تو بین منتظران هم عزیز من ، چه غریبی

عجیب تر ، که چه آسان نبودنت شده عادت

چه بیخیال نشستیم ، نه کوششی نه وفایی

فقط نشسته و گفتیم ؛ خدا کند که بیایی

 در وادی انتظار زمان را بنگر که چگونه از هجر تو همچون شمع ذره ذره آب می گردد

 کی می آیی که قطره ها به دریا بپیوندند ؟ خیبر گشای فاطمه(س) کی می آیی؟

آقای جمعه های غریبی ظهور کن / دل را پر ازطراوت عطر حضور کن

یک گوشه از جمال تو یعنی تمام عشق /  یک دم فقط بیا و از اینجا عبور کن

برای آمدنت انتظار کافی نیست / دعا و اشک و دلی بی قرار کافی نیست

تمامی هر چه شراب است غیر چشمانت  / برای مستی چشمی خمار کافی نیست

کاش! روزی سینه ها دریای توفان خیز گردد / کوچه از عطر عبوری، ناگهان لبریز گردد

جان بگیرد لحظه ها مان از حضور آشنایت / از نوایت وسعت هر سینه عطر آمیز گردد

هر شب که انتظار فرج می برم به روز
شرمنده ام که بی تو نفس می کشم هنوز
اللّهم عجّل لولیک الفرج

لحظه هایی هست که دلم برایت تنگ می شود

من اسم این لحظه ها را "همیشه" گذاشته ام...

یار من مهدی نیا، اینجا کسی یعقوب نیست

لحظه ای چشمانشان، از دوریت مرطوب نیست

نازنین، اینجا خدا هم پیششان محبوب نیست

نوبهارم، در فراقت هیچ کس محزون نشد

منجی انسانیت، اینجا شرایط جور نیست

گرچه در هر جمعه ای زیبا دعایت می کنند

این دعاها بر زبان است، جنسشان مرغوب نیست

انتظار از خيل مظلومان سزاست

ناله ها از قشر محرومان به پاست

اي خدا! او را برون از پرده كن

ظالمان را نزد او چون برده كن

در چنين وضعي ، ظهورش را سزاست

رنگ خون بگرفته دنيا ، او كجاست؟

این روزها که حادثه بیداد می‌کند

دل از فراق روی تو فریاد می‌کند

برگرد ای مسافر تنهایی فاطمه

بانگ تو قلب فاطمه را شاد می‌کند

طلوع مي كند آن آفتاب پنهاني
زسمت مشرق جغرافياي عرفاني
دوباره پلك دلم مي پرد نشانه چيست
شنيده ام كه مي آيد كسي به مهماني

یک عمر تو زخم های ما را بستی

هر روز کشیدی به سر ما دستی

شعبان که به نیمه میرسد آقا جان

ما تازه به یادمان می آید تو هستی

سالهای پیش بال آسمانی داشتیم

بال پرواز کران تا بی کرانی داشتیم

روزها گردی اگر بر روی دلها می نشست

شب که می شد سنت خانه تکانی داشتیم

نذری روز ظهر مهدی موعودمان

صبح ها ، چله به چله ، عهد خوانی داشتیم

گاه گاهی جمعه ها اهل زیارت می شدیم

گاه گاهی میل سجده ، جمکرانی داشتیم

ثانیه ثانیه هامان پای آقا می گذشت

آی مردم ، یک زمان ،صاحب زمانی داشتیم

آی مردم ، یک زمان ، صاحب زمانی داشتیم . . .