خلقت پاكيزه پيامبر

علي عليه السّلام چنين گواهي ميدهد :

وَ اَشهَدُ أنّه عدلٌ عَدَل، و حكَمٌ فصَلَ، و أشهَدُ أنّ محمّداً عبدُهُ و رسولُه و سَيّدُ عِبادِه، كُلَّما نسَخَ اللهُ الخلقَ فِرقَتَينِ جَعَلَهُ في خَيرِ هما. لم يُسهِمْ فيه عاهِرٌ، و لا ضَرَبَ فيه فاجِرٌ.

و من گواهي ميدهم كه قضاوت خدا عادلانه است و حكومتش قاطعانه، و نيز گواهي ميدهم محمّد صلّي الله عليه و آله و سلّم بنده و فرستاده خدا و برگزيده و سرور بندگانش است.

هر پدري كه خواست از دنيا برود و فرزنداني داشت، خداوند نطفه محمّد صلّي الله عليه و آله و سلّم را در فرزند بهتر قرار دارد به گونهاي كه در انتقال نطفة محمّد صلّي الله عليه و آله و سلّم نه جنايتكار نقشي داشت و نه معصيت كار سهمي پيدا نمود.

ادامه مطلب

خرافه چيست و مرز آن با معنويت كجاست؟

در قرآن كريم درباره پيامبر اسلام (ص) آمده است: «وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ؛ (1) (پيامبر) بارهاي سنگين و زنجيرهايي را كه بر آنها بسته شده بود بر مي‌دارد (باز مي‌كند)». اين غل و زنجيرهايي كه اعراب جاهلي را در برگرفته، چه بوده است: بي‌ترديد، غل و زنجيرهاي آهني نبوده است، بلكه خرافات و اوهامي بوده كه مانع رشد خرد و انديشه آنها مي‌شده است و به حتم، اين‌ها سهمگين‌تر از غل و زنجير آهنين بوده است؛ چون تا هنگام مرگ بر دست و پاي انسان‌ها بسته شده و آنها را از هرگونه حركتي در مسير كمال و سعادت‌خواهي باز مي‌داشته و اسباب گمراهي آنان را فراهم مي‌آورده است.

قرآن، از جمله مفاخر پيامبر اكرم (ص) را مبارزه جدي با اين اوهام و خرافات مي‌داند و او را به شست و شوي عقل‌ها از شوائب مي‌ستايد؛ و همين نشانه و قرينه بندگي بر صدق گفتار اوست؛ چه اينكه بسياري از سياستمداران جهان در دوره‌هاي گوناگون تاريخ، براي رسيدن به قدرت و رياست بر مردم، گاه از خرافات بهره مي‌جستند و به ترويج آنها مي‌پرداختند. گويي تسلط بر مردم خرافه پرست بسي آسان‌تر و پرشتاب‌تر است؛ در اين ميان، اگر صاحب نظران و انديشمندان جوامع به مبارزه با اين اوهام مي‌پرداختند، آنها را به برچسب‌هايي مانند دشمني با آداب، سنت‌شكني و مانند آن متهم مي‌ساختند و به بهانه دفاع از حقوق و رأي مردم با آنها مبارزه مي‌كردند.

ويژگي پيامبر اكرم (ص) اين بود كه شخصاً به مبارزه با خرافه‌هايي كه براي جامعه ضرر داشت، نپرداخت، بلكه با افكار و ديدگاه‌هاي انحرافي كه او را نيز تأييد مي‌كرد و به نوعي، تأييد.....

ادامه مطلب

فخر دو جهان خواجه فرخ رخ اسعد

مولاى زمان مهتر صاحبدل امجد 

پيغمبر محمود، ابوالقاسم احمد

آن سيّد مسعود و خداوند مؤيد 

وصفش نتوان گفت ‏به هفتاد مجلد

اين بس كه خدا گويد:« ما كان محمد» (1)

ادامه مطلب