رسول خدا صلي الله عليه و آله دوبار بين اصحابش پيمان برادري ايجاد كرد كه اولي در مكه بود و در طي آن بين گروهي از مهاجران پيمان برادري اجرا كرد. ابن حبيب در كتابش به نام المحبر مي‌نويسد: د رمكه رسول الله صلي الله عليه وآله بين خود و علي عليه‌السلام پيمان برادري بست و حمزه بن عبدالمطلب را با زيد بن حارثه و ابوبكر را عمر و عثمان بن عفان را با عبدالرحمان بن عوف .... برادر نمود.[1]

اما پس از هجرت به مدينه و به دليل وجود شرايط خاص و دشوار بوجود آمده براي مهاجران به مدينه، پيامبر بار ديگر اقدام به اجراي عقد اخوت نمود البته نكته قابل توجه در اين عقد آن است كه علي رغم آنكه پيامبر بين هريك از مهاجران با يك نفر از انصار عقد اخوت مي‌بست با اين حال خود مجددا با علي بن ابي‌طالب عقد اخوت بست نه با يكي از انصار. در اين مرحله ابوبكربن ابي قحافه با خارجه بن زهير خزرجي، عمر بن خطاب با عبان بن مالك خزرجي و عثمان بن عفان با اوس بن ثابت بن منذر خزرجي ... سلمان فارسي با ابوالدرداء عويمر ... عقد برادري بستند.[2]

جهت مطالعه و كسب اطلاعات بيشتر در مورد كساني كه نامشان در تاريخ آمده است مي‌توانيد به كتاب‌هاي زير مراجعه فرماييد:

1. شيخ طوسي، الامالي، ص587.

2. مجلسي، بحارالانوار، ج38، ص333.

3. اميني، الغدير،‌ج3. (و در مورد عقد اخوت اميرالمومنين صفحات 111 تا 125)