شیفته سیرت نکوی محمد(ص)

خلق جهان محو نور روی محمد(ص)

سیر نخواهد شدن ز روی محمد(ص)

دیده گرش صد هزار بار ببیند

نیست گلی در چمن به بوی محمد(ص)

نیست مهی در فلک به نور جمالش

بسته سراسر به تار موی محمد(ص)

سلسله کاینات و رشته هستی

نیست پسندیده تر زخوی محمد(ص)

خوی محمد شعارساز که خویی

تا نبرد ره کسی به سوی ......

روز اول:

مریم برایت‏یك دسته گل سرخ خریده است. همان كه همیشه دوست داشتى. گل‏فروش فكر كرد چون فقط گل سرخ خواسته‏ایم، دسته گل عروس است و داشت زیاد بهش مى‏رسید. مریم نگذاشت. گفت: «نه آقا! نمى‏خواهم تزیینش كنید. مال پدرمه‏» و با احتیاط پنج‏شاخه گل سرخ را كه فروشنده با روبان و كاغذ سلفون به هم پیچیده بود، گرفت. سرش را بلند كرد و به من گفت: «براى روز پدر» و بعد از مدت‏ها لبخند زد.

روز میلاد بود و خیابان‏ها شلوغ. دیر رسیدیم. وقتى دیدنت آمدیم، از پشت آن اتاقك شیشه‏اى كه 3 متر با تو فاصله داشت، دیدم كه رنگ به رویت نیست و فقط لبهایت تكان مى‏خورد. مى‏دانستم چه مى‏گویى. نذر زیارت عاشورا داشتى. به سختى سرت را برگرداندى و به ما نگاه كردى. پرستار آرام در گوشم گفت: «حالش بدتر شده. فعالیت مغزى‏اش خیلى كم شده و شاید نفهمه كه شما كى هستین.» خودم مى‏دانستم حالت‏خوب نیست اما تو حتما مى‏فهمیدى ما كى هستیم. مگر لبهایت‏به دعا تكان نمى‏خورد؟ پرستار این را نمى‏دید ولى من دیدم.

قد مریم تا آن جا كه سرت را ببیند مى‏رسید. قسمت‏شیشه‏اى اتاقك از گردن مریم بالاتر بود. براى آن كه بهتر تو را ببیند از زمین بلندش كردم. لبخند نامحسوس تو را دید، و با ذوق و شوق دسته گل را برایت تكان داد. فریاد زد: «بابا! روزت مبارك باشه‏» و بعد از بغلم دولا شد و دسته گل را جاى همیشگى كه مى‏توانستى ببینى در گلدان پشت ‏شیشه گذاشت. حیف كه نمى‏شد عطرشان را حس كنى. مریم مى‏دانست اما پرسید: «حالا نمى‏شه بدیم بوش كنه؟ شاید بهتر شد؟» اما نگاه غمگین من و سر كج ‏شده‏ى پرستار فهماند كه نمى‏شود. عطر گل برایت زهر شده بود. همان كه پیش از شیمیایى شدنت، برایت عطر زندگى و شادابى بود. مریم از پرستار پرسید......

«بعثت‏» انقلاب بزرگ برضد جهل، گمراهى، فساد و تباهى است. و سزاوار منت‏گذارى خداوند و در بردارنده حكمت و تربیت است. بحث درباره آن گسترده، عمیق و از زوایاى مختلف قابل بررسى است.در این نوشتار به مباحثی از جمله آغاز بعثت، نخستین آیات نازل شده، منت گذاری خدا برای بعثت و فلسفه و اهداف بعثت می پردازیم.

آغاز بعثت

سرآغاز تاریخ اسلام از روزى شروع مى‏شود كه پیامبراسلام صلى الله علیه و آله در خلوت محبوب، در دل غارى كه در دامن كوهى در شمال مكه بود، صدایى شنید:

«یا محمد اقرا» ; اى محمد! بخوان! (او شگفت زده) گفت: چه بخوانم؟ گفت: اى محمد!

«اقرا باسم ربك الذى خلق، خلق الانسان من علق، اقرا و ربك الاكرم، الذى علم بالقلم، علم الانسان ما لم یعلم.» (علق/آیات5-1)

بخوان به نام پروردگارت كه (جهان را) آفرید. همان كه انسان را از خون بسته‏اى خلق كرد. بخوان كه پروردگارت از همه بزرگوارتر است، همان كه به وسیله قلم تعلیم نمود و به انسان آنچه را نمى‏دانست، یاد داد. (1)

جبرئیل به حضرت محمد(ص) فرمود:

«ارسلنى الله الیك لیتخذك رسولا» (2)

خداوند مرا به سوى تو فرستاده است، تا تو را پیامبر این امت قرار دهم.

حضرت محمد(ص) هرساله مدتى به كوه «حرا» (3)مى‏رفت و به عبادت و راز و نیاز و تفكر مى‏پرداخت تا این كه روزى فرشته‏اى به او گفت: اى محمد! بخوان! محمد(ص) گفت: چه بخوانم؟ فرشته آیات آغازین سوره علق را بر وى قرائت كرد و پیامبر(ص) نیز آن‏ها را خواند. (4)

آغاز بعثت رسول خدا صلى الله علیه و آله چه زمانى است؟ دیدگاه معروف و مورد اتفاق شیعه امامیه، 27 رجب است. اما در میان دانشمندان اهل‏سنت، در زمان دقیق......

محمد ( ص ) می آید .

محمد ( ص ) در ماه " ربیع " می آید  . و همراه با خود ، ربیع قلوب و بهار جان ها و طراوت ایمان را به همراه می آورد .

محمد ( ص ) می آید .

از نسل ابراهیم بت شكن ، از سلاله پاكان ، از دامن " آمنه " عفیف ، از مكه معظمه ، از خانه خدا ... .

با مشعلی از " حق " فرادست ، كه می بینی آتشكده " آذرگشسب " ، با طلوع حضرتش ، به خاموشی می گراید ، به نشان فرومردن فروغ دروغین آتش اهورایی ، در جلوه جمال الهی و جلال كبریایی . و این " صبح صادق " رسیدن " روز " را نوید می دهد ، پس از شب دیجور و ظلمت ظلم ، پس از قرن ها قساوت و سالها سفاهت . و با این" میلاد " لرزه و شكاف ، در كاخ " كسری " می افتد ، به نشانه اینكه از این پس " كعبه " كوی عشق است ،

و سكوی آزادی .

و بنای یادبود عدالت و برابری  و توحید ،

و سمبل قیام مردم و قوام امت

و رمز خضوع ، در برابر فقط " الله ".

نه " جم " ها .

نه " كی......

پیامبراكرم ، از بعثت تا رحلت همواره در آموزش ها و تعالیم خود و در عمل، در جهت نفی تفرقه و اختلاف ، تحكیم پایه های وحدت ، همبستگی ، اخوت و همدلی میان مسلمین و حتی تفاهم با غیر مسلمین غیر معارض از اهل كتاب و... گام نهاده است.

سیره ی عملی پیامبر (ص) در رابطه با وحدت مسلمین از همان ابتدا و به عنوان اولین گام، در اعلام شعار توحید متجلی گردید، كه طی آن با شكسته شدن علل و عوامل تفرقه و مرزهای كاذب، مسلمین با وحدت در معبود و اتحاد در عقیده ، بنای یك جامعه ی اسلامی و نظام سیاسی جدید به نام" امت" را می گذاشتند، آن هم در میان اعراب بادیه كه به نفاق و دوروئی معروف بودند. اما اسلام و پیامبر آن ، قبایل عرب را تحت لوای خود گرد آورده  و به دلهایشان الفت بخشیدند . تعصبهای جاهلیت را از میان بردند و كینه های ریشه گرفته درروزگاران قدیم در میان آنها محو شد . همه مطیع فرمان پیغمبر و دستور قرآن شدند، و بدین طریق یك دولت نیرومند مركزی و ملیتی مبتنی برهمكیشی و اسلامیت به نام "امت" درعربستان به وجود آمد.

گام بسیار مهم دیگری كه پیامبر اكرم در جهت وحدت امت برداشت، متحد كردن مسلمانان مهاجر و انصار، تحت لوای اسلام بود كه به نوعی یهودیان وغیر آنها ، از هم پیمانان و امثال آن را ، تحت پوشش می گرفت كه البته به واسطه پیمانهایی بود كه پیامبر با آنها می بست. صحیفه و مكتوب یا منشور این پیمان ها، مسلمانان را هر چه بیشتر به هم نزدیك كرد و روابط دینی ، پایه های دینی - عقیدتی و تشكل ها و تجمع های مردم را تنظیم و تحكیم كرد و طی آن اعلام شد كه مسلمانان امت واحده ، متحد و مستقل علیه دشمنان و مستكبرین هستند.

همچنین عقد پیمان برادری و اخوت میان مهاجرین و انصار و بین قبائل انصار، ابتكاری بی سابقه و انقلابی بود كه دشمنان اسلام بالاخص یهود و منافقان را نا امید و اختلافات میان دو جناح عمده اهل مدینه را ریشه كن نمود. از طرفی دیگر وصلت پیغمبر با قبائل مختلف و افراد تازه مسلمان آنها و یا افراد سرشناس مخالف كه عمدتاً دردوران مدنی بود ، آن قبائل را با اسلام خویشاوند......