بين­ المللی کردن برنامه درسی (IOC ) مفهومی جديد و در حال تحول است که به­طور ويژه از اوايل قرن بيست­ويکم در ادبيات برنامه درسی مورد توجه قرار گرفته است. عليرغم اهميت و جايگاه چنين ايده­ای، برداشت­ها و تفسيرها از اين واژه در بسياری از ممالک به­ويژه ايران توأم با ابهام، سردرگمی و عدم شفافيت است. مقاله حاضر در راستای بررسی اين مفهوم در ادبيات برنامه درسی تلاش کرده تا برداشت­های مختلف از اين واژه و حدود و دامنه آنها را مفهوم­پردازی ک ن د. در اين راستا، سه برداشت متفاوت از IOC (بين­المللی کردن دروس و رشته­های دانشگاهی، بين­المللی کردن رشته مطالعات برنامه درسی و بين­المللی کردن حرفه برنامه درسی) شناسايی و معنی مؤلفه­های آنها معرفی شده است.

  نتيجه­ گيری. توجه به توسعه دانش، مهارت و ارزش­های بين­المللی در برنامه­های دانشگاه به­منظور افزايش سواد بين­المللی دانشجويان ضروری است و اشاعه برنامه­های درسی دانشگاهی به فراتر از مرزهای جغرافيايی و تجاري­سازی برنامه درسی و محصولات آن لازم به­نظر مي­رسد.

منبع

طلعت ديبا واجاری^*