غزلیات بهار - شمارهٔ ۵۵
آن خط سبز بین که چه زببا نوشتهاند
گویی خط از عبیر به دیبا نوشتهاند
در معنی لب تو ز شنگرف نقطهای
برگل نهاده شرح به بالا نوشتهاند
یا نسختی ز مهر گیا ثبت کردهاند
یا سر خطی بحون دل ما نوشتهاند
یا با خط غبار به گرد عقیق تر
رمزی ز زنده کردن موتی نوشتهاند
شرحی ز نوشداروی کاوس دادهاند
رازی ز معجزات مسیحا نوشتهاند
آیات حسن مطلق و اسرار عشق پاک
با لاجورد بر گل رعنا نوشتهاند
جز عشق، صانعی نبود در جهان «بهار»
بیهوده گفتهاند جز این یا نوشتهاند