرطان پروستات رابطه معنی داری وجود دارد.

 راه های جلوگیری از سرطان پروستات

 

اگر چه تعدادی از بررسی های اپیدمیولوژیک ارتباط بین سرطان پروستات و رژیم غذایی را به طور جدی مطرح کرده اند، اما واقعاً اطلاعات زیادی در مورد راه های جلوگیری از سرطان در دسترس نیست.

بر اساس گزارش کمیته ملی تحقیقات آمریکا سه سرطان پروستات، پستان و روده بزرگ بیشترین ارتباط را با عوامل غذایی دارند.

مواد غذایی مرتبط با سرطان پروستات

سوءظن اصلی متوجه چربی است مخصوصاً چربی حیوانی. در مطالعات انجام شده تعداد مردانی که چربی حیوانی مصرف می کنند به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از دیگران مبتلا به سرطان پروستات می باشند؛ همچنین این افراد مبتلا به نوعی از سرطان پروستات می شوند که سریع تر منتشر و مشکل تر درمان می شوند.

محققان معتقدند که چربی های حیوانی هم سطح تستوسترون و هم سطح استروژن خاصی را افزایش می دهد که این دو باعث تحریک رشد پروستات همراه با سلول های سرطانی در پناه آن می شوند.

از مواد غذایی ذکر شده دیگر شکر و شیرینی جات، تنباکو، غذاهای آماده، غذاهای تند و پرادویه و قهوه است.

ورزش منظم در پیشگیری از سرطان پروستات

اطلاعات موجود قویاً تأکید می کند که یک برنامه ورزشی پیوسته در طی سال های متمادی ممکن است، احتمال ابتلای سرطان پروستات را کم کند. علت احتمان آن تأثیر فعالیت جسمی روی کاهش سطح تستوسترون و کنترل وزن است.

 

سلول بنیادی

ترمیم طاسی سر با سلول های بنیادی

گروهی از دانشمندان آلمانی با هدف یافتن راهی برای ترمیم طاسی سر برای اولین بار در دنیا موفق شدند در آزمایشگاه فولیکول های مو را از سلول های بنیادی کشت دهند.

محققان دانشگاه برلین برای اولین بار در دنیا توانستند سلول های بنیادی را در آزمایشگاه به سلول های فولیکول مو تمایز دهند.

درحال حاضر فولیکول های به دست آمده از سلول های بنیادی حیوانات بوده و نازکتر از تار موی انسان هستند، اما به گفته این محققان، ظرف 5 سال آینده می توان از این روش برای تهیه فولیکول موی انسان و حتی پیوند به سر افراد استفاده کرد.

از این روش نه تنها می توان برای ترمیم طاسی سر استفاده کرد، بلکه همچنین می توان موهایی را برای آزمایش میزان اثربخشی مواد استفاده شده در صنایع بهداشتی آرایشی دارویی ایجاد کرد به طوری که به جای استفاده از حیوانات آزمایشی برای بررسی مسمومیت های احتمالی این مواد می توان فولیکول های مو را در آزمایشگاه ایجاد کرد و واکنش مو در مقابل این مواد را مورد ارزیابی قرار داد.

این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "هیچ حیوانی مشکل ریزش مو ندارد نه شامپانزه ها، نه فیل ها و نه زرافه ها هیچکدام طاس نمی شوند بنابراین اگر به جای آزمایش بر روی حیوانات از یک روش جدید استفاده کنیم، می توانیم نتایج موثرتری به دست آوریم."

در حقیقت برپایه قوانین، صنایع آرایشی بهداشتی از سال 2013 اجازه نخواهند داشت تا مواد به کار رفته در محصولات خود را بر روی حیوانات آزمایش کنند بنابراین نیاز به یافتن روش های دیگری دارند.

براساس گزارش LeiWeb، در مورد ترمیم طاسی با استفاده از این روش محققان اظهار داشتند: "روش کار بسیار ساده خواهد بود. به طوری که برای بیمار یک نمونه برداری بدون درد از بافت پوست انجام می شود. سپس از این نمونه، سلول های بنیادی خود فرد استخراج می شود.

این سلول ها در آزمایشگاه برای تهیه فولیکول های مو تمایز می یابند و سپس فولیکول ها به پوست سر پیوند زده می شوند."

 

منابع:

 

سایت پزشکان بدون مرز

خبرگزاری مهر





نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 26 اسفند 1389  ساعت 5:44 PM | نظرات (0)

بهترین شیوه بیهوشی

عمل جراحی همواره ترس و دلهره ای برای بیمار ایجاد می کند. یکی از دلایل این استرس و نگرانی هم ممکن است بیهوشی و عوارض ناشی از آن باشد.

دکتر حسین علی شریف، متخصص بیهوشی و مراقبت های ویژه در این باره به «جام جم» می گوید: «به طور معمول در جراحی هایی که در گذشته انجام می گرفت، خود متخصصین جراحی کار بیهوشی را هم انجام می دادند، اما با پیشرفت علم و تکنیک های جراحی و با توجه به اهمیت حفظ سلامت بیمار، پیدایش رشته ای جدید که به صورت جداگانه وظیفه مراقبت از بیمار را داشته باشد احساس شد.»

وی می افزاید: «با پیدایش رشته تخصصی بیهوشی، جراح فقط کار جراحی را انجام داده و مراقبت از بیمار، کنترل وضعیت قلب، فشار خون و… به متخصص بیهوشی مربوط می شود.»

روش های گوناگون مراقبت از بیمار در حین جراحی

دکتر شریف با ذکر شیوه های مختلفی که برای مراقبت از بیمار در طول جراحی وجود دارد، توضیح می دهد: «روش هایی مانند بیهوشی عمومی، بی حسی موضعی و بی حسی نخاعی روش هایی هستند که با توجه به سن بیمار، طول مدت جراحی، محل جراحی و داشتن سابقه بیماری انتخاب می شود.

وی می افزاید: بهتر است برای بیماری با سن بالا که به نارسایی قلبی هم مبتلاست، تا جایی که ممکن است از روش بیهوشی عمومی استفاده نشود. در چنین شرایطی شاید بهتر باشد جراحی با روش بی حسی نخاعی انجام شود.

بیهوشی عمومی

این پزشک متخصص توضیح می دهد: «در بیهوشی عمومی، از طریق رگ بیمار، داروها تزریق شده و بیمار به طور کامل هوشیاری اش را از دست می دهد. البته متعاقب آن عوارض خاصی نیز ممکن است برای بیمار ایجاد شود.

به عنوان مثال شاید وی دچار ایست تنفسی شود که در آن شرایط نیاز است از دستگاه های پیشرفته ای استفاده شود.

در طول جراحی به طور کامل از بیمار مراقبت شده، فشار خون و شرایط قلبی وی را کنترل کنند.»

وی در مورد عوارض بیهوشی عمومی نکاتی را بیان کرده و می افزاید: «بهتر است تا حدی که امکان دارد از روش بیهوشی عمومی به دلیل اثرات مهمی که روی قلب و ریه می گذارد، پرهیز شود.

به غیر از عوارضی که ممکن است حین عمل برای بیمار پیش بیاید، عوارضی نیز وجود دارد که شاید بعدها بیمار را درگیر کند.»

این متخصص بیهوشی می گوید: «در مواردی نادر بیمار ممکن است طی عمل در حالت بیداری باشد، به این معنا که چشمانش بسته بوده، کاملا بی حرکت باشد، اما صداهایی را شنیده و حتی اندکی درد داشته باشد. این موارد می تواند باعث شود در آینده ناراحتی های عصبی، بی خوابی و حواس پرتی برای بیمار ایجاد شود.»

دکتر شریف ادامه می دهد: «در برخی جراحی های خاص مانند سزارین و در مورد بیماران تصادفی که به اتاق عمل می آورند، به دلیل استفاده از میزان کمتر داروی بیهوشی، احتمال بروز این مشکلات بیشتر است.»

البته وی تاکید می کند با توجه به پیشرفت های علم، امروزه بیهوشی عمومی نیز روشی کم خطر و با عوارضی کم است.

بی حسی نخاعی

وی در مورد روش بی حسی نخاعی توضیح می دهد: «در این روش دارو در قسمت کمر بیمار و در جایی که نخاع وجود ندارد، تزریق می شود. نوع دارو نیز با توجه به طول مدت زمان جراحی انتخاب می شود.

البته در شرایطی که عمل طولانی باشد ـ معمولا بیشتر از ۵ / ۲ ساعت ـ باید از بیهوشی عمومی استفاده کرد.»

شریف ادامه می دهد: «عوارضی مثل افت فشارخون و کاهش ضربان قلب نیز طی مدت جراحی ممکن است وجود داشته باشد.

برخی عوارض نادر نیز ممکن است بعد از عمل جراحی ایجاد شود؛ مثل سردرد که البته امروز به علت استفاده از سوزن های ریزتر احتمال بروز آن خیلی کم شده است. این سردردها خفیف بوده و حتی بدون درمان به طور معمول پس از ۲ هفته کامل از بین رفته و هیچ اثری از آن باقی نمی ماند. کمردرد نیز دیگر عارضه ای است که به احتمال خیلی کم ممکن است بروز کند.

اما در این شرایط نیز مریض با دارو درمانی خوب خواهد شد. گاهی نیز کمردرد به علل مختلف دیگری ایجاد می شود. برای نمونه در بارداری کمردرد وجود دارد؛ چه بی حسی نخاعی باشد و چه روش دیگری انجام شود.»

در کل بی حسی نخاعی از بیهوشی عمومی روشی بهتر و مناسب تر است؛ خطرات کمتری داشته و عوارض بعدی آن نیز کمتر است.

بی حسی موضعی

دکتر شریف در این باره توضیح می دهد: «در بی حسی نخاعی کل اعصابی که از نخاع خارج می شود، بلوک می شوند. ولی حالتی نیز به نام بلوک عصبی محیطی وجود دارد، به این معنا که خود عصبی که وارد منطقه جراحی می شود بلوک می کنیم.»

وی تاکید می کند بی حسی موضعی بی خطرترین روش است و برای کاهش استرس بیمار از داروهای آرامبخشی که خطر کمی دارند نیز می توان استفاده کرد.

عوامل موثر در انتخاب روش مناسب

این پزشک متخصص با اشاره به این که نوع جراحی نیز در انتخاب روش مناسب مهم است یادآور می شود: «در برخی جراحی ها مانند سزارین سعی می شود تا حد امکان دارو وارد خون جنین نشود، شاید بهتر است بگوییم در اینجا بهترین روش بی حسی نخاعی است.»

وی می افزاید: «محل جراحی هم در انتخاب روش بیهوشی یا بی حسی مهم است. در برخی جراحی ها امکان استفاده از بی حسی نخاعی وجود ندارد؛ به عنوان مثال جراحی هایی که روی صورت یا قسمت های فوقانی قفسه سینه انجام می گیرد.

ولی در کل سعی می شود در جراحی هایی که از قسمت ناف به پایین است از روش بی حسی نخاعی استفاده شود.»

دکتر شریف توضیح می دهد که امروزه و با توجه به پیشرفت های پزشکی، بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی بی خطر بوده و مشکلات خاصی ایجاد نمی کنند.

وی در نهایت باز هم به بیماران توصیه می کند، قبل از عمل جراحی، از جراح خود بخواهند آنها را به یک متخصص بیهوشی ارجاع داده و معاینات و آزمایشات لازم را انجام دهند.

در مجموع باید گفت اگرچه بی حسی موضعی از بی حسی عمومی بهتر است اما این که بهترین شیوه بیهوشی یک بیمار چگونه باید باشد را پزشکان متخصص تشخیص می دهند، به همین دلیل، بیمارانی که قصد جراحی دارند برای کاهش عوارض و مشکلات بیهوشی بهتر است قبل از عمل با یک متخصص بیهوشی نیز مشورت کنند.

jamejamonline



نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 26 اسفند 1389  ساعت 5:43 PM | نظرات (0)

نبرد سلول‌ های سرطانی با لیزر
نور لیزر

 

 

پخش سلول های سرطانی در بدن بیمار، مهم‌ ترین مشکل بالینی در خصوص سرطان است. اکنون گروهی از محققان موفق شده اند با استفاده از لیزر، از گسترش سرطان در بدن جلوگیری کنند.

 

 

 

 

لیزرهای ضدسرطانی خط مقدم دیگری را در نبرد علیه سرطان گشوده‌ اند. نتایج یک مطالعه جدید نشان می ‌دهد که این لیزرها می ‌توانند با نابودی رگ‌ های لنفاوی که به عنوان شاهراه جابه جایی سلول‌ های تغییر شکل یافته عمل می ‌کنند، از گسترش سرطان در بدن جلوگیری کنند.

 

 

به گزارش نیوساینتیست، پزشکان در روش پرتودرمانی یا PDT، دارویی حساس به نور را به درون تومورهای نزدیک سطح پوست تزریق کرده و سپس پرتوهای لیزر فروسرخ را به آن می ‌تابانند. لیزر با تحریک دارو باعث تولید اکسیژن می ‌شود که سلول ‌های سرطانی را نابود می کند.

این روش معالجه در حال حاضر در درمان انواع مختلف از تومورهای سرطانی به کار برده می ‌شود. اما نتایج مطالعات توماس تامیلا و همکارانش در دانشگاه هلسینکی فنلاند نشان می‌ دهد که با استفاده از این روش در مجاورت رگ ‌ها به جای زیر پوست، می‌ توان به جلوگیری از گسترش سرطان در بدن کمک کرد.

گسترش سرطان یا در اصطلاح پزشکی متاستاز، هنگامی اتفاق می ‌افتد که سلول‌ های سرطانی به درون رگ ‌های لنفاوی یا خونی وارد می ‌شوند. متاستاز از عملکرد معمول رگ ‌های لنفاوی در استخراج مایعات درون سلولی، حذف باکتری‌ ها از آن، و بازگرداندن مایع به درون جریان گردش خون سوء استفاده می‌ کند. تومور با ایجاد رگ‌ های لنفاوی خود برای گسترش سلول‌ های سرطانی استفاده می ‌کند.

همه بیماران سرطانی با لیزر قابل درمان نیستند و داروهای حساس به نور نیز متنوع هستند و باید دید چه طول موجی از لیزر متناسب درمان نوع خاصی از تومور است.

نورپردازی لنف

برای متوقف کردن گسترش سرطان از طریق سیستم لنفاوی، گروه تامیلا رگ‌ های لنفاوی نزدیک تومور را از بین بردند. آن ها کار خود را با تزریق سلول ‌های سرطانی به گوش موش‌ های آزمایشگاهی آغاز کردند و منتظر شدند تا تومور شکل بگیرد. سپس آن ها یک داروی حساس به نور به نام ورتوپورفین را انتخاب کردند.

اندازه این دارو برای قرارگیری در رگ‌ های لنفاوی ایده ‌آل بود و گروه آن را به زیر پوست گوش موش‌ ها، تزریق کرد. عکس ‌برداری‌ های پزشکی نشان می ‌داد که طی دو روز، این دارو توسط رگ‌ های لنفاوی اطراف تومور جذب شد.

آن ‌طور که محققان گزارش داده ‌اند، با انجام سه یا چهار تزریق می‌ توان تقریبا تمام رگ‌ های لنفاوی گوش موش را توسط ورتوپورفین پر کرد. سپس با تاباندن لیزر فروسرخ به گوش موش، گروه توانست تمام رگ ‌های لنفاوی و سلول ‌های سرطانی درون تومور را از بین ببرد.

یک روز پس از درمان، تنها در یکی از هشت موش آزمایشگاهی نشانه‌ هایی از باقی ماندن سرطان مشاهده می ‌شد.

استیون استاکر از مرکز سرطان پیتر مک ‌کالوم ملبورن می‌ گوید: "متاستاز مهم ‌ترین مشکل بالینی در خصوص سرطان است. این مطالعه، قطعا راه را برای استفاده از این روش برای درمان انسانی هموار می ‌کند."

لیزر درمانی

درمان 100درصدی سرطان در مراحل اولیه به کمک لیزر

رئیس قطب علمی گوش، گلو و بینی کشور گفت: با استفاده از لیزر می ‌توان تومورهایی که در مراحل اولیه شناخته شده ‌اند را از بین برد که موفقیت آن 100 درصد است.

آقای دکتر محمد فرهادی با بیان این که یکی از فعالیت‌ هایی که مرکز تحقیقات گوش، گلو و بینی دانشگاه علوم پزشکی تهران که قطب این رشته در کشور نیز است، کاربرد لیزر در جراحی سر و گردن است اظهار داشت: در این زمینه در خصوص لیزرهایی که به خصوص در جراحی مورد استفاده قرار می‌ گیرد این مرکز فعالیت‌ های مختلفی هم داشته است و حتی مشاوره ‌هایی برای عملیاتی کردن طرح ساخت لیزرهایی در این زمینه در کشور را داشته است.

وی افزود: فعالیت مهمی که این مرکز به دنبال آن است درمان برخی از سرطان ‌ها به ویژه سرطان ‌های پوست، حلق، حنجره، نای و مثانه است که به بیمار داروهای حساس به نور تزریق می ‌شود.

دکتر فرهادی گفت: این داروها وارد تومور و بافت سرطانی می‌ شود و طول موج خاصی از لیزر به این دارو تابیده می ‌شود و تومور از بین می ‌رود.

وی گفت: این کار در ایران آغاز شده است و مقاله آن در سال 2008 به عنوان مقاله برتر شناخته شده است.

آقای فرهادی یادآور شد: البته همه بیماران سرطانی با این روش قابل درمان نیستند و داروهای حساس به نور نیز متنوع هستند و باید دید چه طول موجی از لیزر متناسب درمان نوع خاصی از تومور است.

رئیس قطب علمی گوش، گلو و بینی کشور گفت: چنانچه بیماران سرطانی در مراحل اولیه بیماری برای این روش مراجعه کنند، موفقیت آن 100 درصد و اگر تومور پیشرفته باشد این روش موجب می ‌شود بیمار زندگی آرام تری داشته باشد.

 

منابع:

 

خبرگزاری فارس

محمود حاج‌ زمان- خبرآنلاین





نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 26 اسفند 1389  ساعت 5:40 PM | نظرات (0)