شیعه دوازده امامی

در کار ِ عشق ، دوری و هجران به ما رسید.

یوسف که رفت ، غُصّه ی کنعان به ما رسید

.
ما سال ها پای وصالت گریستیم

یعقوب وار  ، دیده ی گریان به ما رسید

.

با زلفِ خویش زلفِ دلم را گِره بده

شاید هوای زلفِ پریشان به ما رسید

.

باید کویر میشدم و خشک میشدم

کردی دعا و این همه باران به ما رسید

.

یک لحظه چشم از دلِ بی تاب برندار

دور از تو غم، به سرعتِ طوفان به ما رسید

.

از ما همیشه دردسر ما به تو رسید

از تو همیشه رحمت و احسان به ما رسید

.

دل های ما کنار ِ شما آبرو گرفت

آقا  چقدر از کرَمَت نان به ما رسید

.

ما بابِ میل تو نشدیم عاقبت ولی

لطف تو هر دقیقه و هر آن به ما رسید

.

خوب است وقت روضه تو ما را خبر کنی

شاید نوای آن دلِ سوزان به ما رسید

.

یک بار هم از نیابت ما کربلا برو

توفیق هرچه هست ز جانان به ما رسید

.

کار ِ تو و دعایِ تو و رحمتِ تو بود

حبِّ رقیه ای شدن آسان به ما رسید

.

.

.

مى شود فرصت دیدار مهیّا حتماً

بد به دل راه مده مى رسد آقا حتماً

.

اى که دنبال دواى غم هجران هستى

مى شود درد نهان تو مداوا حتماً

.

اگر امروز نشد بوسه به دستش بزنیم

وعده ى ما همه افتاده به فردا حتماً

.

ثمر گریه ى ما خنده ى روز فرج است

آن زمان مى شکفد خنده به لب ها حتماً

.

دورى غیبت طولانى و تأخیر ظهور

امتحانى است براى همه ى ما حتماً

.

کار ما منتظران چیست؟ امید و تقوا

غم نخور مى شود آخر گره ها وا حتماً

.

هرکه در زمره ى ما منتظران مى باشد

مى کند تا به ابد پشت به دنیا حتماً

.

انبیاء منتظر آمدنش مى باشند

مى رسد پشت سرش حضرت عیسى حتماً

.

کاش باشیم و ببینیم که روز رجعت

مى سپارد عَلَم خویش به سقّا حتماً

.

زره شیر خدا بر تن و شمشیر به دست

مى رسد منتقم حضرت زهرا حتماً

.

انتقام دَرِ آتش زده را مى گیرد

و به آتش بکشد آن دو نفر را حتماً

.

.