پاسخ : نهضت سمبولیسم در فرانسه با گل‌های شر (چاپ 1857) بودلر آغاز شد و شاعرانی از قبیل رمبو، ورلن و مالارمه آن را ادامه دادند. آثار آن‌ها پر از سمبل‌های شخصی است که عوض یک معنی صریح و مشخص دارای هاله‌ای از معانی متعدد اما مربوط به هم است. بعدها این مشخصه را در اشعار الیوت، پاوند، دایلن تامس، کمینگز و ... هم می‌بینیم. ادبیات اروپایی مخصوصاً از جنگ جهانی اول به بعد به طرف سمبولیسم متمایل شد و در اشعار غنایی ییتز، در سرزمین ویران الیوت، در اولیسیس و بیداری فنیقی‌های جیمز جویس و در خشم و هیاهوی فاکنر سمبل‌ها بحث برانگیز بسیار دیده می‌شود.