شیعه دوازده امامی

زيارت مشتركه اى كه براى هر كدام عليحده خوانده مى شود

و امّا زيارت مشترك ميان دو امام همام عليه السلام پس آن هم بر دو قسم است :

قسم اوّل آنكه آن را براى هر كدام عليحده بايد خواند شيخ جليل جعفر بن محمّد قولويه قمّى در كامل الزّيارة از حضرت امام علىّ نقى عليه السلام روايت كرده كه در زيارت هر يك از آن دو امام چنين بگو:

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ

سلام بر تو

يا وَلِىَّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللَّهِ فى

اى ولى خدا سلام بر تو اى حجت خدا سلام بر تو اى نور خدا در

ظُلُماتِ الاَْرْضِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مَنْ بَدا لِلَّهِ فى شَاْنِهِ اَتَيْتُكَ زائِرا

تاريكيهاى زمين سلام بر تو اى كه آشكار كرد خدا اراده اش را درباره او آمده ام بدرگاهت براى زيارت

عارِفا بِحَقِّكَ مُعادِيا لاَِعْدائِكَ مُوالِياً لاَِوْلِيآئِكَ فَاشْفَعْ لى عِنْدَ

در حالى كه شناساى به حق تواءم و دشمنم با دشمنانت و دوستدارم دوستانت را پس شفاعت مرا در نزد

رَبِّكَ يا مَوْلاىَ

پروردگارت بفرما اى مولاى من

و اين زيارت در نهايت اعتبار است و شيخ صدوق و شيخ كلينى و طوسى نيز به اختلافى آن را ذكر نموده اند .