احكام نماز و روزه دانشجويان
الف. اساتيد و دانشجويان، در صورتي كه با قصد اقامت ده روز يا بيشتر، در محل درس و تدريس يا خوابگاه ميمانند:
مراجع محترم تقليد: براي اينگونه افراد، نماز تمام و روزه صحيح است.
ملاحظه1: در صورتی که تصميم جدّي بر ماندن ده روز گرفته باشند و حداقل بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی، به دلیلی، تصمیم برگشت به وطن يا مسافرت ديگر داشته باشند، نماز و روزه آنها تا زماني كه در محل اقامت هستند، کامل خواهد بود.
ملاحظه2: محاسبه ده روز از ساعت رسیدن به محل اقامت و تصمیم به ماندن تا حداقل همان ساعت در روز یازدهم (معادل240ساعت) است. و اگر شب به محل اقامت رسیده باشند از صبح روز بعد تا غروب روز دهم محاسبه می شود.
ب. اساتيد و دانشجويان، در صورتي كه كمتر از ده روز در محل درس و تدريس يا خوابگاه ميمانند:
امام خميني (ره): نماز شكسته است و روزه صحيح نيست. [مقلدان ايشان بايد با توجه به فتواي مرجع تقليد زنده خود در مسأله بقاء بر ميت، عمل كنند.]
آيتالله خامنهاي: ااساتید و دانشجویان بورسیه و مأمور به تحصیل كه داراي حقوق دريافتي ميباشند، اگر در کمتر از ده روز حداقل یک بار بین وطن و دانشگاه رفت و آمد داشته باشند، نمازشان در محل تحصيل و بين راه تمام و روزه شان صحیح است. اما سایر دانشجویان که در کمتر از ده روز رفت وآمد میکنند، بنابر احتیاط واجب نماز را جمع (هم تمام و هم شکسته) بخوانند همچنین روزه را در سفر بگیرند و در وطن نیز قضا کنند؛ [البته در اين احتياط واجب دانشجويان ميتوانند به فتواي مجتهد ديگر كه داراي شرايط رجوع است و نماز را كامل و روزه را صحيح ميداند، عمل نمايند.] (1/1)
آيات عظام بهجت (ره)، صافى، فاضل (ره) و نورى: اساتید و دانشجویان، اگر در کمتر از ده روز، حداقل یک بار، بین وطن و دانشگاه رفت و آمد داشته باشند و این وضعیت، تا مدتى ادامه داشته باشد [بنابرنظرآیات عظام صافی، نوری: سه ماه ؛ آیتالله بهجت: دو ماه ؛ آیتالله فاضل: یک ماه] كثيرالسفر محسوب ميشوند و نمازشان در محل تحصیل و بین راه تمام و روزه صحیح است. (2/1 و 3/1)
آيتالله مكارم:
1. کسانى که یکی از سه حالت زیر را داشته باشند، كثيرالسفر محسوب ميشوند و نمازشان در محل تحصيل و بين راه تمام و روزه شان صحيح است. (4/1)
الف. در هفته حداقل سه روز در رفت و آمد یا در محل تحصیل باشند و اين برنامه حداقل دو ماه ادامه داشته باشد؛
ب. شنبه به محل تحصیل برود و پنجشنبه به وطن برگردد و این برنامه حداقل 45 روز ادامه داشته باشد؛
ج. شنبه تا پنجشنبه (غیرازجمعه) هر روز در رفت و آمد باشند و اين برنامه حداقل 30 روز ادامه داشته باشد.
2. كساني كه دو سال يا بيشتر و هر سال حدود سه ـ چهار ماه [اگر چه به طور پراكنده] در محل تحصيل يا تدريس و خوابگاه اقامت داشته باشند، آنجا در حكم وطن آنهاست و تا ادامه اين وضعيت همواره نمازشان كامل و روزه شان صحيح است. [در بين راه نماز شكسته است.] (4/1)
آيتالله سيستانى:
1. كساني كه حداقل سه روز در هفته و يا ده روز در ماه [اگر چه به طور پراكنده] در رفت و آمد باشند و یا در محل تحصیل باشند و این برنامه براى مدتى [به طور مثال شش ماه در یک سال و یا حداقل سه ماه در چند سال تحصیلى] ادامه یابد، کثیرالسفر محسوب مىشوند و نمازشان در محل تحصیل و بین راه تمام و روزهشان صحیح است. (5/1)
2. كساني كه سه سال يا بيشتر و هرسال حداقل 15 روز در ماه و يا 6 ماه در سال [اگر چه به طور پراكنده] در محل تحصيل و خوابگاه اقامت داشته باشند، آنجا در حكم وطن آنهاست و تا ادامه اين وضعيت همواره در محل تحصيل، نمازشان كامل و روزه شان صحيح است [در بين راه نماز شكسته است.]
***توجه 1***
احكام شروع سفر تحصيلي اساتيد و دانشجويان
(1/1) آيت الله خامنهاي: اساتيد و دانشجويان بورسيه و مأمور كه حقوق دريافتي دارند، در سفر اول و دوم نمازشان شكسته است و نبايد روزه بگيرند. و از سفر سوم نمازشان كامل و روزه شان صحيح است. [ديگر دانشجويان در صورت رجوع به مرجع ديگر بنابر فتواي مرجع انتخابي عمل نمايند.]
(2/1) آيات عظام صافي، فاضل (ره) و نوري: در سفر اول نمازشان شكسته است و نبايد روزه بگيرند. و از سفر دوم نمازشان كامل و روزه شان صحيح است.
(3/1) آيت الله بهجت (ره): اگر فاصله محل تحصيل بيش از 45 كيلومتر باشد از همان سفر اول نماز كامل و روزه صحيح است.
(4/1) آيت الله مكارم: سه يا چهار روز سفر اول را احتياط كنند يعني نماز را هم كامل و هم شكسته بخوانند و روزه را بگيرند و بعد هم قضا كنند. ولي در روزهاي بعد، نمازشان كامل و روزه شان صحيح است يا در سفر اول قصد اقامت ده روز كنند. [مقلدين ايشان در اين احتياط مي توانند به مرجع ديگري رجوع كنند.]
(5/1) آيت الله سيستاني: دو هفته اول شروع سفر احتياط كنند. [مقلدين ايشان در اين احتياط مي توانند به مرجع ديگري رجوع كنند.]
***توجه 2***
احكام شروع مجدد سفر بعد از اقامت ده روز در وطن
(1/2) مراجع معظم (به جز آيات عظام بهجت (ره) و سيستاني): كساني كه كثيرالسفر باشند و در زمان تعطيلات بيش از ده روز در وطن بمانند در اولين سفر بعد از اقامت در وطن نمازشان شكسته است و روزه نمي توانند بگيرند. ولي در رفت و آمدهاي بعدي كم تر از ده روز نمازشان كامل و روزه شان صحيح است.
(2/2) آيت الله بهجت (ره): اگر فاصله محل تحصيل بيش از 45 كيلومتر باشد از همان سفر اول نماز كامل و روزه صحيح است.
(3/2) آيت الله سيستاني: برای کثیرالسفر هميشه نماز كامل و روزه صحيح است؛ مگر اين كه دو ماه پي در پي در وطن اقامت داشته باشد كه در اين صورت در دو هفته اول شروع سفر بايد احتياط شود [مقلدين ايشان در اين احتياط مي توانند به مرجع ديگري رجوع كنند.]
اين مطلب در پنجم آذر 1393 تنظيم شده. در صورت تغييراتي در نظر مراجع معظم تقليد در آينده، در همين مطلب اطلاع رساني خواهد شد.
ادامه مطلب
حدیث6
امام علی علیه السلام :
فرض الله ...َ الصِّيَامُ ابْتِلَاءً لِإِخْلَاصِ الْخَلْق
خداوند روزه را واجب كرد تا به وسيله آن اخلاص خلق را بيازمايد.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 512 ، ح 252 - تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 176 ، ح 3376
4- امام رضا علیه السلام :
إِنَّمَا أُمِرُوا بِالصَّوْمِ لِكَيْ يَعْرِفُوا أَلَمَ الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ فَيَسْتَدِلُّوا عَلَى فَقْرِ الْآخِرَة
مردم به انجام روزه امر شده اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بيچارگى آخرت را بيابند.
وسایل الشیعه ج 10 ، ص 9 ، ح 12701
5- حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
لِكُلِّ شَيْءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْأَبْدَانِ الصِّيَام
براى هر چيزى زكاتى است و زكات بدنها روزه است.
من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 75 ، ح 1774 - كافى(ط-الاسلامیه) ج 4، ص 62، ح 2
ادامه مطلب
حدیث5
امام صادق علیه السلام :
إفطارُكَ في مَنزِلِ أخيكَ المُسلِمِ أفضَلُ مِن صِيامِكَ سَبعِينَ ضِعفاً.
افطار كردن در منزل برادر مسلمانت، برتر از هفتاد روز روزه تو است.
محاسن ص 411 ، ح 145
17- حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
اَلصّائِمُ لا تُرَدُّ دَعوَتُهُ.
دعاى روزه دار رد نمى شود.
نهج الفصاحه ص 547 ، ح 1856
18- امام صادق علیه السلام :
اَلطّيبُ تُحفَةُ الصّائِمِ.
بوى خوش، تحفه روزه دار است.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص
ادامه مطلب
حدیث4
امام صادق علیه السلام :
إِنَّ مِنْ تَمَامِ الصَّوْمِ إِعْطَاءُ الزَّكَاةِ يَعْنِي الْفِطْرَةَ كَمَا أَنَّ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله مِنْ تَمَامِ الصَّلَاةِ لِأَنَّهُ مَنْ صَامَ وَ لَمْ يُؤَدِّ الزَّكَاةَ فَلَا صَوْمَ لَه
تكميل روزه به پرداخت زكاة يعنى فطره است، همچنان كه صلوات بر پيامبر (صلى الله عليه و آله) كمال نماز است همانند کسی که روزه بگیرد و زکات نپردازد برایش روزه ای نیست
من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 183 ، ح 2085
14- امام محمد باقر علیه السلام :
لکل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان؛
هر چیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 630 ، ح 10
15- حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :
أَكْثِرُوا فِيهِ مِنْ تِلَاوَةِ الْقُرْآن
در ماه [رمضان] قرآن را بسيار تلاوت كنيد.
فضائل الأشهر الثلاثة ص
ادامه مطلب
يك نكته!
بديهى است فضائل و ثواب هايى كه براى ماه مبارك رمضان و روزه دارى ذكر شده و به برخى از آن ها اشاره شد، از آنِ كسانى است كه حقيقت آن را درك كنند و به محتواى آن عمل و در گفتار و كردار به كار گيرند و به آن ها جامه عمل بپوشانند. چنان در روايات اسلامى براى روزه دارى آدابى ذكر شده و كسانى كه صرفاً تلاوت قرآن مى كنند، ولى به آيات و احكام آن عمل نمى كنند و يا آن كه از روزه دارى تنها رنج گرسنگى و تشنگى را مى كشند و بوسيله گناه، تأثير روزه را از بين مى برند و ماه مبارك رمضان و فضاى معنوى آن تأثيرى بر اشخاصى بر جاى نمى گذارد، مورد نكوهش قرار گرفته اند.
چنان كه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به زنى كه با زبان روزه كنيز خود را دشنام مى داد فرمود: چگونه روزه دارى و حال آن كه كنيزت را دشنام مى دهى؟! روزه فقط خوددارى از خوردن و آشاميدن نيست، بلكه خداوند آن را علاوه بر اين دو، مانع كارها و سخنان زشت كه روزه را بى اثر مى كنند قرار داده است، چه اندكند روزه داران و چه بسيارند كسانى كه گرسنگى مى كشند.» [27]
حضرت امام سجاد(عليه السلام) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى كند: به وسيله روزه اين ماه ياريمان ده تا اندام هاى خود را از معاصى تو نگه داريم و آن ها را به كارهايى گيريم كه خشنودى تو را فراهم آورد، تا با گوش هايمان سخنان بيهوده نشنويم و با چشمانمان به دين لهو و لعب نشتابيم و تا دستمانمان را به سوى حرام نگشاييم و با پاهايمان به سوى آن چه منع شده ره نسپاريم و تا شكمهايمان جز آن چه را تو حلال كرده اى در خود جاى ندهد و زبان هايمان جز به آن چه تو خبر داده اى و بيان فرموده اى گويا نشود... .» [28]
بنابراين، در ماه مبارك بايد تمام اعضا و جوارح را از حرام دور نگه داشت و با اخلاص، توكل و توسل از اهل بيت(عليهم السلام) و عمل به دستورها و احكام قرآن كريم و دورى از گناهان، انجام توبه نصوح و واقعى، عبادت، شب زنده دارى، درك فضيلت شب قدر و... فضيلت ماه مبارك رمضان را درك كرد و از آن در راستاى رسيدن به كمال حركت كرد و بايد در اين ماه به گونه اى خودسازى كرد كه با اتمام ماه مبارك تأثير و فوايد آن در روح و جان افراد باقى باشد و اثر آن تا ماه رمضان آينده سال بعد ماندگار باشد. [29]
ادامه مطلب
وجود شب قدر در اين ماه
شب قدر از شب هايى كه برتر از هزار ماه است و فرشتگان در اين شب به اذن خدا فرود مى آيند و جميع مقدرات بندگان را در طول سال تعيين مى كنند [23] و وجود اين شب در اين ماه مبارك نعمت و موهبتى الهى بر امت پيامبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله) است و مقدرات يك سال انسان ها (حيات، مرگ، رزق و...) براساس لياقت ها و زمينه هايى كه خود آنها به وجود آورده اند تعيين مى شود و انسان در چنين شبى با تفكر و تدبر مى تواند به خود آيد و اعمال يك سال خود را ارزيابى كند و با فراهم آوردن زمينه مناسب بهترين سرنوشت را براى خود رقم زند. [24]
حضرت امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: «تقدير مقدرات در شب نوزدهم و تحكيم آن در شب بيست و يكم و امضاء آن در شب بيست و سوم است.» [25]
ادامه مطلب
فوايد و فضائل روزه:
امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: خداوند متعال فرموده: «روزه از من است و پاداش آن را من مى دهم.» [12]
حضرت فاطمه(عليها السلام) مى فرمايد: «خداوند روزه را براى استوارى اخلاص، واجب فرمود.» [13]
امام على(عليه السلام) مى فرمايد: «روزه روده را باريك مى كند گوشت را مى ريزد و از گرماى سوزان دوزخ دور مى گرداند.» [14]
پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: «روزه سپرى در برابر آتش است.» [15]
روزه دارى روح و روان و قلب و دل و نيز جسم را آرامش داده و باعث سلامتى روح و تندرستى جسم مى شود.
پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: «روزه بگيريد تا سالم بمانيد.»
باز مى فرمايد: «معده خانه تمام دردها و امساك [روزه] بالاترين داروهاست.» [16]
حضرت امام باقر(عليه السلام) مى فرمايد: «روزه و حج آرام بخش دلهاست.» [17]
حضرت على(عليه السلام) مى فرمايد: «خداوند بندگان مؤمن خود را به وسيله نمازها و زكات و حديث در روزه دارى روزه هاى واجب [رمضان] براى آرام كردن اعضا و جوارح آنان، خشوع ديدگانش و فروتنى جان هايشان و خضوع دلهايشان حفظ مى كنند.» [18]
امروزه در علم پزشكى و از نظر بهداشت و تندرستى نيز در جاى خود ثابت شده كه روزه دارى تأثيرهاى فراوانى بر آرامش روح و روان و سلامتى جسم و بدن دارد، دفع چربى هاى مزاحم، تنظيم فشار، قند خون، و... نمونه آن است. [19]
امام على(عليه السلام) به پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) عرض كرد: يا رسول الله! چه چيزى شيطان را از ما دور مى كند؟ پيامبرگرامى(صلى الله عليه وآله) فرمود: روزه چهره او را سياه مى كند و صدقه پشت او را مى شكند.» [20]
بنابراين، روزه مانع نفوذ شيطان هاى جنى و انسى شده و وسوسه هاى آنان را خنثى مى كند.
انسان روزه دار در هنگام گرسنگى و تشنگى، فقرا و بينوايان را ياد مى كند و در نتيجه به كمك آن ها مى شتابد. حضرت امام حسن عسگرى(عليه السلام) درباره علت وجوب روزه مى فرمايد: «تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتيجه به نيازمند كمك كند.» [21]
حضرت امام رضا(عليه السلام) درباره علت وجوب روزه مى فرمايد: «تا مردم رنج گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پى ببرند و روزه دار بر اثر گرسنگى و تشنگى خاشع، متواضع و فروتن، مأجور، طالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر باشد و بدين سبب مستحق ثواب شود،... روزه موجب خوددارى از شهوات است، نيز تا روزه در دنيا نصيحت گر آنان باشد و ايشان را در راه انجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و راهنماى آنان در رسيدن به اجر باشد و به اندازه سختى، تشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مى چشند پى ببرند و در نتيجه، حقوقى كه خداوند در دارايى هايشان واجب فرموده است، به ايشان بپردازند... .»
ادامه مطلب
توفيق روزه
در ماه رمضان خداوند متعال توفيق روزه دارى را به بندگانش داده است; «پس هر كه ماه [رمضان] را درك كرد، بايد روزه بگيرد.» [9]
انسان افزون بر جنبه مادى و جسمى، داراى بُعد معنوى و روحى هم هست و هر كدام در رسيدن به كمال مطلوب خود، برنامه هاى ويژه را نياز دارند، يكى از برنامه ها براى تقويت و رشد بُعد معنوى، تقوا و پرهيزگارى است; يعنى اگر انسان بخواهد خودش را از جنبه معنوى رشد و پرورش دهد و به طهارت و كمال مطلوب برسد، بايد هواى نفس خود را مهار كند و موانع رشد را يكى پس از ديگرى بر دارد و خود را سرگرم لذت ها و شهوات جسمى نكند. يكى از اعمالى كه در اين راستا مؤثر و مفيد است روزه دارى است، قرآن كريم مى فرمايد: «... اى افرادى كه ايمان آورده ايد! روز بر شما نوشته شد، همان گونه كه بر پيشينيان از شما نوشته شده، تا پرهيزگار شويد.»
ادامه مطلب
نزول كتب آسمانى در اين ماه
تمام كتب بزرگ آسمانى مانند: قرآن كريم، تورات، انجيل، زبور، صحف در اين ماه نازل شده است. حضرت امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: «كل قرآن كريم در ماه رمضان به بيت المعمور نازل شد، سپس در مدت بيست سال بر پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) و صحف ابراهيم در شب اول ماه رمضان و تورات در روز ششم ماه رمضان، انجيل در روز سيزدهم ماه رمضان و زبور در روز هيجدهم ماه رمضان نازل شد.
ادامه مطلب
برترين ماه سال
ماه مبارك رمضان به جهت نزول قرآن كريم در آن و ويژگى هاى منحصرى كه دارد در ميان ماه هاى سال قمرى برترين است; قرآن كريم مى فرمايد: «ماه رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت انسان ها در آن نازل شده است.» [6]
پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله) درباره ماه رمضان مى فرمايد: «اى مردم! ماه خدا با بركت و رحمت و مغفرت به شما روى آورد، ماهى كه نزد خدا از همه ماه ها برتر و روزهايش بر همه روزها و شب هايش بر همه شب ها و ساعاتش بر همه ساعات برتر است، ماهى است كه شما در آن به ميهمانى خدا دعوت شده و مورد لطف او قرار گرفته ايد، نفس هاى شما در آن تسبيح و خوابتان در آن عبادات، عملتان در آن مقبول و دعايتان در آن مستجاب است.... بهترين ساعاتى است كه خداوند به بندگانش نظر رحمت مى كند... .» [7]
ادامه مطلب