انفاق امام سجاد ع
انفاق امام سجاد
زهري مي گويد:
در شبي بسيار سرد و باراني حضرت امام سجاد را ديدم که بر پشتش کيسهاي آرد بود و در کوچهها راه ميرفت.
عرض کردم:« يا بن رسول الله اين چيست؟»
فرمود:«عازم سفري هستم و براي آن زاد و توشه آماده کردهام.»
من گفتم:« کيسه را به غلام من بدهيد تا برايتان ببرد.»
ولي امام نپذيرفت.
عرض کردم:« خودم آن را برايتان ميبرم.»
امام فرمود:« تو را به حق خداوند سوگند مي دهم که به دنبال کار خود برو.»
من نيز با امام خداحافظي کردم و رفتم.
چند روز بعد امام را ديدم و عرض کردم:« يا ابن رسول الله، گويا به سفري که گفتيد، نرفتيد!»
فرمود:«آن چنان که تو گمان کرده اي نيست. سفري که گفتم سفر « مرگ » است، و من براي آن آماده مي شوم. و راه آماده شدن براي «مرگ» دوري از گناه و انفاق است.»
بحارالانوار، ج 46، ص 15، حديث 27 به نقل از علل الشرايع
http://www.askdin.com/thread5180.html
ادامه مطلب
چرا امام ع، سجاد لقب گرفت ؟
چرا امام ع، سجاد لقب گرفت ؟
امام باقر ع فرمود:
پدرم، هيچ يک از نعمت هاي الهي را ياد نمي کرد، مگر آنکه سر به سجده مي نهاد.
هيچ حادثه ناگواري از او رد نمي شد، جز آنکه سجده مي کرد.
هيچ نيرنگ حيله گري از او دفع نمي گرديد، مگر آنکه سر به سجده مي نهاد.
از هيچ نماز واجبي فراغت نمي يافت، مگر اينکه به سجود مي رفت.
هرگز موفق به اصلاح و آشتي بين دو نفر نمي شد، جز آنکه سجده شکر به جاي مي آورد.
ادامه مطلب
شهيد مصطفي چمران
خدايا خسته شده ام ، پير شده ام ، دل شکسته ام ، نااميدم و ديگر آرزويي ندارم.احساس مي کنم که اين دنيا ديگر جاي من نيست ، با همه وداع مي کنم و مي خواهم با خداي خود تنها باشم. شهيد مصطفي چمران |
|
پيرمردي بود از تك و تا افتاده اما در قبول مسئوليت به كم تر از حضور در خط مقدم و منطقه عملياتي رضا نمي داد. |
ادامه مطلب
آثار علمي امام سجاد ع- صحيفه سجاديه
آثار علمي امام سجاد ع- صحيفه سجاديه
صحيفه سجاديه شامل هفتاد و پنج دعا بوده، ولي به مرور زمان بيست و يک دعاي آن مفقود شده است و هم اکنون پنجاه و چهار دعا مي باشد. اين مجموعه، دعاهايي است که امام سجاد ع براي فرزندانش زيد و محمدباقر ع املاء کرده است و اسناد آن از دو طريق: الف) يحيي بن زير بن علي ع و ب) جعفر بن محمد بن علي ع روايت شده است. اين نيايش نامه بزرگ، سومين کتاب مقدس شيعيان مي باشد و امام باقر ع اين دعا را به نام «الکامل» و امام صادق ع به نام «الدعاء» خوانده اند. بعدها به عنوان، «الدعاء الکامل»، «دعاء الصحيفه» و «الصحيفة الکاملة» خوانده شده و در بين دانشمندان اسلامي به «زبور آل محمد ع» و «انجيل اهل بيت ع» مشهور شده است، زيرا داراي بلاغت و فصاحت و مضامين عالي اخلاقي، تربيتي و اعتقادي است. امام سجاد ع بهترين برنامه تربيتي را براي مبارزه با فساد سياسي، اجتماعي و اخلاقي که بر اثر حاکميت آل اميه دامنگير جامعه اسلامي شده بود، در قالب اين دعاها مدوّن کرده اند. دعاهاي صحيفه درباره مسائل اخلاقي، اعتقادي و سياسي در قلمرو فرد، خانواده و اجتماع مي باشد و موضوعاتي همچون حمد و سپاس خداوند، درود بر رسول گرامي اسلام ص و فرشتگان، مکارم اخلاقي، طلب روزي، مرزداران اسلام، ماه رمضان، روز عرفه، عيد قربان و روز جمعه و دفع همّ و غم را در بر مي گيرد.
امام سجاد ع در ميان دعاهاي گوناگون، به تعطيلي فرمان خداوند و متروک شدن کتاب خدا و سنت هاي سنيّه رسول الله ص اشاره دارند و از خداوند مي خواهد که بر دشمنان امت اسلامي لعنت و بر روان محمد و خاندانش درود فرستد.
http://www.al-shia.org/html/far/2ahl/sireh/06/shaban-01.htm
ادامه مطلب
شهيد علي چيت سازان
|
|
گوشش را گرفته بود و پياده اش مي کرد. گفت: «بچه اين دفعه چهارمه که پياده ات مي کنم، گفتم نميشه بري.» گريه مي کرد، التماس مي کرد، ولي فايده اي نداشت، يواشکي رفته بود. از پنجره از سقف، هر دفعه هم پياده اش کرده بودند. خلاصه نگذاشتند، سوار قطار بشود. توي ايستگاه قم مامور قطار صدايي شنيده بود، از زير قطار، خم شده بود ديده بود پسر نوجواني به ميله هاي قطار آويزان است با لباس هاي پاره و دست و پاي روغني و خوني ديگر دلشان نيامد برش گردانند. |
ادامه مطلب
آيه شماره 60 از سوره مبارکه عنکبوت
آيه شماره 60 از سوره مبارکه عنکبوت
وَكَأَيِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
و چه بسا جنبندهاى كه نمىتواند روزى خود را تأمين كند، خداست كه به او و به شما روزى مىدهد و اوست شنواى دانا.
صبر و توكّل، دو نمونهى روشن از عمل صالح است. «عملوا الصّالحات... الّذين صبروا و... يتوكّلون»
ربوبيّت خداوند، زمينهى توكّل بر اوست. «على ربّهم يتوكّلون»
فشارهاى روحى و مشكلات زندگى از موانع راه نيكوكاران است، كه بايد با صبر و توكّل آنها را برطرف كرد. «صبروا - يتوكّلون»
رمز موفقيّت و سعادت در چهار چيز است:
الف: ايمان و انگيزه. «آمنوا»
ب: كار و كوشش. «عملوا»
ج: استمرار و استقامت. «صبروا»
د: توكّل بر خدا، در برابر وسوسهها و نگرانىها. «على ربّهم يتوكّلون»
توكّل بر خداوند، بايد همراه بكارگيرى تمام توان و استقامت درونى باشد. («صبروا» خبر از گذشته است كه آنان تمام توان خود را قبلاً به كار گرفتهاند و «يتوكّلون» خبر از آينده مىدهد، يعنى در برابر خطرات و حوادث آينده و پيشبينى نشده، بر خداوند توكّل مىنمايند.)
ادامه مطلب
فرزندان امام محمد باقر ع
فرزندان امام محمد باقر ع
شيخ مفيد در ارشاد مي نويسد: امام باقر ع هفت فرزند داشت. ابو عبد الله جعفر بن محمد، [فرزند بزرگ ايشان]، کنيه امام باقر ع را به همين علت ابو جعفر مي گفتند. فرزند ديگرش عبد الله نام داشت که مادر اين دو ام فروه، دختر قاسم بن محمد بن ابو بکر بود. دو فرزند ديگر آن حضرت ابراهيم و عبيد الله نام داشتند که از مادري به نام ام حکيم، دختر اسد بن مغيره ثقفي زاده شدند. از اين دو پسر نسلي به وجود نيامده. علي و زينب دو فرزند ديگر آن حضرت بودند که از مادري کنيز به دنيا آمده اند. ام سلمه هم فرزند ديگر امام بود که او هم از مادري کنيز متولد شده بود. برخي گفته اند: زينب همان ام سلمه بوده است. در کتاب اعلام الوري نيز همين قول آمده است. ابن شهر آشوب در کتاب مناقب، اولاد امام باقر ع ، را هفت تن دانسته و آنها را مانند شيخ مفيد برشمرده است مگر با اين تفاوت که عبد الله افطح را نيز جزو فرزندان امام باقر ع محسوب کرده و گفته است: به جز فرزندان امام صادق ع ، اولاد امام باقر ع همگي از دنيا رفتند و نسلي از پس خود به يادگار نگذاشتند. ( سيره معصومان، ج 5، سيد محسن امين )
http://www.hawzah.net/fa/article/articleview/3799
ادامه مطلب
خلفاي معاصر امام باقر ع
پيشواي پنجم در دوران امامت دوران خود با زمامداران و خلفاي ياد شده در زير معاصر بود:
1 - وليد بن عبدالملك (86 - 96)
2 - سليمان بن عبدالملك (96 - 99)
3 - عمر بن عبدالعزيز (99 - 101)
4 - يزيد بن عبدالملك (101 - 105)
5 - هشام بن عبدالملك (105 - 125)
اين خلفا، به استثناي عمر بن عبدالعزيزـ كه شخصي نسبتا دادگر و نسبت به خاندان پيامبر ـ ص ـ علاقه مند بود ـ همگي در ستمگري و استبداد و خودكامگي دست كمي از نياكان خود نداشتند و مخصوصاً نسبت به پيشواي پنجم همواره سختگيري مي كردند.
مهدي پيشوايي ـ سيره پيشوايان، ص
http://www.andisheqom.com/Files/islamhistory.php?idVeiw=30701&level=4&subid=30701
ادامه مطلب
شرايط دوران امامت امام باقر ع- اوضاع سياسي عصر امام
شرايط سياسي و اجتماعي كه براي امام محمّد باقر ع و امام صادق ع به وجود آمد، براي هيچ يك از ائمه به وجود نيامد، زيرا سالهاي امامت امام محمّد باقر ع با نشانههايي از خشم و نفرت همگاني عليه سياست امويها و حركتهاي رهايي از ايشان در نقاط مختلف همزمان شده بود و رفتار زشت و ناپسند اويان نسبت به علويها، از جمله قويترين سلاحي بود كه دشمنان و رقيبان آنها از آن استفاده ميكردند، كه اين مسئله آنان را واداشته بود تا رفتار معتدلانهتري نسبت به گذشته با ائمة شيعه ـ عليهم السّلام ـ و خود شيعيان، در پيش گيرند، و در هنگامي كه زمان امامت امام صادق ع رسيد، حكومت اموي نفسهاي آخر حيات خود را ميكشيد و شاهد پيروزيهاي عباسيها در نقاط مختلف بود و در چنين شرايط ويژهاي بود كه امام محمّد باقر ع و امام صادق ع به ايفاي رسالت خود پرداختند. اين شرايط ميان دو دورهاي پديد آمد كه سرشار از بدبختي و شكستها (براي امويان) و نويد بخش پيروزي و دستيابي به قدرت براي (عباسيها) بود، دانشگاه اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ به هنگامي تأسيس شد، كه حكومت اموي از همه سو، دچار خطر شده بود، اين دانشگاه چهار هزار تن دانشجو را دربر ميگرفت كه در مدّتي محدود، در امن و امان به كار خود مشغول شد. ( معروف الحسيني، هاشم، سيرة الائمه اثني عشر، ج2، ص 208 ) ادامه دارد
http://www.andisheqom.com/Files/faq.php?level=4&id=4380&urlId=816
ادامه مطلب