محرم جلوه ای از استقامت اهل بیت (ع) است در برابر ظلمی که اسلام را در پشت پرده ای سیاه پنهان کرده بود و اکنون بعد از سالها مردم این دیار شیعه با تکرار سنت ها تلاش می کنند یاد آن شهدای راستین را جاودانه گردانند . اعتقاد به زنده نگهداشتن عاشورا در طول تاریخ تشیّع، خلق مراسم آئینی گوناگونی را به دنبال داشته که مراسم نخل گردانی از جمله آنهاست.

نخل، گاهواره ای، یا تابوتی چوبین است و یک علامت و نشانه سنتی قدیمی است که بسیار پرمعناست. نخل گردانی خاص مناطق کویر مرکزی ایران است در شهرستان بشرویه نیز با شکوه خاصی برگزار می‌شود.

این روزها دل ها همه عاشورایی است  هر کسی بنحوی ارادت خودش را به آقاش اباعبدالله نشان میدهد

و اما مردم در شهرستان بشرویه طبق یک سنت قدیمی  و همه ساله مراسم ویژه ای برای بستن نخل وبا بعبارتی نقل بندانی یا درست کردن نمادی از ضریح امام حسین دارند امروز نیز جمعی از اعضای این هیئت طبق رسم و سنت دیرینشان با آذین بندی و آراستن این نماد این نقل و یا نخل را آماده می کنند.

نخل بزرگ بشرویه ، دارای چهار پایه اصلی، برای استقرار روی زمین است،نخل سنگین است و و وظیفه به دوش گرفتن نخل بر عهده یک فامیل و طایفه است و این کار در خاندان آنها موروثی است، یعنی افرادی كه در زير نخل قرار گرفته‌اند اين افتخار را از اجداد خود به ارث برده‌اند.

نخل را در شهرستان بشرویه از روز هشتم محرم با پارچه مشکی و علامت و نشانه سنتی و گیاه مورد برای خوشبوبودن آن میپوشانند.

این نماد همه ساله در شب عاشورا و روز عاشورا بر روی دوش هزاران عذارا در قالب هیئت راه میفتد و در مسیر خیابان با نوای حسین حسین گویان به عذاداری می پردازند در هنگامی که نخل گردانی می شود به خصوص هنگامی که نخل تکان داده می شود جوانان و نوجوانان چندین بار از زیر آن عبور می کنند و بر این اعتقادند که با عبور از زیر نخل حاجاتشان برآورده می شود لذا نذر می کنند.

در روز عاشورا نخل توسط هیئت بر مزار بازماندگان و شهدا برده می شود و عاشقان و عذاران آن را بعنوان نماد و ضریح و متبرک میدانند و به عذاداری ها میپردازند.

این مراسم نیز قدمتی 400 ساله در شهرستان بشرویه داشته و نسل در نسل تکرار شده و هنوز نیز با کیفیت مناسبی پا برجاست.