ژانت گفت: «جمعه یعنی همون فرای دی!»

و از جلوی پنجره كنار رفت تا من برف سنگین حیاط را ببینم. سالنامه را گذاشت روی تخت و رفت توی آشپزخانه.

 آقای مانیسیان تعجب كرده بود كه چرا دخترش برای كریسمس به خانه نمی رفت.حق هم داشت. البته بهانه ژانت هم بهانه خوبی بود كه گفته بود: «مجبورم خوابگاه بمونم...درسام انباشته شده... می خوام از زهرا كمك بگیرم!»

و زهرا من بودم و تازه من درسم از ژانت ضعیف تر بود و من اصلا خودم خواهش كرده بودم پیشم بماند. البته خودم می‌دانستم خواهشم غیر منطقی است ولی به قول استاد رسولی: «ما زنها همه چیزمان به دلمان ربط دارد نه به مغزمان»

تا امروز چهار روز میشه که از رفتنت بر من میگذرد.

امشب شب پنجمی است که بی تو باید به صبح برسانم .

 می دانی ،آیا باور می کنی فردا اولین جمعی است که بی تو باید به سر کنم؟!

در این چهار شب ،ناخواسته تا به صبح چندبار برخاسته ام وبی تو  بودن را افسوس خورده ام

وبا لالایی آه آهبار دیگر سر بر زمین  خواب نهاده ام.........

شاید شما هم این تعبیر را شنیده باشید که امام عصر عجل الله فرجه شریک قرآن گفته می‌شود. این تعبیر واقعا به چه معناست؟ و چرا به ایشان «شریك القرآن» گفته مى‌شود؟ پاسخ این سوال و معنای این اصطلاح را همراه ما بیاموزید:

1. خواندن?امام زمان،علیه?السلام، با تعبیر زیبا و گرانسنگ «شریك‌القرآن» برگرفته از سخنان ائمه معصومین، علیهم‌السلام، است. این تعبیر در چند زیارت معتبر خطاب به امام حسین و حضرت مهدى،علیهماالسلام، وارد گردیده است:

«السلام علیك یا امین الرحمان، السلام علیك یا شریك‌القرآن» (1) «السلام علیك یا صاحب‌الزمان، السلام علیك یا خلیفة الرحمان، السلام علیك یا شریك القرآن، السلام علیك یا قاطع البرهان» (2)

از طرفى چون تعبیر «شركاء القرآن» در زیارت مجموعه ائمه معصومین، علیهم‌ السلام، مورد استفاده قرار گرفته، یقینا مفرد آن «شریك‌القرآن» در مورد شخصیت ممتاز این سلسله، یعنى حضرت مهدى،علیه‌السلام، صادق خواهد بود:

«السلام علیك ائمة?المؤمنین... و عباد الرحمان?و شركاءالفرقان و منهج‌الایمان» (3)  «السلام علیك ائمة المؤمنین و سادة المتقین... و شركاءالقرآن» (4)

2 . علاوه براین، اگر «شریك‌القرآن» بودن به معناى «همپا و همراه بودن با قرآن» باشد، كلام جاودانه پیامبر،صلى‌الله علیه وآله، بر آن دلالت دارد كه فرمود: «انى تارك فیكم الثقلین كتاب‌الله و عترتى ما ان تمسكتم بهما لن تضلوا ابدا» (5)  «من كتاب خدا و خاندان خودم را به عنوان دو ودیعت گرانبها در بین شما باقى مى?گذارم، تا زمانى كه به آن دو چنگ?زده باشید، هرگز گمراه نخواهید شد.»

     حکیمه خاتون می گوید: بعد از تولد حضرت صاحب الامر ع، امام حسن عسکری علیه السلام فرمود: «فرزندم را نزد من بیاور.»

پس من آن حضرت را برداشتم و نزد امام حسن عسکری علیه السلام بردم، چون در مقابل پدر بزرگوارش رسید در حالی که در دستان من قرار داشت بر پدر بزرگوارش سلام کرد. سپس امام حسن عسکری علیه السلام او را از دست من گرفت و در آن حال، پرندگانی، (ملائکه ای) بالهای خود را بر سر آن حضرت گسترانیدند. امام حسن عسکری علیه السلام به یکی از آن پرندگان فرمود: او را بردار و محافظت کن و در هر چهل روز او را بسوی ما بازگردان.