نوشته شده در تاريخ چهارشنبه 16 دی 1388 توسط
احمد یوسفی
من کسي را مي شناسم که نميتواند فرزند خردسال خود را در آغوش
بگيرد. باور کنيد که هميشه فرزند کوچکش او را در آغوش پاک و صميميِ خود جاي ميدهد.
من کسي را ميشناسم که با دو دست قطع شدهاي که هنوز جراحتِ بوسههاي ترکش خمپارهي
60 بر آنها خودنمايي ميکند، وضوي عجيبي ميگيرد و.....