شیعه دوازده امامی

امیرالمؤمنین علیه السلام، اقرب و افضل و اعظم الناس در فضائل اند

قال الشعبی: بینا ابو بكر جالس اذ طلع علی بن ابی طالب من بعید فلما رآه ابو بكر قال: من سره ان ینظر الی اعظم الناس منزله و اقربهم قرابه و افضلهم داله و اعظمهم غناء عن رسول الله صلی الله علیه (وآله) و سلم، فلینظر الی هذا الطالع

شعبی گفت: ابو بكر در جایی نشسته بود، علی بن ابی طالب علیه السلام از دور نمایان شد، چون ابو بكر او را دید گفت: هر كس دوست دارد كه بنگرد به كسی كه بزرگترین مردم است در مقام و منزلت، و نزدیكترین مردم است به پیامبر، و برترین مردم است در نام و نشان، و بزرگترین مردم است در بی نیازی از مردم، كه از جهت رسول الله به دست آورده، بنگرد به این كسی كه از دور نمایان شد.

تاریخ ابن عساكر: ج 3، ص 70، حدیث 1100؛ مناقب خوارزمی: فصل 14، ص 98 .

نکته ای پیرامون حدیث

ابی بکر در این گفتار خود یا صادق بوده و یا کاذب.

اگر دروغ گفته است؛ که فرد دروغگو لیاقت جانشینی حضرت سرور انبیاء (صلی الله علیه وآله وسلّم) را ندارد.

اگر راست گفته است. یعنی امیرالمؤمنین علیه السلام بالاترین منزلت در نزدیکترین قرابت و با فضیلت ترین نام و نشان و عظیم ترین بی نیازی را داراست. پس اعتراف کرده است که امیرالمؤمنین از خود ابی بکر نیز افضل است. و از این طریق فسق خود را ثابت کرده است چون بر فردی که افضل بر اوست تقدم کرده است و حداقل از عدالت ساقط است و چون می دانسته و با علم به مقام امیرالمؤمنین، خود را بر او مقدم کرده است، گناه و فسق او بیشتر است. و فرد فاسق لایق جانشینی سرور انبیا نیست.