[در پاسخ به خلقت آسمان و زمين در 6 روز: در واقع سؤال شما اين است که: در آيات 9-12 از سوره فصلت، آفرينش زمين در دو روز و کوه ها و برکات و غذاها در چهار روز و در دنباله اين آيات، آفرينش آسمان ها را نيز در دو روز ذکر کرده که مجموعا هشت روز مي شود در حالي که در آيات فراوان از قرآن مجيد آفرينش آسمان ها و زمين مجموعا در شش روز يا به تعبير ديگر در شش دوران بيان شده است. (مانند آيات 54 سوره اعراف، 3 سوره يونس، 7 سوره هود، 59 سوره فرقان، 45 سوره سجده، 38 سوره ق و 4 سوره حديد، مفسران در پاسخ اين پرسش چنين گفته اند: آنجا که خداوند «اربعه ايام» (چهار روز) فرموده، مراد تتمه چهار روز است به اين ترتيب در دو روز اول از اين چهار روز، زمين آفريده شد و در دو روز بعد ساير خصوصيات زمين به اضافه خلقت آسمان ها در دو روز که مجموعا شش روز (6 دوران) مي شود. نظير اين تعبير در زبان عرب و تعبيرات فارسي نيز وجود دارد که مثلا مي گويند: از اين جا تا مکه 10 روز طول مي کشد و تا مدينه 15 روز، يعني پنج روز فاصله مکه و مدينه است و ده روز فاصله اينجا تا مکه.نه اينکه پانزده روز را با ده روز جمع کنيم. البته اگر آيات متعدد آفرينش در شش روز نبود، چنين تفسيري پذيرفته نمي شد ولي از آن جا که آيات قرآن يکيدگر را تفسير مي کنند و قرينه يکديگر مي شوند، تفسير بالا به خوبي قابل قبول است. آيات سوره 41 با ديگر آيات مربوط به آفرينش در شش روز(که مراد شش مرحله يا دوره است) هماهنگ است.
علامه طباطبايي در تفسير اين آيات آورده است که اربعه ايام در آيه نهم يک کلمه مضاف محذوف دارد. يعني مراد تقدير روزي و قوت موجودات در باقيمانده چهار روز از آغاز آفرينش است. بنابراين دو روز آفرينش زمين بود و دو روز ديگر که تتمه چهار روز است براي تقدير روزي است. بنابراين 4 روز در اين آيه افزون بر دو روز در آيه پيشين نيست بلکه تکميل آن است و با دو روز ديگر در آيه 12 مجموعا شش روز مي شوند. جهت آگاهي بيشتر نگا: - الميزان في تفسير القرآن، ج17 صص 385-387 تهران، دارالکتب الاسلاميه، 1388 ه.ق. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، كد: 5/100108607)