«روي المجلسي:
 انه (ع) کان لا يحب ان يعينه علي طهوره أحد و کان يستقي الماء لطهورهو يخمره قبل أن ينام، فاذا قام من الليل بداء بالسواک، ثم توضاء ثم يأخذفي صلاته، و کان يقضي ما فاته من صلاه نافله النهار في الليل، و يقول: يا بني ليس هذا عليکم بواجب، ولکن احب لمن عود منکم نفسه عاده من الخير أن يدوم عليها و کان لا يدع صلاه الليل في السفر و الحضر.»علامه مجلسي نقل کرده است: امام سجاد (ع) اينچنين بود: دوست نداشت در وضو گرفتن کسي او را کمک کند، خودش براي وضويش آب تهيه ميکرد و قبل از اينکه بخوابد رويش را ميپوشاند. شب هنگام که براي نماز شب از خواب برميخواست نخست مسواک ميزد و بعد وضو ميگرفت و شروع به نمازميکرد. امام (ع) نافله هاي روزانه را که نخوانده بود شب قضاء ميکرد وميفرمود: فرزندان من اين قضاء کردن بر شما واجب نيست ولي من دوست دارم کسي که بر کار خيري عادت کرده به آن ادامه دهد و خودش نماز شب را در خانه و سفر ترک نميکرد. بحار الانوار، ج 46، ص 98.