چگونه بی تو بگويم كه هر چه بادا باد

كه می‌كند غم عشق تو ريشه از بنياد

چقدر سر به هوايی و سركش و مغرور

به سرو تكيه زدم قامتش فريبم داد

تو باد بودی و من برگ دير فهميدم

هزار برگ خزان می‌‌روند اگر بر باد

انار كال درختان پناه‌شان شاخه‌ست

انار تا برسد شاخه می‌رود از ياد

هميشه ميوه‌ی شيرين به خاك می‌افتد

مرا نچيدی و اين ميوه از دهان افتاد

چه بی‌ثمر به دل سنگ تيشه می‌كوبم

عوض شده‌ست زمانه عوض شده فرهاد

ميان عشق و اسارت هزار فرسنگ است

كه هر كه دل به كسی داد می‌شود آزاد

شیما شاهسواران احمدی